Het grappigste deze week was toch wel weer de brief van districtscommissaris Wedprekash Joeloemsingh aan de ambtenaren van zijn kantoor. Op de werkplek mag niemand over politiek praten. ‘Ik wil u er hierbij op wijzen dat deze zaken niet getolereerd zullen worden en dat er bij constatering dat deze wel plaatsvinden, zware sancties getroffen zullen worden tegen betrokkenen’, zegt de dc in een rondschrijven. Wij vragen ons af of deze dc wel weet wat recht op vrije meningsuiting is of snapt, dat dit een democratische samenleving is. Een dergelijke instructie is tegen alle waarden en normen in. Overal en dan ook overal, is politiek het meest gebezigde nieuws. Vooral wanneer beleidsmakers er een puinhoop van maken, kun je meest levendige discussies verwachten. Dat is overal ter wereld zo. Wat de dc hier doet, is een beperking opleggen aan een recht van de burger. Wij denken te begrijpen wat de burgervader voorstaat en dat is namelijk meer productie en resultaat vanuit zijn commissariaat. Als dat het geval is, had hij gewoon een vergadering met alle structuren kunnen houden en kunnen aangeven welke weg hij wenst te bewandelen. Maar om nu met een briefje te komen dat men niet over politiek mag praten, maakt de zaak alleen maar grappiger. Stuur een brief waarin je eist dat mensen op tijd aan het werk zijn en om 15.00 uur het kantoor verlaten. Maar wij moeten aan de andere kant niet lichtvaardig omgaan met deze kwestie. Wij weten allemaal dat de Nikos-opiniepeiling vernietigend is geweest voor de NDP. Zoals wij vaker hebben gezegd, zijn de paarse loyalisten altijd onsportief geweest. Dus om de zaak niet erger te maken, denkt de dc die mogelijk in opdracht van zijn superieuren heeft gehandeld, het tij te willen keren. Minder politieke gesprekken op de werkplek, betekent volgens hem dan ook minder kritiek op het regeerbeleid.  Dat is natuurlijk onzin. Dit is weer een staaltje dictatuur wat wij niet ongewoon zijn van de NDP en consorten. Dan heb je ook nog het assembeelid Tarnadie die dit alles goedvindt en vindt dat mensen buiten kantoortijd maar politiek moeten bedrijven. Deze mensen denken tot in eeuwigheid alle macht te hebben en vinden dat wij zij zeggen wet is. De dc slaat de plank volledig mis met deze actie, omdat de man zich nu juist bezighoudt met een politieke actie zonder dat hij het zelf doorheeft. Ach, ze zullen altijd met een verhaal komen en straks hoor je ook nog dat de mensen bezig zijn met staatsgevaarlijke activiteiten. De domste dingen hoor je van toppers in deze regering. Dingen ra-ken kant noch wal. Het is dan straks nog wachten totdat iemand uit het kabinet vindt dat de noodtoestand moet worden uitgeroepen, omdat er over politiek op de werkplek gesproken wordt. En die gesprekken zijn niet bepaald in het voordeel van de paarse grappenmakers. Had de dc een memo doen rondgaan dat hij meer output wil van zijn medewerkers, dan was niemand daarover gestruikeld, maar om dit schrijven te doen rondgaan, is jezelf nog meer in de wielen rijden. Dat snapt deze meneer dus duidelijk niet. Zolang zaken beheersbaar blijven, moet er geen vuiltje aan de lucht zijn. De vraag is, zijn de politieke gesprekken het enige waar de medewerkers zich aan bezondigen? Wedden dat als ze positief over de regering waren, de dc daarmee helemaal geen moeite zou hebben. Met politieke activiteiten bezig zijn op kantoor is af te keuren, maar een gesprekje daarover moet helemaal geen probleem zijn.