In 2010 kwam president Desi Bouterse op de proppen met de naam Gillmore Hoefdraad, IMF-specialist en kenner van het monetaire verkeer. Het moest betekenen dat het financieel beleid gegarandeerd goed zou gaan. Nou, intussen zijn wij met de neus op de feiten gedrukt. Het ideale punt dat in 2010 door de toenmalige regering was achtergelaten, is binnen no time naar de Filistijnen geholpen. Een spaarpot van bijkans 1 miljard dollar heeft nu slechts een saldo van iets boven de 200 miljoen. Deze en de vorige regering haastten zich gelijk om te zeggen dat de afname van de monetaire reserves te maken had met dalende internationale prijzen. Vreemd dat men dat niet zei kort voor de verkiezingen, maar juist daarna toen de 26 zetels binnen waren. Al heel gauw was duidelijk dat Hoefdraad de zaak niet meer onder controle had. De spaarpot stroomde leeg en regelmatige valuta interventies om de koers in toom te houden, hebben niet het gewenste resultaat opgeleverd. Allerlei scenario’s werden opgeworpen alleen om het falend beleid goed te praten. Het kwam erop neer dat de regering nooit fout was. 5 jaar lang heeft men de productie niet gediversificeerd en als het moeilijk gaat met de traditionele exportproducten, dan schuiven wij de schuld in de schoenen van andere factoren. Het beleid van ‘Killmore’ verschilt weinig of helemaal niet van Henk Goedschalk. Van hem was bekend dat hij in de periode 1996-2000 Suriname letterlijk naar de financiële afgrond heeft geholpen. Er werd bij de vleet gestolen in die periode door kopstukken van de regering. Kortom, altijd wanneer een paars getinte regering aan de macht is, gaat het gegarandeerd bergafwaarts met het land. De economie wordt kapot geslagen. Tijdens Hoefdraad is op dagbasis bijkans US$ 1miljoen geïntervenieerd om de koers stabiel te houden, hetgeen geen vruchten heeft afgeworpen. Naast deze ontwikkeling is duidelijk geweest dat de productie niet is toegenomen en het feit dat er als raven is gestolen bij diverse parastale bedrijven, heeft gemaakt dat wij gewoon krap bij kas zitten. Laten wij ook als belangrijke oorzaak meegeven dat in 5 jaar tijd het ambtenarenkorps met duizenden personen is ‘versterkt’, hetgeen extra druk legt op de financiën van de Staat. U ziet dus nergens dat externe factoren de oorzaak zijn van de geldschaarste. De economie werd nooit gediversificeerd en er werd op amateuristische wijze omgegaan met het beleid. Het was toch al die tijd fout om enkel te leunen op de gunstige prijzen van de mijnbouwsector (goud en olie). Nu men klem zit, zoekt men allerlei redenen om niet de schuld te krijgen van het wanbeleid. Intussen is het volk niet dom, maar weet precies waar de schoen wringt. Het begon met één man, later veertig en nu zit men op vijftig man. Beetje bij beetje melden mensen zich, al is het maar voor een uurtje. Wij kunnen u voor meer dan honderd procent garanderen dat de regering dit niet volhoudt. Als het al eenmaal genoeg is voor de samenleving, zal het proces van borrelen omgezet worden tot een krachtige eruptie. Niemand kan meer rondkomen met zijn of haar maandelijkse loon en ook werkgevers zitten met de handen in het haar met de zwaar gestegen kosten. Het toekennen van looncorrecties is misschien dringend vereist, maar ook dat gat spaak lopen, omdat daarmee de inflatie ook maar verergerd wordt. Wij moeten niet uitgaan van een waardevermindering van 20% op de munt. Men moet zeker uitgaan van 50% waardedaling. Kijk maar wat je in 2010 kon doen met een SRD 100 en hoeveel je nu ermee kan doen in december 2015. Wat je de NDP kan meegeven en daar zijn ze masters in, is het land in 5 jaar tijd naar de bliksem te helpen.