Nu hebben wij als volk het moment gehad en ook internatonaal heeft men kunnen zien waarom de minister van JusPol, de man met de korte lont werd genoemd door zijn baas. Zijn baas wist als geen ander, wat zich allemaal zou voordoen wanneer de man eenmaal in place zou zijn. Men kan hierdoor eigenlijk nu stellen, dat de man daar niet geplaatst had moeten worden. Zijn baas kennende, is dit niet zomaar gebeurd. U kent het toch, mi e go pot yu drape, ma te yu stotu yu ede, a no mi. Maar ja, er zijn nog meer mensen met een korte lont, die in ieder geval een heel ander niveau vertonen dan deze man. Wat zich in DNA afspeelde, is lager dan bij de grond, op de koop toe het gedrag van een ‘bewindsman’. Men kan veel zeggen over de voorgangers van deze minister, maar zulk een laakbaar gedrag, werd nimmer door hen vertoond. Praten wij over normen en waarden, dan missen wij dit bij deze korte lont, omdat hij eerst normbesef zou moeten hebben. Wanneer de man niet uit zijn woorden kan komen, dan heeft hij niet het recht, de weg van de minste weerstand te kiezen, door brute kracht en of woorden te gebruiken. Brute kracht wordt immers gebruikt waar het intellect faalt, hetzij ook verbaal. Maar ja, “o moro den leri, o moro den don en no habi maniri”, zou wijlen mijn moeder gezegd hebben. Wat de zaak nog erger maakte, was de houding van de voorzitter, die eerst zegt het e.e.a. niet gehoord te hebben, maar later zei dat de uitspraak van de minister, de microfoon wél was gepasseerd. Foei toch voorzitter, u blijft maar blunderen. Ik ben het vaak niet eens met de opstelling van Mr. Dubai, maar in deze moet hem zeker een pluimpje gegeven worden voor zijn opstelling, door de voorzitter erop te wijzen, de minister te dwingen zijn gebruikte woorden terug te nemen. Bravo Dubai, zo kan het dus ook. Het wordt tijd dat DNA nieuwe regels maakt voor uitspraken van bewindslieden, maar ook nog voor de voorzitter die er vaak een potje van maakt. De minister zou zich moeten schamen, niet alleen voor zichzelf en de regering, maar meer nog voor de jeugd. Hij heeft zelf kinderen, waarvan bij velen nog vers in het geheugen is, de strijd die door deze zelfde figuur, toen nog geen minister, werd gevoerd voor een hoger cijfer voor zijn kind. Foei toch minister, het is geen niveau. Nu reeds blijkt dat u het niet waard bent om op die stoel te blijven zitten, aangezien wij nog meer mogen verwachten. De minister zal snel een andere lont moeten aanschaffen, anders vrees ik voor hem het ergste, namelijk AFTAAIEN.

Een burger.