De 17-jarige Tjesron Jhakry, leerling van het Mr. Dr. J.C. De Miranda Lyceum (Lyco 1), heeft zichzelf van het leven beroofd. Op donderdag 30 mei nam hij een verdelgingsmiddel in en overleed op zaterdag 1 juni. Op sociale media heeft de dood van Jhakry geleid tot discussies. Hij zou zelfmoord hebben gepleegd, omdat hij niet geaccepteerd werd vanwege zijn seksuele geaardheid en ook nog werd gepest hiermee in zijn omgeving. Het Korps Politie Suriname (KPS) bevestigt het voorval tegenover De West, maar wenst niet in details te treden. Parea betreurt het zeer dat een jong iemand zover komt dat hij het leven niet meer aankan en overgaat tot het plegen van suïcide. “Wij willen een ieder met zelfmoordgedachten op het hart drukken: zoek professionele help. Praat met je huisarts of een vertrouwenspersoon over je problemen. Als je het gevoel hebt dat zij niet voldoende verstand hebben van je problemen op het gebied van seksuele of genderidentiteit, zoek dan steun bij leden van de lgbt-gemeenschap. Zij kunnen jou in contact brengen met de juiste hulpverlener. Je staat niet alleen!”, aldus de organisatie. Deborah Sjak-Shie, Managing Director van Parea Suriname, zegt dat bekend is, dat bij zelfdoding altijd een samenloop van genetische, neurobiologische en psychische factoren een rol spelen, zo ook eerdere levenservaringen en sociale en psychische proble-men. In situaties waarbij mensen denken aan zelfdoding, is het volgens haar heel belangrijk dat er een vangnet is, waarbij men zich gesteund weet en het gevoel heeft er niet alleen voor te staan. “De ondersteunende rol van famil-ie en vrienden is in dit proces erg belangrijk”, aldus Sjak-Shie. Zij stelt dat uit onderzoek is gebleken dat de meeste mensen die suïcide plegen of daar een poging toe doen, eigenlijk niet echt dood willen. De dingen die mensen kunnen doen in een situatie waarin zij het leven niet meer zien zitten, zijn volgens het onderzoek: signalen herkennen (slecht slapen, minder onder de mensen komen, niet kunnen concentreren op werk of school, veel piekeren over zelfmoord, meer alcohol drinken en/of roken of geen zin meer hebben in dingen die je anders leuk vindt), afleiding zoeken, erover praten, een veiligheidsplan maken dat je in kunt zetten op crisismomenten en vooral: zoek hulp! Sjak-Shie adviseert om te praten met familie, vrienden, een docent of iemand anders die men vertrouwt of naar de huisarts te stappen, die kan doorverwijzen naar professionele hulp. “Mocht het zijn dat mensen problemen ondervinden bij hun coming out, dan kunnen ze ook contact opnemen met het LGBT Platform www.lgbtplatform.com”, zegt zij. Parea doet ook een beroep op professionele hulpverleners en instanties die ondersteuning willen bieden op dit gebied om contact op te nemen met het platform. Sjak- Shie brengt in herinnering dat er ook een crisishulplijn is. Wie is verantwoordelijk voor de dood van Jhakry? Parea is van mening dat het weinig zin heeft om te zoeken naar de schuldvraag. “Wij denken dat het voor iedereen goed is om zich bewust te zijn van de gevolgen en de impact die zijn of haar gedrag kan hebben op anderen. Maar ook de media moet zich ervan bewust zijn dat het berichten over suïcide het risico kan vergroten op het doen van een poging tot zelfdoding voor mensen die al met die gedachten rondlopen”, aldus Sjak-Shie. Andere verhogende risicofactoren zijn de toegang tot middelen en zelfdoding in de directe omgeving van de persoon. Het wordt volgens haar steeds duidelijker dat de mogelijkheden die sociale media bieden om snel berichten te delen, ook negatieve gevolgen kunnen hebben. Zij benadrukt dat bij de jongere generaties de grens tussen offline en online leven, nagenoeg is verdwenen.
Voor Parea is het een belangrijk signaal dat er samen met collega- lgbt-organisaties gewerkt moet blijven worden aan het creëren van een samenleving waarin iedereen gelijk is en zichzelf kan zijn. “Wij zullen ons blijven inzetten om mensen bewust te maken en te onderwijzen als het gaat om mensenrechten en met name op het gebied van exclusiviteit en non-discriminatie”, aldus Sjak-Shie. De verschillende lgbt-organisaties organiseren doorlopend activiteiten, waarbij met name de Pride Month elk jaar in oktober met als hoogtepunt de Pride Walk op de laatste zaterdag in oktober, opvallend zijn. Deze activiteiten zijn volgens haar bedoeld om mensen, vooral ook jonge mensen die problemen ondervinden met hun coming out of zich eenzaam of verloren voelen, te ondersteunen en te laten weten: je bent niet alleen! Shiva Naigi die een goede vriend was van Jhakry, zegt dat Jhakry reeds een jaar geleden een zelfmoordpoging had gedaan. Naigi heeft toen een gesprek met hem hierover gehad. Het bleek dat hij niet werd geaccepteerd door zijn familie en vrienden. Voor zijn vriend is het nieuws van het heengaan van Jhakry, als een donderslag bij heldere hemel gekomen. Naigi had nooit verwacht dat Jhakry hiertoe zo overgaan. Volgens hem was hij een heel lief en aardig mens. Hij vindt het onterecht dat de ouders van Jhakry, in het bijzonder zijn moeder, wordt aangewezen als de schuldige. Naigi legt uit dat uit de kast komen niet alleen moeilijk is voor de persoon die het doet, maar ook voor de ouders en vrienden die hiermee geconfronteerd worden. Het acceptatieproces werkt volgens hem bij iedere individu anders. “Bij het ene individu, ouders, familie of vrienden, gaat het sneller dan bij de andere”, aldus Naigi. Hij hoopt dat de desbetreffende instantie de nabestaanden van Jakry begeleiden, zodat zij niet heel hun leven het gevoel zullen hebben dat zij de reden zijn dat Jakry zelfmoord heeft gepleegd. Hij benadrukt dat Jakry nooit negatief over zijn ouders heeft gesproken. Het stoffelijk overschot van Jhakry is afgelopen donderdag gecremeerd.
Balram Soemeer, directeur van de school heeft aan de nieuwssite Waterkant, gezegd dat klachten dat Tjesron Jhakry gepest werd, de schoolleiding niet hebben bereikt.

door Johannes Damodar Patak