Onder de NDP-regering van Jules Wijdenbosch (1996-2000) werden wij op een gegeven moment geconfronteerd met het fenomeen strategische groepen en kort daarna constitutionele groepen. De NDP-regering van Wijdenbosch die als een van de corrupste uit onze contemporaine geschiedenis moet worden gerekend, kreeg op een gegeven moment te maken met arbeidsonrust in met name de ziekenhuizen waar het personeel meer loon eiste en om hun eisen kracht bij te zetten, in staking ging. De regering Wijdenbosch kwam hierbij in een chantabele positie en ging overstag. Wegens het feit dat ze toen reeds grote financiële tekorten had en al enige tijd was overgegaan tot monetaire financiering van het overheidstekort, besloot ze tot bevoorrechting van bepaalde loontrekkers. Zo dacht ze de rust te consolideren door te komen met het fenomeen van strategische groepen. Deze groepen zouden in aanmerking komen voor een looncorrectie en daarmede werden anderen in de ambtenarij uitgesloten. Kort daarop werd de regering van Wijdenbosch geconfronteerd met signalen dat er grote onvrede heerste binnen de gewapende machten waaronder het Nationaal Leger en de politie. De constitutionele groepen werden toen in het leven geroepen en die kwamen dan ook in aanmerking voor een correctie in het loon. De regering Wijdenbosch had namelijk helemaal geen behoefte aan onrust binnen de gewapende machten. Wat deze paniekerige maatregelen wel tot gevolg hadden, was nog grotere onvrede en het totaal scheeftrekken van de salarisschalen binnen de ambtenarij. Bepaalde ambtenaren hadden laten zien dat ze in staat waren en ertoe bereid de regering het mes op de keel te zetten. De onvrede in het land bleef gestadig toenemen en culmineerde uiteindelijk in de massale straatdemonstraties in het jaar 1999, die Wijdenbosch ertoe dwongen een jaar eerder verkiezingen uit te schrijven. Thans heeft de regering Bouterse een soortgelijke situatie gecreëerd waarbij er vrijwel niemand behorende tot de werkende klasse, meer uitkomt met het maandelijkse salaris. De devaluatie van de SRD eind vorig jaar ten opzichte van de US-dollar, heeft de meesten tot de bedelstaf gereduceerd. Een beter loon en een halt toeroepen aan op hol geslagen prijzen in de winkels, is dan ook de innige wens van een ieder. En juist dat zijn wensen die momenteel maar heel moeilijk gerealiseerd kunnen worden, behalve dan wanneer je denkt tot de groep van elitewerkers te behoren, die gezien het beroep dat uitgeoefend wordt, in staat is de regering het mes op de keel te zetten. De werknemers van de N.V. EBS wanen zich thans elitearbeiders en hebben via hun vakbond de regering Bouterse II op effectieve wijze onder druk kunnen zetten door te dreigen met acties. En we weten allemaal waartoe deze lieden in staat zouden kunnen zijn. En dat is doodgewoon de elektriciteitsvoorziening in geheel Paramaribo en omgeving uit te schakelen. De EBS-werknemersbond heeft de regering Bouterse II duidelijk gemaakt dat er geld (500 SRD de persoon) op tafel moest komen en dat ze veel minder voor stroom zullen blijven betalen dan welke persoon of instantie dan ook in dit land. Indien de regering niet akkoord zou gaan met deze eisen, dan zouden acties met verstrekkende consequenties volgen. De EBS-werknemers hebben de regering ook laten zien dat ze een machtsfactor vertegenwoordigen waar zelfs de dictocratische regering van Bouterse niet omheen kan. Verschil moet er zijn en blijven, het gaat volgens de bond bij de N.V. EBS om verworvenheden waar niet aan getornd mag worden, zelfs door het regiem Bouterse II niet. De EBS-werknemers kunnen tot 1500 kWh trekken en wel voor een bedrag van slechts 250 SRD. Elke andere consument moet voor 1500 kWh SRD 1.300,- neertellen. Verschil moet er toch wel zijn, regering Bouterse!? En wie geeft ons de garantie dat EBS-werknemers aan het eind van de maand daadwerkelijk een korting op het loon berekend zullen krijgen voor verbruikte elektrische energie door de administratie van dit bedrijf? Wie zegt ons dat daar niet met names and faces zal worden gewerkt, er vanuit gaande dat de gemeenschap toch de enorm hoge tarieven zal blijven betalen en eigenlijk ook voor de stroomrekeningen van de leden van de EBS-bond zal opdraaien? Het Surinaamse volk wordt elke maand weer geflest door de monopolist de EBS en heeft helemaal geen zicht op wat er allemaal gebeurt met het geld dat ze elke maand verplicht is af te dragen na ontvangst van een torenhoge rekening. Wat wij wel weten, is dat de EBS elke maand een enorm bedrag moet afdragen aan het ministerie van Financiën voor energie die geleverd is door de Suralco, maar waarvoor vanaf november 2015 geen cent meer voor is betaald aan de dochter van de Amerikaanse multinational Alcoa. Dat er rare dingen gebeuren met de liquiden bij de EBS, moet voor een ieder duidelijk zijn. De EBS had voor de enorme verhogingen van de energietarieven grote liquide problemen. Die zouden deels opgevangen zijn door de enorme vergroting van inkomsten sinds de absurde verhogingen van tarieven voor stroom. De vraag die nu rijst is of de N.V. EBS thans over voldoende geld beschikt om elke werknemer SRD 500,- bovenop het loon uit te keren. Wij denken dat het om een enorme financiële aderlating voor de financiële afdeling van het bedrijf gaat en dat wij als consument en afnemer van stroom van de monopolist, in september wel weer rekening zullen moeten houden met verdere verhoging van stroomtarieven. Al komt Dodson met een staffel-model, zullen de tarieven naar onze mening niet mals zijn. De regering Bouterse II heeft thans de geest uit de fles gelaten en zal op zeer korte termijn te maken krijgen met looneisen van andere bonden aangesloten bij parastatalen en ook van ambtenaren die ook snakken naar verlichting in hun dagelijks bestaan. We zijn en blijven benieuwd wat het Internationaal Monetair Fonds (IMF), waar de regering Bouterse zich via een sluitende overeenkomst aan gecommitteerd heeft, van de verhoging bij EBS zal zeggen. Het IMF is er juist voor de teugels strak te houden en te allen tijde te voorkomen dat de overheid ertoe overgaat over de gehele linie salarisverhogingen toe te passen waar thans bovendien helemaal geen financiële ruimte voor is. De kettingreactie op de verhoging binnen de EBS komt er zonder enige twijfel aan.