Wat is er toch met ons aan de hand? Roofpartijen op openbare scholen, verkrachting van een leerling, bedreiging van personen die betrokken zijn bij het onderwijs. Genoeg strafbare handelingen om er niet schouderophalend aan voorbij te mogen gaan. We zijn berovingen in dit land op straat, van winkelbedrijven en in woningen, nu wel gewend. Die worden dagelijks in de kranten vermeld na de nodige details van de politie te hebben vernomen, maar nu worden onze kinderen in de schoolbanken en hun onderwijzers ook nog het slachtoffer van de misdaad. Heeft dat allemaal te maken met de economische crisis die al vanaf 2016 dit land in gijzeling houdt of is het een mentaliteitskwestie die een duidelijke negatieve ombuiging ondergaat? Genoeg stof tot nadenken, vinden wij zo. En terwijl we dit soort excessen meemaken en voorgeschoteld krijgen, zijn er lieden die van mening zijn dat er door de oppositie politiek bedreven wordt met dit ‘nieuwe’ fenomeen van schoolberovingen. En wie probeert dit ernstige probleem nu te bagatelliseren? Juist ja, enkele politici van de huidige regeringscoalitie geven aan, dat de oppositie weer bezig is en dat het vraagstuk helemaal niet zo ernstig is. Foei toch!! Waarom zouden anders leerkrachten uit scholen die getroffen zijn door de berovingen, de moeite nemen naar het gebouw van De Nationale Assemblee te komen om een petitie aan te bieden, indien het vraagstuk niet zo ernstig was en is? Het betreft wel degelijk een zeer negatieve ontwikkeling die de ernst van onze moreel ethische ontreddering aangeeft. Laat ook zien dat wij in dit land niet geleid worden door een bestuur dat bijvoorbeeld gezag, waardering, eerlijkheid en fatsoen uitstraalt. Een bestuur dat vanaf 2010 aangeeft corruptie niet te willen bestrijden en er zelfs ruimte voor biedt. Een bestuur dat zelf bij enorme corruptieschandalen betrokken is en dieftige exponenten uit zijn gelederen zelfs bescherming biedt. Moeten de mensen die in dit land door dit wanbeleid ernstig zijn verarmd, zich aan een dergelijk bestuur spiegelen? Als er aan de top van een land op grote schaal wordt gestolen, staatsgelden worden verkwist of door nepotisme aan partijloyalisten toegespeeld, vindt men het dan raar, dat anderen het ook normaal gaan vinden om alles wat los en vast zit te stelen en daarbij de schoolkinderen niet langer te ontzien? Laten we de zaken maar eens gewoon stellen zoals ze zijn. Suriname is totaal verziekt geraakt en er heerst een volkomen verloederde mentaliteit bij veel mensen die het niet meer zien zitten en volledig door armoede zijn en worden getroffen. Maar als je als regering denkt de zaak zoet te houden door met pakketten te strooien, dan heb je het totaal bij het verkeerde eind, want pakketten brengen geen blijvende verlichting voor de sociale ellende waarin thans de meesten verkeren. Dat men thans ook scholen en schoolkinderen wenst aan te vallen en beroven, geeft aan dat we een enorm probleem hebben dat we niet eerder gekend hebben en dat het gevolg is van ronduit slecht bestuur en geen antwoord weten te vinden om de zaak wederom recht te trekken.