De overheid heeft aangegeven, dat het bedrag van USD 337,5 miljoen dat zij heeft gekregen van Staatsolie, zal besteden aan het aflossen van onder andere binnen- en buitenlandse schulden. De staat doet nu alsof dit bedrag de oplossing is voor al onze financiële problemen. Tje mi Gado. We weten, dat de overheid de enige aandeelhouder is van Staatsolie. Het gaat hier dus niet om inkomsten, maar geld dat destijds is geleend om andere achterstallige schulden van Staatsolie te betalen. Staatsolie is volledig in handen van de Surinaamse overheid. De overheid verdient op jaarbasis dik aan de opbrengsten van het oliebedrijf. Het rekensommetje ziet er zo uit: de staat Suriname krijgt 36 procent winstbelasting op elke dollar die Staatsolie verdient. Dit is conform de wet zo, dat er 36 procent winstbelasting moet worden afgedragen aan de staat. De nettowinst van het bedrijf is dan 64 procent op elke dollar, daarvan gaat weer 50 procent aan dividend naar de staat. Dit betekent dat 32 cent per dollar overblijft voor het staatsbedrijf om herinvesteringen te plegen. Daarom is het zo, dat de staat bij een winst van 100 miljoen dollar theoretisch 36 miljoen in belastingen ontvangt en weer 32 miljoen van de brutowinst in dividend. Daarnaast ontvangt de staat ook nog loonbelasting van het staatsbedrijf, royalty’s afkomstig uit de Merian goudmijn en ook nog overdrachtsbelasting van de dochteronderneming GoW2. Dus als we het goed bekijken, kan de Surinaamse overheid goede dingen bewerkstelligen, indien zij op een verantwoorde manier omgaat met de inkomsten van deze bedrijven. Helaas wordt het tegendeel bewezen. Want waar gaat al dit geld naartoe? In welke sector wordt het geïnvesteerd? Er is geen transparant beleid t.a.v. deze inkomsten en het volk begrijpt duidelijk niet, dat het om miljoenen US-dollars gaat die gewoon verdampen. De goudsector heeft in de afgelopen paar jaar behoorlijk wat inkomsten gegenereerd voor onze staatskas. Deze sector is op grote schaal operationeel in ons binnenland en de multinationals verdienen er zelf ook dik aan. Bouterse zei onlangs in zijn nieuwjaarsboodschap, dat Suriname een eigen goudbedrijf zal opzetten om beter te profiteren van onze eigen rijkdommen? Of bedoelde hij daarmee, dat hij meer rijkdommen voor bepaalde figuren uit zijn entourage wil vergaren? Iamgold heeft inmiddels een intentieverklaring getekend met de Surinaamse overheid en een bedrag van US-dollar 10 miljoen cash betaald en is eveneens overeengekomen om 3.125.000 gewone Iamgold aandelen in drie gelijke jaarlijkse termijnen over te dragen aan de Surinaamse regering. De regering heeft op 12 december 2017, de eerste betaling ter waarde van 1 miljoen aandelen ontvangen. Maar heeft de regering tot nu toe ook in deze betaling transparant beleid gevoerd ten aanzien van de betalingen die zijn verricht door de multinational? In welk potje wordt uiteindelijk die US-dollar 10 miljoen gestopt, of is die inmiddels ook al verdampt? We blijven het zeggen: Pe a moni e go?