Hoewel het twee weken terug is dat NPS’er Marie Levens het aanbod van president Desi Bouterse om minister van Onderwijs, te worden, heeft geweigerd, is de discussie nog steeds gaande. Terwijl velen dit als een ideale daad, een onbaatzuchtige houding en partijloyaliteit beschouwen, zegt onderwijskundige Soenderpersad Hanoeman, dat Levens een gouden kans voorbij heeft laten gaan om het gebrekkige onderwijssysteem in Suriname te herstellen. Volgens Hanoeman moet de samenleving afstappen van het hokjes denken: nergens is er aangegeven, dat de president functies moet geven aan personen met uitsluitend dezelfde politieke kleur. Uiteraard is dat nergens aangegeven, maar als we kijken naar de wijze waarop de president te werk is gegaan, is er ruimte voor twijfel zich bewust van de politieke achtergrond van Levens, heeft de president niet eens de moeite gedaan om een gesprek aan te gaan met het partijbestuur, zoals het hoort. Levens is persoonlijk benaderd, terwijl in dezen eerst het partijbestuur benaderd moet worden. Wij zijn in elk geval blij dat Levens haar normen en waarden niet te grabbel heeft gegooid door te gaan werken met een partij die herhaalde malen de tegenpartij heeft beledigd en afgekraakt. Voorts is de werkwijze van de NDP bekend. Hoewel ministers aanzitten, worden de ministeries in principe gedirigeerd vanuit het Kabinet van de President, terwijl zij ook het risico lopen elk moment de laan uigestuwd te worden. Welk beeld zou het scheppen als dezelfde NPS die zoveel kritiek heeft op het beleid, gaat samenwerken met de NDP? Indien dit gedaan wordt na een eventuele beleidsombuiging, wat valt er dan nog te redden? Het land is door jarenlang slecht beleid in een positie gekomen waar het zich financieel nauwelijks tot helemaal niet kan bewegen. Om het onderwijssysteem te herstellen zoals Hanoeman zegt, is er geld nodig. Als de keus van Levens goed of fout is, zal een ieder naar eigen maatstaven beoordelen.