Over een dag zullen we wederom de pagara’s afschieten, feestvieren, velen bij wijze van uitzondering meer alcoholische drank achter de kiezen werken, meer eten dan we ons het hele jaar door hebben kunnen veroorloven en elkaar gemeend of niet, een gelukkig nieuwjaar wensen. De oudejaarsviering zal dan op nog steeds veel plaatsen weer duidelijk waar te nemen zijn. Bepaalde personen kiezen er nog steeds voor met oud en nieuw hun koudere streken te verlaten om gezellig met ons te zijn en feest te vieren. Maar ja, als oud op nieuw voorbij is en bepaalde straten daarna rood zien van het vuurwerkafval, komen we wederom met de benen op de grond en gaan we over tot de daagse realiteit die we maar al te goed kennen. Een jaartelling is maar een cijfermatige bedoeling en luidt zeker geen directe verandering in van onze benarde sociaal-economische en financiële positie. Met het nieuwe jaar, krijgen wij ook gelijk te maken met een inventarismaand bij vele ondernemingen en die is natuurlijk ook inherent aan de daling van de omzet voor anderen die in een ketting verbonden zijn met degenen die inventariseren. In de maand januari krijgen we als land misschien ook gelijk te maken met de beoordeling van onze kredietwaardigheid door het Amerikaanse ratingbureau Moody’s, dan zal het voor ons nog beter gaan dagen wat ons te wachten staat en wat voor eventuele financiële misère een verdere negatieve beoordeling van Moody’s betekent. Kort na de kerst kwam ook weer naar voren, dat de regering wederom genoodzaakt was geld te lenen bij DSB en de Finabank om zeer noodzakelijke uitgaven te kunnen doen. De zoveelste lokale lening die dan ook aangeeft hoe ernstig de financiële tekorten van dit land thans wel zijn. Hoefdraad heeft ook rijkelijk toe moeten geven dat hij een lening van 75 miljoen dollar tracht af te sluiten bij het Oppenheimer Instituut. Wederom hebben wij niet kunnen registreren hoe een eventuele lening van Oppenheimer zal worden terugbetaald met de huidige inkomsten van meneer Hoefdraad. Ook weten wij niet hoe hij het zeer recentelijk geleende bedrag bij DSB en de Finabank zal retourneren. Hoe lang denkt Hoefdraad nog al lenend dit land te kunnen besturen. Nu reeds is er sprake van een zeer verontrustend financieel ad hoc beleid. Parlementariërs die hun verontrusting uitspreken op dit ongelimiteerd lenen van de financiënministers, worden zeer denigrerend bejegend. De man heeft klaarblijkelijk een totale vrijbrief van het staatshoofd om maar door te gaan ons verder in het financiële moeras te drijven. Het maar aanhoudend lenen van geld in binnen- en buitenland begint zo langzamerhand het karakter van kwaadwilligheid te krijgen en het vermoeden bestaat dan ook, dat men de tactiek van verschroeide aarde aan het toepassen is voor het kabinet dat na 2020 aantreedt. Op geen enkele wijze wordt de zo broodnodige productie in het land gestimuleerd, laat staan die op de export gericht dient te zijn. Abrahams praat over investeerders die staan te trappelen om hier hun geld in projecten te komen steken. Echter kan dit sujet die met misleidende propaganda bezig is, niet vertellen wie die investeerders zijn. Laat het gezegd en duidelijk zijn : geen hond komt hier investeren zolang we een regering hebben die geen vertrouwen bij de ondernemer geniet, die haar rekeningen niet betaalt, niet voor een stabiele wisselkoers kan zorgdragen, geen investeringswet kan produceren, zwaar corrupt is , daarenboven zeer onvriendelijk is tegen kapitaalkrachtige westerse landen, relaties aanknoopt met verschoppelingen uit de regio, nauwe betrekkingen wenst aan te gaan met een schurkenstaat uit Oost-Europa en handelingen pleegt die niets te maken hebben met de democratische rechtsstaat. 2018 staat thans voor ons en we hopen allemaal dat het beter zal gaan. Echter moeten we realistisch blijven en beseffen, dat het met het huidige beleid van de regering Bouterse II die steevast weigert naar goede en bruikbare adviezen van echte economisten en goed menende Surinamers te luisteren, het niet beter zal worden in dit land. We moeten daarom met zijn allen onze borst natmaken en rekening houden met nog meer economische neergang en verarming van dit land en zijn bevolking. En zolang we dit als volk blijven pikken, zal er geen verandering optreden en dus zullen we voor daadwerkelijke verandering anders moeten kiezen in 2020.