Vanaf de paarse regering aan de macht is, is er duidelijk een sfeer van geheiminnigheid, maar meer nog onzekerheid te bespeuren. Staatsbedrijven of parastatale ondernemingen weten niet meer waar ze aan toe zijn en hier en daar worden managers als onderbroeken vervangen. Enkele weken terug was in het nieuws dat er plannen zijn om Telesur als onderpand te plaatsen in een financiële deal met China. Dit werd met de grootste snelheid tegengesproken. Toen al was bekend dat de ontheven waarnemend directeur, Russ Headley, niet zo happy was met deze ontwikkelingen. Het gerucht wilde dat hij op de schopstoel zat. Kortgeleden werd de man inderdaad ontlast van zijn verantwoordelijkheden. De vakbond binnen Telesur stak er een stokje voor, zij wilde niet op deze manier verder waar er een waas van onduidelijkheid is. Terwijl men ontkent, doen er zich wel zaken voor die men angstvallig buiten de publiciteit probeert te houden. In een later stadium zullen wij verder hierop ingaan, maar intussen hebben mensen binnen en buiten zaken waargenomen. Nogmaals, in een latere fase gaan wij uitgebreider hierop in. Nu hebben medewerkers van onze SLM de noodklok geluid. Functionarissen zullen of hebben dit gauw ontkend, maar het is al een poosje zo dat de national carrier in de rode cijfers zit. Waar de schoen wringt, is het feit dat er een duidelijke afname is van passagiers op de Amsterdam-route. Waar vier jaar terug de SLM meer dan 50% van de markt had, is dat percentage nu 38. Dit is ver beneden de helft en een kleine onderneming als de SLM zal het nooit kunnen opnemen tegen grote broeders als KLM of welke andere maatschappij dan ook. Bovendien moeten wij niet vergeten dat de Suriname-Nederland route het kloppend hart, de goudmijn is voor zowel de KLM als de SLM. Ook hier heeft er een wijziging van directie plaatsgevonden. Echter kan nog niet worden gezegd, dat er een duidelijk beleid is uitgezet om uit de rode cijfers te komen. A san no e luku bun. De onrust in het land en vooral bij de staatsbedrijven neemt steeds meer toe. Medewerkers maken zich zorgen omtrent de toekomst van de organisatie waar ze werkzaam zijn. Wij kunnen ons heel goed herinneren hoe de situatie in 1996 was. Toen wilde de regering Staatsolie ook van de hand doen, ware het niet dat dit door zware protesten in en buiten het bedrijf tegengehouden werd. Toen werd ook zwaar ontkend dat men geen plannen had om Staatsolie van de hand te doen, totdat de documentatie naar buiten kwam dat er duidelijke plannen waren. Zet ze allemaal op een rijtje en je ziet vanaf het aantreden van deze regering welke gerenommeerde bedrijven allemaal in grote problemen zitten. En dit heeft voor alle duidelijkheid niets met de wereldcrisis te maken. SLM, Staatsolie, Telesur, EBS en SWM zijn de bekende. Neemt u gerust aan dat er nog meer in problemen zijn vanwege wanbeleid en corruptie. Over achterstallige betalingen aan instanties en sociale instellingen zullen wij maar niet beginnen. Wij hopen van harte dat deze bedrijven niet in grotere problemen komen, maar met de huidige machthebbers is er duidelijk geen licht in de tunnel.