Afgelopen zondag heeft president Desiré Bouterse, Albert Aboikoni, benoemd tot granman der Saramaccaners. Dit om een einde te maken aan een slepende kwestie, maar helaas is die met de benoeming van Aboikoni nog steeds niet opgelost. Zo zijn velen uit de Saramaccaanse gemeenschap het niet eens met de keus van de president. Als dit terecht is, laten we even ter zijde. Wel moet vermeld worden dat de gemeenschap de president zelf heeft benaderd om uit drie kandidaten die elk menen recht te hebben op het granmanschap, er een te kiezen. De gezagsdragers die Naze Amina steunen, hadden daarbij gedreigd massaal weg te blijven als Aboikoni beëdigd zou worden. Zij hebben de daad bij het woord gevoegd, want van de meer dan honderd kapiteins, hoofdkapiteins, basja’s en hoofdbasja’s van de Saamaka, waren er de beëdiging slechts enkelen aanwezig. Een grote groep die al in de stad vertoefde, is uit teleurstelling en protest teruggegaan naar hun woonplaats nadat vernomen was dat de presideert voor Aboikoni zou kiezen. Opmerkelijk is dat Aibokoni cultureel werd ingezegend door wintigeestelijke Ramon Mac-Nack en niet door een geestelijke uit de Saamaka. De vraag was als de Saamaka geestelijken weigerden mee te werken aan de inzegening, omdat de keus niet rechtvaardig zou zijn, maar Aboikoni zegt dat hijzelf heeft gekozen voor Mac-Nack. Velen hadden gehoopt dat na de beëdiging de rust terug zou keren binnen de gemeenschap, maar dat is nog niet het geval. Op sociale media gaat de discussie nog steeds door. Jongemannen uit Pikin Rio, hebben via de media Aboikoni gewaarschuwd niet naar Asidonhopo, de residentie van alle granmans, te komen. Zij hebben hun dreigementen nog niet ingetrokken. Aboikoni vertoeft nog in de stad en heeft gisteren een kennismakingsbezoek gebracht aan de minister van Regionale Ontwikkeling, Edgar Dikan. Niemand weet wat hem te wachten staat als hij naar Asidonhopo gaat. Daar is immers de plek van waaruit elke granman dient te werken.