De grootste gewapende macht in de republiek Suriname is het Nationaal Leger. Een organisatie die een gedisciplineerde eenheid behoort voor te stellen en volgens artikel 177 van onze Grondwet enkele taak- en doelstellingen dient te vertegenwoordigen. Voor de goede orde drukken wij artikel 177 van onze constitutie voor de lezers af, zodat er over wat wij daarna zullen debiteren geen misverstand hoeft te bestaan.

Het Nationaal Leger heeft tot taak de verdediging van de soevereiniteit en territoriale integriteit van Suriname tegen buitenlandse gewapende militaire agressie.

Onverminderd het bepaalde in het vorige lid , kan het leger belast worden met bijzondere taken bij wet te regelen.

Het leger oefent zijn taak uit onder verantwoordelijkheid van en in ondergeschiktheid aan het bevoegd gezag en in overeenstemming met de geldende rechtsregelen.

De inrichting van het Nationaal Leger en de rechtspositie van de militairen worden bij wet geregeld.

Tot zover artikel 177 uit onze Grondwet.

Leden van het Nationaal Leger hebben dus een hele specifieke taak en als ze een andere taak toebedeeld worden, dan dient zulks zeker bij wet geregeld te worden. Dus voor wijzigingen in de taakstelling van militairen zoals in de grondwet verankerd, zal De Nationale Assemblee aan te pas moeten komen. Dat men bij het ministerie van Defensie geen rekening wenst te houden met hetgeen in de grondwet is verankerd met betrekking tot de taken van de grootste gewapende macht en de ambtenaren die daar werken, wordt steeds duidelijker. Buiten alle structuren en geldende wettelijke regels worden militairen, naar wij vernemen, thans ingezet c.q. misbruikt. Niet de bescherming en verdediging van de soevereiniteit en of de territoriale integriteit van Suriname tegen buitenlandse gewapende militaire agressie is thans de voornaamste doelstelling van deze gewapende troepen, maar allerlei andere vreemde zaken die nauwelijks of niets met de militaire taak van doen hebben. Militairen worden, naar verluidt, thans ingezet om objecten van particulieren te beveiligen en om burgers die gelieerd zijn aan het huidige NDP-bewind met de wapens van Staat te beschermen. Leden van DNA hebben thans een militaire wacht en ook burgers krijgen de gewapende bescherming van soldaten. Volgens onze informatie is de zaak thans zo uit de hand gelopen dat militairen zelfs concessies van NDP gelieerde personen of zelfs van een oppositielid beveiligen. Naar verluidt, zouden militairen zelfs worden ingezet bij eetgelegenheden en daarvoor zou dan grif betaald worden. Het laatste tot groot ongenoegen van deze leden van het Nationaal Leger die tijdens de wachturen niet op voeding hoeven te rekenen. In bepaalde gevallen worden er niet eens sanitaire voorzieningen aan de wachthoudende militairen ter beschikking gesteld. Naar verluidt, zouden hooggeplaatste officieren van het Nationaal Leger de zaak gedogen, omdat ze er zelf ook beter van worden. Over deze onwetmatige taaktoebedeling aan manschappen uit vooral de lagere rangen, is enorme wrevel ontstaan en er wordt momenteel steeds openlijker over geklaagd. De opperbevelhebber van de strijdkrachten dient naar onze mening grote en intensieve aandacht te gaan besteden aan de grote ontevredenheid binnen het Nationaal Leger, want de onvrede heeft niet slechts te maken met het onrechtmatig bewaken van burgers en sympathisanten van de NDP, maar ook met de ernstig verslechterde omstandigheden waaronder manschappen van het Nationaal Leger thans moeten dienen. De opperbevelhebber zou eens een kijkje moeten nemen hoe het met de aanlevering en de kwaliteit van voeding is gesteld binnen alle echelons van het Nationaal Leger. Op alle fronten zitten zaken naar verluidt goed fout en stijgt de onvrede met de dag. Een situatie waar ook de opperbevelhebber niet schouderophalend aan voorbij mag gaan. De opperbevelhebber mag gerust weten dat veel zaken goed fout zijn gegaan na februari 2011 en dat de zaak nog steeds in neerwaartse richting gaat. Met een grote gewapende macht mogen nimmer faliekante fouten worden gemaakt.