Tijdens de vorige regering werd de Basis-zorgverzekering doorgevoerd. Het komt in wezen op het volgende neer: De Wet Nationale Basiszorgverzekering regelt een zorgvoorziening voor wanneer u ziek wordt. Deze wet stelt ten aanzien van het basispakket dat :

– Iedereen verplicht is minimaal een Basiszorgverzekering te hebben

– Iedereen verplicht is de premie voor deze verzekering te betalen

– Iedereen geaccepteerd wordt door de zorgverzekeraar ongeacht of u al een

aandoening of ziekte heeft.

Alle ingezetenen van Suriname, dus ook buitenanders die in Suriname wonen, hebben recht op de zorg die is opgenomen in het basispakket. Binnen dit kader is in de nieuwe wet duidelijk aangegeven dat alleen de verzekeringsmaatschappijen ziektekostenverzekeringen mogen afsluiten. Op deze manier wordt het SZF uitgesloten. Bij het introduceren van deze wet is het dus duidelijk dat de overheid geen rekening heeft gehouden met de positie van het SZF. De andere verzekeringsmaatschappijen kunnen nu wat verdienen aan de basiszorg, maar het instituut dat in het leven is geroepen om jaren geleden een soort dekking voor landsdienaren en gezinnen te verzorgen, wordt nu wel deze mogelijkheid ontnomen. Wij moeten niet vergeten dat de situatie in het land al niet rooskleurig is. Bedrijven hebben het nu dubbel zo zwaar in vergelijking met voorheen. Het SZF is een gevestigde naam in de samenleving en moet ook de ruimte krijgen om mee te doen in de Basiszorgverzekering. Los van dit stukje huiswerk, heeft Lanti ook aardig wat andere zaken te regelen binnen de zorg. Op heel wat momenten is gebleken hoeveel onduidelijkheden er zijn. Sommige mensen worden geconfronteerd met het feit dat niet alle belangrijke medicamenten op de klapper voorkomen. Het komt erop neer dat patiënten vaker uit eigen zak het volle pond moeten betalen voor medicamenten. Je vraagt je dan soms af wat wel of niet vergoed wordt. Te vaak hoor je, dat medicijnen niet op de geneesmiddelenklapper voorkomen. De overheid moet eens goed alle plooien voor wat betreft de Basiszorgverzekering gladstrijken. Mensen vragen zich af waarvoor ze een verzekering betalen als ze ook nog keihard moeten betalen voor medicamenten. De basiszorg is uit de grond gestampt als verkiezingsstunt en mensen werden ermee beetgenomen. Dat wat beloofd was, is dus ook geen werkelijkheid geworden. De regering zal nu ook echt naar de positie van het SZF moeten kijken. Het is niet dat men het niet weet, maar de pogingen om de zaak recht te trekken, zien wij nog niet gebeuren. Dit zal gauw moeten gebeuren, omdat het voor het fonds zelf ook duidelijk moet zijn wat het mag verwachten. Dat er hier sprake is van oneerlijke concurrentie en ongelijke behandeling, is dus overduidelijk.