Ik had het idee dat elke Surinamer op de hoogte was van wat er op 8 en 9 december 1982 is gebeurd in dit land. Wat schetste mijn verbazing, nadat een jonge ABC-verslaggever afgelopen week voor interviews de straat op ging, om verschillende mensen aan te spreken over 8 december en hun vroeg of die dag ze wat zei. De reacties die deze dame uitlokte, waren om kort te zijn; dom, stotterend en onnozel, ze waren genoeg om tot de conclusie te geraken, dat onze Jeugd nauwelijks of geen weet heeft van wat er toen gebeurde. Het is ronduit schandalig, dat in deze moderne tijd, met zoveel mogelijkheden tot internet en de media, de jeugd nog steeds dom wordt gehouden. Wat ook een oorzaak kan zijn, is dat hun intelligentie en interesse zover beneden acceptabel niveau is gekelderd, dat het initiatief om iets zelf te onderzoeken, gewoon niet in hen opkomt. Dit is een zeer trieste en zorgwekkende zaak, als wij erbij stilstaan dat deze jongeren onze toekomst moeten bepalen.

Afgelopen week werden zoals in de afgelopen 33 jaar, de Decembermoorden herdacht. Een zwarte bladzijde in onze geschiedenis, waarbij vijftien prominente Surinamers, die het militaire regime van Desi Bouterse bekritiseerden, uit hun bed werden gelicht en overgebracht naar het Fort Zeelandia, het toenmalige hoofdkwartier van Bouterse. Zij werden gemarteld en volgens verklaringen van getuigen eerst `voorgeleid’ bij Bouterse voordat ze doodgeschoten werden op Bastion Veere, een van de open ruimtes in het Fort Zeelandia. De militairen die deel uitmaakten van het vuurpeloton, werd verteld, dat het ging om de executie van personen die een coup tegen het militaire regime beraamden. Op 9 december 1982 rond 21.00 uur ‘s avonds zei Bouterse in een verklaring, die uitgezonden werd op de Surinaamse televisiezender STVS, dat er tijdens de kerstnacht van 1982 een tegencoup gepleegd zou worden met behulp van buitenlandse krachten en dat deze coup vroegtijdig verijdeld werd. Voorafgaande aan de verklaring van Bouterse, werd een fragment uitgezonden van een gearresteerde Jozef Slagveer, met een gezwollen gezicht, die in aanwezigheid van Roy Horb voor de televisiecamera een verklaring voorlas. Hierin verklaarde deze dat er inderdaad een samenzwering bestond om met buitenlandse hulp, het militaire regime af te zetten. Slagveer zou deze verklaring onder druk hebben afgelegd. Ook André Kamperveen had een soortgelijke verklaring voor de camera, maar omdat hij er zwaar gemarteld uitzag, werd van zijn verklaring alleen de audioband uitgezonden.

Dit is natuurlijk de verkorte versie van de gruwelijke gebeurtenissen in december 1982, maar het is bij elke bewuste Surinamer in het brein geprint. De mensenrechtenschendingen kreeg je van je ouders te horen, over hoe de jaren ‘80 waren. Onze generatie is naar mijn mening ‘dom’ gehouden, gemanipuleerd en met tal van leugens opgegroeid, zodat hun ogen dicht bleven voor de werkelijkheid. Er zijn genoeg mensen die ook met de instelling leven: `het is zolang geleden gebeurd, waarom laten wij het niet met rust’. Aan die mensen wil ik voorhouden: het moest jouw vader of broer zijn, dan zou je er anders over denken. Een voormelde instelling van bepaalde lieden is asociaal en absoluut niet humaan tegenover je medemens. Niemand verdient het om op zo een wijze van het leven beroofd te worden. Om het gegeven dat een groot deel van onze jongeren niet bewust is van deze gebeurtenissen, denk ik dat we de fout ook bij de ouders/ verzorgers moeten zoeken, want de media heeft altijd de volle aandacht gegeven aan het 8 decemberproces en de gebeurtenissen.

R.S.B