De bestuurskundige August Boldewijn, is erop geen enkel gebied van overtuigd, dat president Desiré Bouterse, die zichzelf de beste president noemt, in zijn regeerperiode meer heeft gerealiseerd dan elke andere president. “De president wil het volk een rad voor ogen draaien”, aldus Boldewijn. Dit zegt hij op basis van de armoede die gecreëerd is en de vele beloftes die niet zijn nagekomen tijdens de regeringen Bouterse I en II. ‘‘De neergang van de economie in 2015, waarbij de president had beloofd dat Suriname een positieve ontwikkeling zou doormaken, maar ook de neergang van de olie- en goudprijzen met als gevolg de economische crisis, dan durft de president te zeggen dat hij de beste is. Boldewijn somde nog tal van voorbeelden op, waarbij hij duidelijk stelt, dat de president niet serieus genomen kan worden. Volgens Bolde-wijn lag het in de bedoeling dat na de crisis, de uitgaven in evenwicht gehouden moesten worden met de inkomsten, echter merkt hij het te-genovergestelde. Hij meent dat de president zich niet ervan bewust is, dat in Suriname sprake is van een kapitalistische economie. De re-gering probeert echter een socialistische economie te voeren, waarbij veel gratis wordt aangeboden, zoals onder andere gratis onderwijs en geneeskunde, maar dat lukt volgens de be-stuurskundige toch niet. Hij legt uit, dat in socialistische landen bedrijven in handen zijn van de staat. ‘’In Suriname kennen wij kapitalistische economie, waarbij de regeringspolitiek de economie kan beïnvloeden, maar de kapitalistische regeringen kunnen de fundamentele problemen zoals armoede, uitbuiting, werkloosheid en economische crises, niet oplossen.’’

Bedrijven bepalen zelf hun inkomsten en het zijn meer de aandeelhouders die het voordeel daaruit trekken van inkomsten en de uitgaven worden bepaald door particuliere bedrijven.
‘’Bovendien zijn de verworvenheden waarover de president het heeft, gerealiseerd met geleend geld en niet met zelfverdiende gelden’’, zegt Boldewijn. Ook haalde hij de laatste reshuffling van de vier ministers aan, waarbij er geen rekening is gehouden om het gezag te bewaren en respect te tonen voor de volgende regering. ‘’Er is hier alleen gedacht aan de privileges, maar wat wij moeten beseffen, dat drie tot vier maanden voor de verkiezingen er geen nieuwe projecten uitgevoerd kunnen worden. Dat zal aan de nieuwe regering overgelaten moeten worden.’’

door Kimberley Fräser