Onlangs werd het cijfermateriaal dat betrekking heeft op de wereldcorruptielijst, de zogeheten ‘Corruption Perceptions Index’ over het jaar 2018 van Transparancy International, wereldkundig gemaakt. Het is natuurlijk wel interessant om te weten hoe de verhoudingen internationaal op het gebied van de corruptie en haar bestrijding liggen, maar voor velen was het ook van eminent belang te weten hoe Suriname er in 2018 voor stond. Nou, Suriname heeft volgens de bevindingen van Transparancy International, wat vooruitgang geboekt  en behaalde een score van 43 en staat in de groep van 180 landen gerangschikt op de 73ste plek. Op de index van het jaar 2017 was ons land als 77ste natie gerangschikt met een score van 41. De jaren daarvoor was de score als volgt: 2016-45, 2015-36, 2014-36, 2013-36, en 2012-37, dus in vergelijking met de voorgaande jaren, zijn we er toch op vooruitgegaan, voor wat betreft de bestrijding(?) van corruptie. Het is niet helemaal duidelijk hoe Transparancy International opeens zo een opmerkelijke verbetering constateert voor wat betreft de corruptie en haar bestrijding in Suriname. Velen die de corruptie in Suriname zien als het grootste kwaad, zijn overigens niet de mening toegedaan, dat er zich een aanmerkelijke verbetering voor wat betreft het indammen van de corruptie, heeft voorgedaan in 2018. Er is bijvoorbeeld volgens politici die corruptiebestrijding hoog in het vaandel dragen, sprake van ernstige stagnatie en zelfs achteruitgang. Dat er sprake is van stagnatie in de corruptiebestrijding, kunnen velen beamen. Het recentelijke schandaal van de Chinese megahektrawlers indiceert dat er vrijwel zeker op zeer corruptieve wijze gehandeld is bij het verlenen van vergunningen aan de vertegenwoordigers van deze schepen, terwijl men binnen het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij, er heel goed van op de hoogte was en is, dat deze trawlers niet voldoen aan de voorwaarden die binnen onze visserijsector gelden. Deze zaak stinkt aan alle kanten en de regering zwijgt hieromtrent tot nog toe in alle talen. Ook bracht een parlementariër van de oppositie recentelijk aan het licht, dat er vergunningen zijn verstrekt voor industriële en medicinale hennep, hetgeen in strijd is met de vigerende wettelijke regelingen. Ook hier riekt de zaak ernstig naar corruptie. En als er alleen maar wordt stilgestaan bij de gunning zonder vooraf gehouden inschrijving van infrastructurele werken, dan behoeft het geen betoog, dat ook hier de corruptie en het nepotisme de overhand hebben gehad en nog steeds hebben. De Nationale Assemblee heeft wel in november 2017 een Anticorruptiewet aangenomen en afgekondigd, maar dit wetsproduct is tot nog toe niet meer dan een ‘lame duck’ gebleven, omdat de kracht van deze wet niet kan worden toegepast wegens de ontbrekende staatsbesluiten. Er bestaan hieromtrent ernstige vermoedens dat die besluiten opzettelijk niet worden geslagen, omdat de corruptelingen dan wél effectief kunnen worden aangepakt en dat zou heel nadelig uitpakken voor de oneerlijken in de huidige coalitie. Wat tot nog toe als heel opvallend kan worden aangemerkt, is dat een aantal spraakmakende corruptiezaken niet of niet goed worden aangepakt, zelfs het Openbaar Ministerie kan zijn werk niet naar behoren doen door ontbrekende dossiers die opzettelijk en nadrukkelijk, achtergehouden worden. Wij memoreren hierbij de zeer bedenkelijke toestanden die hebben plaatsgevonden voor, tijdens en na de Naschoolse Opvang, soort gelijke bedenkelijke uitgaven die zouden hebben plaatsgevonden bij Telesur, de niet-transparante wijze waarop er een ambassadegebouw zou zijn aangeschaft in de Franse hoofdstad Parijs, het gesjoemel met gelden bij het houden van het grote Carifesta feest en het verdwijnen van enorme bedragen bij de Stichting Bosbeheer en Bostoezicht, en de bouw van de brug over de Surinamerivier te Carolina. Zolang erbij de regering Bouterse niet nadrukkelijk de indruk wordt gewekt, dat ze bereid is de corruptie ook binnen eigen gelederen te onderzoeken en bij het vinden van voldoende bewijs, de vervolging door tussenkomst van het Openbaar Ministerie in te zetten, kan men met tal van cijfers komen opdraven en ons een betere notering bezorgen op de Wereldcorruptielijst van Transparancy International, maar voor de doorsnee Surinamer is er tot op heden nauwelijks of helemaal niets veranderd in het jaar 2018. De corruptie tiert nog even hard anno 2019 als de jaren voorheen en het is nog steeds zo, dat bepaalde mensen die niet de backing hebben van de huidige autoriteiten, ontslagen worden of in het gevang belanden en de aan de regering gelieerden straffeloos blijven en dat men gewoon voortgaat met het corruptief handelen. En juist daarom hebben we tot nog toe geen staatsbesluiten die de Anticorruptiewet moeten doen functioneren.