Suriname heeft het verdrag inzake de Rechten van Personen met een Beperking (CRPD) in 2007 ondertekend en op 29 maart 2017 geratificeerd. Dit verdrag dient onder meer als leidraad voor het maken van beleid ten behoeve van personen met een beperking in ons land.

Een mooi uitvloeisel van dit verdrag is het verbeteren van de financiële zelfstandigheid en toegankelijkheid door de invoering van de Moni Karta, een pasje dat bedoeld is om het ontvangen van geld door onder meer AOV’ers en mensen met een beperking te vergemakkelijken.

We merken echter dat de financiële achterstand van personen met een beperking steeds groter wordt. Het maandelijks bedrag van SRD 325,- is verre van voldoende voor deze groep Surinamers om het hoofd boven water te houden. Vanwege de ontwaarding van de Surinaamse munteenheid is dit bedrag min of meer vergelijkbaar met SRD 125,- dat in 2008 aan hen werd toegekend. Onlangs had de president het over lagere inkomensgroepen die aanpassing van hun loon dringend nodig hebben. Bij de meeste personen met een beperking is aanpassing van de maandelijkse uitkering veel dringender. In wezen leeft men met dit bedrag onder het bestaansminimum. De regering heeft enige tijd geleden besloten om personen met een beperking van een BaZo-kaart en een levensmiddelenpakket te voorzien. Helaas is ook dit niet toereikend en wordt de kwetsbare positie van deze groep groter. Door slechte of onvoldoende voeding, weinig betaalbare voorzieningen om zich te verplaatsen en bijvoorbeeld wat meer te bewegen, liggen allerlei ziekten op de loer, wat weer zal drukken op de begroting van Volksgezondheid. Een vaak herhaalde uitdaging vanuit de overheid is, dat de lijst met namen van mensen met een beperking opgeschoond moet worden. Er zouden ook ordinaire profiteurs tussen zitten die onterecht een uitkering ontvangen. Voor ons is niet duidelijk of dit argument gebruikt wordt om niet over te gaan tot het verhogen van het maandelijkse bedrag van SRD 325,- . Het is echter zo dat de doelgroep verpaupert en dringend om aanpassing van het bedrag vraagt. Bij een mogelijke verhoging van salarissen van ambtenaren met 25 procent, waarbij ook ‘spookambtenaren’ erop vooruitgaan, terwijl personen met een beperking op hetzelfde financieel niveau blijven, zendt de regering een verkeerd signaal uit. CRPD benadrukt in de preambule, dat de meerderheid van personen met een handicap in armoedige omstandigheden leeft en erkent in dit verband dat het zeer noodzakelijk is dat de negatieve gevolgen van armoede voor personen met een beperking worden aangepakt. In artikel 28 lid 1 wordt dit nog scherper geformuleerd:

“De Staten die Partij zijn erkennen het recht van personen met een handicap op een behoorlijke levensstandaard voor henzelf en voor hun gezinnen, met inbegrip van voldoende voeding, kleding en huisvesting en op de voortdurende verbetering van hun levensomstandigheden, en nemen passende maatregelen om de verwezenlijking van dit recht zonder discriminatie op grond van beperking te beschermen en te bevorderen.”

Volgens dit verdrag zal de overheid een duidelijke leidende rol hierin moeten vervullen, bijgestaan door het maatschappelijk middenveld, waaronder niet-gouvernementele organisaties.

Op basis van het bovenstaande doen burgers van Suriname levend met een beperking, een dringend beroep op u als regering om alles in het werk te stellen, zodat de uitkering voor de doelgroep wordt verhoogd. We willen niet dat politiek misbruik gemaakt wordt van de doelgroep, maar dat op menswaardige wijze ingespeeld wordt op de behoeften.

Paramaribo, 11 september 2018,

Stichting Wan Okasi,

Aniel Koendjbiharie, voorzitter