We kennen allemaal de uitspraken van de president in het kader van de lening die Suriname genomen heeft bij het IMF. Ofschoon de samenleving de regering waarschuwde dat de eisen zwaar zijn van het fonds wil je in aanmerking komen voor het geld, ging de regering met veel tam tam in zee met het IMF. Pakweg vier maanden later komt het staatshoofd tot de ontdekking dat het fonds niet zo soepel is, maar eerder koud en berekenend. Het fonds reageerde daarbij dat er een open dialoog gevoerd werd met het land, maar dat Suriname zich wel moet houden aan de criteria wil het in aanmerking komen voor de volgende tranches aan financiële steun. Het fonds is en blijft keihard en vindt dat de subsidies op alle niveaus, dus ook voor stroom en water, terstond moeten worden afgebouwd. De brandstofprijzen zijn nog lang niet op het niveau van de marktconforme tarieven, dus moet dat ook snel gebeuren. Volgens het fonds ontstaat op termijn meer ademruimte en kan er veel meer aan het oplossen van sociale noden gedaan worden. Volgens onze president is het blindelings meegaan met de voorwaarden, zoals het IMF stelt, hetzelfde als politieke zelfmoord. Al enkele weken wordt de Islamic Development Bank (IsDB) opgehemeld, omdat daar een bedrag van bijkans 2 miljard dollar geleend zal worden. Van een tweede storting door het fonds is er geen sprake, omdat ons land niet naar zijn pijpen danst. De focus nu op de IsDB is opvallend, omdat het om veel meer geld gaat, maar wat de regering niet vertelt, is dat er ook zware condities zijn gesteld om in aanmerking te komen voor de bedragen. De rijke oliebonzen zijn ook niet gek en zien niet graag dat er gestoeid wordt met het geld dat zij ter beschikking stellen. Eigenlijk wijken de voorwaarden van het IMF en de IsDB niet veel van elkaar af. Wel stelt de bank scherp dat de regering zich moet committeren aan goed bestuur en transparantie. Is dat het geval? Dat kunt u dus zelf invullen. Bovendien moet het duidelijk gaan om ontwikkelingsprojecten, dus de regering moet niet denken dat ze eventjes wat show toestanden gaan doen om stemmen te winnen voor 2020. Het volgende punt is de vraag die velen zich gesteld hebben, en dat is de terugbetaalcapaciteit van ons land. Suriname zit diep in de schulden en zal met deze lening ook een enorme schuld op zich nemen. Hoe lossen wij dit af nu de economie helemaal naar de knoppen is. Het IMF is keihard in zijn benadering en wijkt niet af van de gemaakte afspraken. Kennelijk zoekt de regering een ‘back door option’ om niet verder te gaan met het fonds. Ons land heeft jaren de contributiegelden niet kunnen betalen als lid van de OIC, maar wil nu wel miljarden lenen. Mensen moeten niet gauw denken, dat nu de koers een beetje is gedaald, de vette jaren zijn aangebroken. Wie dat denkt, heeft niet alles goed op een rijtje gezet. Een koers die daalt zonder dat daartegenover productie en export staat, zal niet lang stand houden. Je munt moet goed gedekt zijn en je moet genoeg als monetaire reserve hebben. Dan kan je een lange periode van rust krijgen en is plannen weer mogelijk. Suriname heeft op dit moment niets om de zaak weer op poten te krijgen. Wij hebben het al de vorige keer gezegd dat de koersdaling momenteel een schijn is. Wat het lot is van de deal met IMF zal nog moeten blijken, maar de president heeft gezegd dat hij niet kiest voor politieke zelfmoord. Of het was om te zien hoe het fonds zou reageren.