Minister Gillmore Hoefdraad van Financiën is naar Nederland afgereisd om te bemiddelen in de in beslaggenomen geldzending van de Centrale Bank van Suriname. Helaas heeft zijn missie niet het gewenste resultaat opgeleverd. Volgens Hoefdraad gaat het om een zeer complexe zaak en dat is alles wat de minister wilde zeggen. Maar het lijkt ons sterk, dat als Hoefdraad alle legale bewijsstukken had voor die 19.5 miljoen euro, zou de Nederlandse overheid anders hebben gereageerd en het geld afgestaan. Want als de Surinaamse regering met keiharde bewijzen was gekomen dat het geld niets met witwassen te doen heeft, denkt Keerpunt, dat het Nederlandse O.M. overstag zou gaan. Maar we kunnen de Nederlandse overheid niet blameren, als het grootste deel van die 19.5 miljoen Euro afkomstig is van cambio’s die het juiste verweer niet kunnen presenteren. Als zij dat wel konden, dan was er geen vuilte aan de lucht. De cambio’s moeten simpelweg kunnen aantonen, hoe ze aan het geld zijn gekomen, meer niet. Dit staat zwart op wit in onze wetgeving. Cambio’s zijn volgens de wet verplicht alle transacties boven de US$ 10.000 te rapporteren, zodat de herkomst van de middelen kan worden getraceerd en het financiële systeem niet gebruikt wordt om illegaal verkregen middelen uit de misdaad, wit te wassen. Suriname heeft op basis hiervan diverse wetten, o.a.: de Wet Melding Ongebruikelijke Transacties, Wet Identificatieplicht Dienstverleners, Wet Strafbaarstelling Money Laundering, en Wet Strafbaarstelling Terrorisme om witwassen en financiering van terrorisme tegen te gaan. Deze wetten zijn een vereiste van de Caribbean Financial Action Task Force (CFATF), het regionaal toezichthoudende orgaan op het gebied van de bestrijding van witwaspraktijken en de financiering van het terrorisme, waarvan Suriname lid is. Volgens rapporten van lokale media, worden zowel binnenlandse als internationale organisaties verantwoordelijk gesteld voor de drugshandel en het grootste deel van de witgewassen opbrengsten, wordt lokaal geïnvesteerd in casino’s, onroerend goed, buitenlandse valutabedrijven, autodealers en de bouwsector. Dit staat in het International Narcotics Control Strategy Report 2018 (INCSR-2018) van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken dat in maart is uitgegeven. Het rapport stelt verder dat de openbare corruptie ​​ook bijdraagt aan het witwassen van geld, hoewel de volledige omvang daarvan onbekend is. Winsten van de kleinschalige goudwinning en aanverwante industrieën voeden een bloeiende informele sector. Veel van het geld dat in de kleinschalige goudsector verdiend wordt, komt niet in het formele banksysteem terecht, omdat goud wordt gebruikt om financiële transacties te plegen.
Goederen zoals landbouwproducten, brandstof, sigaretten, alcohol en medicijnen, worden via Guyana en Frans-Guyana, ons land in gesmokkeld. Het witwassen van geld in Suriname is nauw verbonden aan transnationale criminele activiteiten met betrekking tot het transport van cocaïne, voornamelijk naar Europa en Afrika. Dus wanneer je al deze feiten op een rij plaatst, dan is het absoluut niet vreemd dat de Nederlandse regering bewijsstukken wenst voor het geld dat zij in beslag heeft genomen. De status van Narco-doorvoer Staat doet ons zeker niet goed en dan vraag je je af, waar de mensen zijn die verklaarden dat wij de goede richting opgingen? Waar zijn ze, die stelden dat er geen betere regering is dan de huidige? Waar zijn die gasten die vinden dat wij minder moeten klagen? Moro e kon ete! Keerpunt vindt het zeer triest dat de huidige regering niet wenst in te zien hoe hun wanbeleid Suriname vernietigt. Deze regering vat de manier waarop Keerpunt kritiek levert op als een belediging harerzijds en geen kritiek dulden is inkerend aan onderontwikkeldheid. Misschien moet de regering Bouterse kritiek gaan zien als feedback op haar overduidelijk falend beleid, zodat zij eindelijk daadwerkelijk positieve daden kan verrichten.