Een oude man zit met een klein jongetje op een bank aan de Waterkant. Aan de uitdrukking op het gezicht van het kind is te zien dat het geboeid zit te luisteren. De man vertelt het kind over het gezonken schip, de Goslar. Fijn te horen dat ouderen de moeite nemen om de geschiedenis van het land aan de volgende generatie door te geven. Plots heft het kind zijn hoofdje op naar de oude man en vraagt met een heldere stem: ”Opa waarom noemt oma u altijd  een wakaman?  Ik weet dat waka lopen betekent dus is het een loopman. Waarom noemt ze u een loopman opa? Is het omdat u  graag wandelt en loopt en zelden de bus pakt? De oude man staarde geschrokken neer op  het naar hem geheven kindergezichtje  terwijl hij dacht: ”Mi Gado din pikin fa ten disi sranti. Ze nemen geen blad voor de mond, in mijn tijd zouden we  zoiets wel denken, maar niet durven vragen. “Je zag duidelijk de tweestrijd op het gezicht van die ouwe. Toen nam hij een besluit. Hij  zuchtte diep en zei: “Ik  vertel je vaak de mooie en positieve dingen, dat streelt mijn ego. Maar ik denk dat het ook goed is om jou de negatieve dingen te vertellen, omdat je ervan kan leren. Ik zal je daarom eerlijk vertellen waarom oma mij wakaman noemt. Misschien kan het jou helpen om niet de fout te maken die jouw opa heeft gemaakt. Weet je een wakaman is iemand die veel vrouwen heeft, dus hij gaat van de ene vrouw naar de andere. Ik  was een vijftiger en veel mannen op die leeftijd hebben last van de midlife-crisis.“ “wat is dat opa?” “Nou dan doen de mannen gekke dingen die ze normaal niet doen.” “Welk gek ding deed u dan opa?” Ik ging vaak achter de vrouwtjes aan en dat gaf mij een kick. Jammer genoeg deed ik dat niet op een nette manier. En op een keer ging het mis. Luister wat jouw opa is overkomen jongen:

Ik wilde indruk maken

Mijn ego opkalefateren

Voordat ik die dame benaderde

heb ik mij goed geprepareerd:

Ik heb mijn grijze haar zwart geverveerd

mij daarna glad  gescheerd

toen heb ik me gedasseerd

mijn schoenen gepoetseerd

een geurtje opgesmeerd

en me tenslotte gejasseerd.

Fluitend ben ik naar de dame gemarcheerd

Daar aangekomen, heb ik haar stevig gebrasseerd

En zodanig op de grond geparkeerd

Dat ik haar jurk heb geruïneerd

Ze heeft verontwaardigd gereageerd:

Respect ouwe heer!

Een dame moet worden gerespecteerd!

Toen heeft ze getelefoneerd

Heel snel waren er zes politieagenten gearriveerd

Eerst werden mijn rechten gelanceerd

daarna werd ik gearresteerd

en naar het politiebureau getransporteerd.

Daar werd ik achter slot en grendel geparkeerd

Mijn zaak werd bij het hof gedroppeerd

En op juistheid geverifieerd

Mijn advocaat werd gesommeerd

Hij heeft zich suf geredeneerd

Het mocht niet baten, de bewijzen lagen gedrapeerd

Ik werd door de rechter gevonniseerd

En geboeid als een crimineel weg getransporteerd

Van schrik heb ik mijn maag omgekeerd

Voor jaren werd ik achter de  tralies gestationeerd

mijn geest was geshockeerd

mijn bezoek werd geblokkeerd

Ik was geruïneerd

Nadat ik mijn straf had gebrommeerd

Ben ik naar de maatschappij teruggekeerd

Ik had mijn lesje wel geleerd

Voortaan werd elke dame door mij netjes gerespecteerd.

‘Ha, ha, ha, opa ik begrijp  heus wel  hoor waarom u het verhaal met wat humor heeft verteld, u wilde mijn tere zieltje  niet al te zeer shockeren,’  zei de kleine jongen met een brede grijns.  De oude man keek de jongen aan en zei: ”mi Gado pikin boi, hoe oud ben je eigenlijk? Je lijkt wel een volwassene in een kinderlijf.’ “Dus opa u heeft zich niet netjes gedragen en moest daarom de gevangenis in.” ”Zo is het jongen, iedereen die wil leven in deze maatschappij hoort zich netjes te gedragen. Als je dat niet kunt, word je uit de samenleving genomen.” ”Als ik me niet netjes gedraag, ga ik dan ook de gevangenis in opa? “”Nee jongen, kleine kinderen gaan niet de gevangenis in. Maar ze worden wel door hun ouders gestraft als ze dingen doen die niet mogen en dat straffen moet ervoor zorgen dat ze zich als volwassenen zo goed gedragen dat ze nooit de gevangenis in hoeven. Wij volwassenen moeten namelijk het goede voorbeeld geven aan de kinderen.”

”De kleine jongen zat een poos zwijgend voor zich uit te kijken en plots riep hij uit: “Opa bent u nu nog een wakaman? “ “Nee jongen, opa heeft zijn lesje wel geleerd. “ “ Maar waarom roept oma u nog steeds mister  wakaman?” “ Tja,  dat is zo langzamerhand  een gewoonte geworden, ze denkt er niet meer bij na. Weet je als je iets slechts doet, blijft het altijd aan je kleven, net als de geur van petroleum. Als je petroleum aan je handen hebt, kun je je handen wel honderd keer schoonwassen, maar die geur gaat niet weg. Mensen vergeten niet gauw slechte dingen maar de goede wel. Daarom zeggen mensen zo vaak, ik kan je vergeven maar niet vergeten. “”O maar dat is niet eerlijk opa, ik zal tegen oma zeggen dat zij u niet meer wakaman mag noemen, want dat bent u niet meer. U heeft een fout gemaakt en u heeft  ervan geleerd en dan moet u een nieuwe kans krijgen. U bent nu een heer die alle vrouwen respecteert en een lieve opa die mij over zijn fouten vertelt zodat ik ervan kan leren. Als ik groot ben, zal ik nooit wakaman worden opa omdat ik van u heb geleerd dat ik vrouwen moet respecteren. Bij het horen van deze woorden kreeg de oude man  tranen in zijn ogen en mompelde met een tevreden grijns: “grantanji bigi masra dati,………..

A takru du fu mi, tyari  wan bun.”

Ingezonden: Josta Vaseur.