Enige tijd geleden werd er vanwege de regering Bouterse geopperd, dat ze voorstander van de openbaarheid van bestuur is. Toen we deze op schrift gestelde mededeling lazen, moesten we hardop lachen, omdat het voor ons de zoveelste klucht was, voortgebracht door een bedrieglijk regiem. Openbaarheid van bestuur bestaat nauwelijks of helemaal niet in dit land. Wat wel bestaat, is misleiding en bedrieglijkheid vanuit de staat. Zaken in het duister houden en als zaken eenmaal uitlekken of aan de grote klok worden gehangen, dan komen er lawines van ontkenningen en regelrechte leugens. En als zaken aanhoudelijk worden besproken en aangehaald in bijvoorbeeld de media, dan bedenkt men tal van excuses en vertragingstactieken in de hoop dat de zaak uiteindelijk zal overwaaien c.q. doodbloeden. We denken hierbij bijvoorbeeld aan de slepende affaire met de Chinese hektrawlers, die zo langzamerhand het luchtje van een groot corruptieschandaal begint te krijgen waar wederom regeringsfunctionarissen bij betrokken zijn geraakt. Dat luchtje kan zo langzamerhand zo beginnen te stinken, dat er voorstellen worden gedaan de zaak niet langer in de openbare vergadering van De Nationale Assemblee te bespreken. De openbaarheid van bestuur wordt dan wederom geweld aan gedaan. In besloten conclaaf blijft dan zoveel mogelijk van de smurrie binnen. Echter vergeet men één ding en dat is, dat Suriname heel klein is en dat iemand wel uit de school zal klappen. Stiekem en nog eens stiekem moeten zaken afgehandeld worden en het is natuurlijk voor deze coalitie funest dat zo kort voor de verkiezingen, de zoveelste dotie naar buiten komt en ook nog een die groot nadeel voor dit land zal betekenen. De hektrawler-affaire heeft naar de mening van Keerpunt, alles te maken met het accepteren van bigi tyuku’s en dat de regering met een groot schandaal in de maag zit en niet precies weet hoe het op te lossen zonder al te veel kleerscheuren eraan over te houden. We zijn ervan overtuigd dat de regering ook hier de openbaarheid van bestuur geweld aan zal willen doen, maar het volk is alert en wenst precies te weten wat zich heeft voltrokken en hoe het zover heeft kunnen komen, dat maar liefst zes van deze fabrieksschepen hier zijn beland met als doel onze visbestanden totaal te plunderen en vernietigen. En als we het eenmaal hebben over de openbaarheid van bestuur die niet bestaat, dan wil Keerpunt ook gelijk en wederom stilstaan bij die minister van Defensie, die botweg weigert in te gaan op vragen van een assembleelid en handelende over de misstanden binnen het Nationaal Leger. De minister van Defensie dient te begrijpen, dat assembleeleden vragen mogen stellen over zaken het leger regarderende. Wanneer er vragen worden gesteld die betrekking hebben strategische aangelegenheden of de slagkracht van de grootste gewapende macht, dan begrijpt Keerpunt heus wel, dat de bewindsman geen informatie kan of wil geven en dat liever in een besloten setting doet. Maar wanneer er vragen komen die niets te maken hebben met de strategie of de logistiek van deze gewapende macht, dan is het totaal onbegrijpelijk en zelfs verwerpelijk, dat de minister uit pure laatdunkendheid ten opzichte van een wetgever en vertegenwoordiger van het volk, antwoord weigert te geven op vragen. Ook hier komt wederom nadrukkelijk tot uiting, dat de regering absoluut een broertje dood heeft aan de openbaarheid van bestuur. Er gebeuren rare dingen in het leger en dat weten velen zo langzamerhand tot in de finesses. De corruptie en vriendjespolitiek hebben na het aantreden van de regering Bouterse in 2010, hun intrede op zeer nadrukkelijke wijze in het Nationaal Leger gedaan en het is het nu verworden tot een zwaar verziekt overheidsorgaan. Als een wetgever daar vragen over denkt te moeten stellen, gezien de vele klachten die hem bereikt hebben, dan dient de minister daar antwoord op te geven en zijn ongepaste hoogmoedigheid achterwege te laten. En tot slot kan Keerpunt het meest in het oog springend staaltje van geniepigheid en totaal negeren van de openbaarheid van bestuur aanhalen en wel in de Alcoa-kwestie. Al zeker vier jaar en wel vanaf 2015, onderhandelt de Surinaamse regering met de Alcoa over het beëindigen van de bauxietindustrie en alles wat daarmede samenhangt. Hierbij is gelijk opgevallen, dat het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen door de regering werd omzeild. In het grootste geheim (achterkamertjesoverleg) werden er tal van afspraken gemaakt en een Memorandum of Understanding, MoU, met de Amerikaanse multinational getekend. Dit MoU werd door De Nationale Assemblee afgewezen. Maar ondanks de afwijzing, ging de regering toch op basis van dit memorandum in het geniep door met onderhandelen met de Alcoa. Binnenkort zal de regering naar de assemblee moeten komen om wederom uitleg te geven aan het college hoe het verder moet met de bauxietindustrie in dit land en of er überhaupt nog sprake zal kunnen zijn van een voortzetting c.q. weder opstarting. Ook in deze kwestie is de openbaarheid van bestuur een zotte vertoning gebleken. Het is daarom verstandig als dit kabinet het niet meer heeft over het huldigen van de openbaarheid van bestuur, want ze heeft daar absoluut niets van begrepen en gaat juist op kwaadaardige wijze door het volk de juiste en eerlijke informatie te onthouden. Staatspropaganda en misleiding heeft ze wel goed onder controle en maakt daar gretig gebruik van.