De wisselkoers voor de Amerikaanse dollar ten opzichte van onze SRD ligt momenteel tegen de 8.40 SRD en niets wijst erop, dat die op korte termijn zal dalen. De monetaire financiering vanwege de Centrale Bankvan Suriname heeft na het aantreden van de nieuwe governor Van Trikt, juist tot gevolg dat de SRD een waardedaling zal ondergaan waardoor de koers voor de dollar en de euro een opwaartse trend zal vertonen. Bovendien is het zo dat door het gebrek aan chartale dollars op de markt, de vraag naar dollars is toegenomen en het aanbod is afgenomen. Dit heeft ook tot gevolg dat de wisselkoers voor het Noord-Amerikaanse geld stijgt en er thans maar weinigen zijn die de dollar willen verkopen. Personen die bijvoorbeeld hun huishuur in dollars moeten voldoen, hebben een enorm probleem en kunnen zelfs het huis worden uitgezet.  Het is gelukkig nog mogelijk via de lokale valutabanken girale betalingen in dollars te doen. Ook bezitters van de euro vinden de huidige financieel-economische en monetaire toestand in dit land zo verontrustend dat ze nu zelfs hun euro’s niet graag ten verkoop meer aanbieden. Het vertrouwen in dit kabinet is dan ook bij velen helemaal zoek en deviezenverdieners gaan er zelfs toe over hun geld in een kluis bij de bank te deponeren of in een privékluis, hetgeen natuurlijk behoorlijke veiligheidsrisico’s inhoudt. En te midden van deze penibele valuta problemen waar de regering geen duidelijk antwoord op heeft, komt de president doodleuk op een persconferentie afgelopen donderdag, verklaren de koers terug te zullen brengen. Dat kan je alleen als je een heel sterke monetaire reserve hebt die je in staat stelt op de valutamarkt te interveniëren en de handelsbanken genoeg dollars en euro’s kan toestoppen waardoor het aanbod de vraag gaat overtreffen, zoals dat in de tijd van André Telting op de Centrale Bank was. Maar dat prudente beleid is na augustus 2010 overboord gezet en men is begonnen weer in de monetaire reserves te graaien en wel onder governor Gillmore Hoefdraad. Thans beschikken we helemaal niet meer over een solide monetaire reserve en is het zelfs zo, dat er aanwijzingen zijn dat men wederom de door Gersie achtergelaten reserves wenst aan te spreken waardoor de dekking van de SRD omlaag gaat.  Wanneer de president voor de zoveelste keer stelt de koersen omlaag te brengen, tracht hij de samenleving wederom blij te maken met een dode mus. De president en  de governor van de Centrale Bank kunnen geen invloed uitoefenen op de huidige wisselkoersen, laat staan ze omlaag te brengen, omdat de moederbank zelf ruim onvoldoende vreemde valuta en in dit geval dollars, in zijn kluizen heeft. Al vanaf 2016, dus nu reeds drie jaar, zijn de wisselkoersen vrijgelaten aan het mechanisme van vraag en aanbod. Is de vraag groter dan het aanbod, dan gaar de koers omhoog, is het aanbod groter dan de vraag, dan daalt de koers. Het aanbod is de laatste jaren nimmer groter geweest dan de vraag, dus zijn de koersen steeds blijven stijgen, zulks natuurlijk tot groot ongenoegen van de consument die voortdurend met stijgende prijzen in de winkels te maken heeft gehad. Dat is nu dus ook weer het geval en daarom loopt de kritiek tegen de regering ook op. Dat Bouterse thans beweert de koers omlaag te zullen brengen, gelooft natuurlijk geen ‘hond’ meer.  In 2010 hadden we een wisselkoers voor de dollar van SRD 2.80 en nu is die SRD 8.40 voor dezelfde dollar. Wederom is glashard aangetoond dat regeringen onder de banier van de NDP, geen prudent financieel-economisch en monetair beleid weten te voeren en dit land telkenmale op dit gebied een debacle bezorgen.  De president heeft het over een terugbrengen naar een koers van SRD 7.75  en denkt dat hij daarmede dit volk heeft geholpen. President, de koers was in augustus bij de overname van de regering Venetiaan, SRD 2.80 voor een dollar. Binnen heel korte tijd bracht Hoefdraad die koers naar SRD3.35, hetgeen zonder meer een devaluatie inhield en nu zijn we op SRD 8.40. Er kan met geen mogelijkheid door uw kabinet gesproken worden over goed financieel-economisch en monetair beleid. Vanaf 2010 is er gestoeid met staatsmiddelen en bouwde men op dat moment op de sky high inkomsten uit de aardolie- en goudsector en dacht men geen moment aan sparen in een zogeheten garantiefonds. Toen kelderden de prijzen voor aardolie en goud op de wereldmarkt en donderde het geheel als een kaartenhuis in elkaar. Overheidsuitgaven werden vele malen groter dan de inkomsten en dat is nog steeds zo. En nu zitten we met de gebakken peren. Jammer is het als je geen eerlijke en oprechte krachtpatsers als André Telting in huis hebt, maar het moet doen  met would be monetair economen.  Een ieder die gelooft dat deze regering in staat zal zijn de wisselkoersen op korte termijn te doen dalen, begrijpt van eenvoudige economische grondbeginselen maar bitter weinig.