Dat wij Surinamers in moeilijk vaarwater zijn beland, is een voldongen feit. Het is de hoogste tijd, dat het tij wordt gekeerd. De huidige social-economische situatie is haast voor elke Surinamer duidelijk tast- en vooral voelbaar.

Dat het voor de toeristen en de vakantiegangers een ‘schijnwelvaart’ lijkt, is slechts een camouflage. Hoewel men enerzijds klaagt over de verhoogde benzineprijzen, nemen anderzijds de files steeds toe.

Inderdaad kampt het land momenteel met een complex aantal problemen, waaronder het deviezenvraagstuk, de toegenomen criminaliteit, die steeds grimmiger wordt! Voorts het seksueel misbruik van minderjarigen en de prostitutie; alsook de jeugdprostitutie. Is er nog sprake van enige moraal, zeden, normen en waarden?

Om deze en andere problemen enigszins op te lossen, wordt er een gedegen aanpak, daadkracht en vooral een eerlijk beleid vereist. Zijdens de regering moet er veel worden bezuinigd onder andere op het gebied van sanering van het ambtenarenkorps, dat eerder een ‘waterhoofd’ is geworden. Inperking van grote en onnodige delegaties naar buitenlandse reizen. Een gedegen en goed economisch beleid voeren en vooral de overheidsuitgaven saneren!

In Suriname zijn er zoveel mogelijkheden, denk aan de natuurlijke hulpbronnen. Als er sprake is van armoede, dan zijn er geen redenen daartoe. Wat in zo’n gezegend en rijk land ontbreekt, is onder andere goede leiders met managementkwaliteiten en goede beleidsinzichten.

Het vertrouwen in de huidige leiding is als het ware zoek. Het volk gaat gebukt onder de thans heersende economische malaise/crisis. Heel wat diensten, eerste levensbehoeften, benzine etc. zijn haast onbetaalbaar geworden voor het grootste deel van de bevolking. Het gros van de gemeenschap schaft slechts het hoognodige aan, aangezien het een zware opgave is om de touwtjes aan elkaar te kopen en het hoofd boven water te kunnen houden.

Het fenomeen ‘pakketten’ heeft zijn intrede gedaan. Dit is een zeer zorgelijke ontwikkeling, omdat voeding een van de basisbehoeften is. Als burgers hun dag moeten doorkomen met de vraag hoe men aan eten komt, dan zijn in de Surinaamse samenleving ook de eigen waardigheid en het zelfrespect in het geding. Dit en andere factoren kunnen mensen aanzetten tot ongewilde activiteiten, zoals: criminaliteit, verslaving, prostitutie, zelfdoding, etc. Ook blijkt dat criminaliteit en verslaving meestal een relatie hebben met werkloosheid en armoede. Tevens blijkt, dat mensen met een betaalde baan en een laag inkomen, vaak rond de armoedegrens verkeren. Zij overleven meestal doordat zij zeer riskante leningen nemen. De nieuwe trend in Suriname  is ook merkbaar, dat men verslaafd is geraakt aan het gokken; zie de vele cambio’s.

Wat moet er thans gebeuren?

Men dient zich in ’s landsbelang in te zetten, waarvoor men in een bepaalde functie is aangesteld. Niet streven naar eigen belang, nepotisme, familie- en vriendjespolitiek, maar het Surinaamse belang voorop stellen.

Het is trouwens een dringend vereiste, dat een ieder en elke rechtgeaarde  burger zijn/haar bijdrage moet leveren tot het leef- en woonbaar maken van ons geliefd en gezegend land!

Roy Harpal