Prof. Naipal:

Professor Sieuwnath Naipal, hoogleraar Klimaatverandering en Water aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname (AdeKUS), gelooft dat zijn nieuwe methode om Weg naar Zee te redden een goede kans van slagen heeft. De waterdeskundige is vanmorgen met ondersteuning van universiteitsstudenten en buurtbewoners begonnen aan de constructie van een sedimentbak van 150 x 200 meter langs de kust, ter hoogte van het bedevaartsoord te Weg naar Zee. Naipal zei vanmorgen bij de lancering van het project, dat als de situatie meevalt, hij al over zes maanden genoeg sediment kan hebben opgevangen om te beginnen aan het planten van mangrove langs dit deel van de kust. Op die manier hoopt hij de natuurlijke zeewering binnen enkele jaren en langs een relatief goedkope weg weer zo goed en zo kwaad als het kan te herstellen.

Vanmorgen heeft hij rond 08:00 uur de eerste houten palen in grond geslagen. Naipal legt de werking van zijn constructie uit: “Elke keer als het vloed is, voert het water sediment mee. Bij eb wordt dat alles weer meegenomen, althans bijna alles. Met de constructie komt het zeewater met een bepaalde kracht binnen. Daarna zal het water voor enige tijd rusten, voordat het rustig teruggaat. Aangezien de houten constructie een versmalling heeft aan de zeezijde, zal die zo min mogelijk sediment vasthouden.” Naipal heeft ondertussen al tot in de finesses uitgerekend hoeveel sediment met een liter water instroomt en hoeveel miljoen liter over de kust moet wassen om uiteindelijk de nodige tonnen aan zand en modder over te houden. Een garantie dat het plan zal slagen, kan de professor niet geven. Hij vindt het wel het proberen waard, gelet op de miljoenen die de Staat steeds opzij moet zetten voor de bouw van elke kilometer harde zeewering. “Het is low-cost, als het plan niet lukt, hebben we niet zoveel verloren”, troost Naipal zich. Maar als het plan lukt, dan wil hij gaan uitbreiden. Want dan houdt het in dat de natuur een handje is geholpen om zichzelf duurzaam te herstellen.

Het gaat om een pilotproject, dat financieel mogelijk wordt gemaakt door Conservation International Suriname (CIS). De 15.000 USD voor dit project is bijeengebracht door Friends of Green Suriname, een groep van 23 lokale bedrijven die CIS ondersteunt in haar milieubeschermende projecten. Het plan geniet ondesteuning van het ministerie van Openbare Werken (OW). Naipal schetst de oorzaak van de steeds verdere afbrokkeling van de kust bij Weg naar Zee als een opeenvolging van menselijke fouten. Ten eerste werd het gebied in de jaren tachtig uitgegeven aan burgers als woon- en landbouwgebied. De bewoners en verbouwers ontwikkelden het gebied dat als zeer vruchtbaar bekend staat, door steeds meer mangrove op te offeren voor de bouw van wegen en kanalen. De gevolgen waren toen niet te overzien. Maar de recente overstromingen in het gebied zijn een bewijs dat de natuur vroeg of laat zijn tol eist. Herstel van de schade gaat niet altijd even gemakkelijk. In februari, na de overstromingen te Weg naar Zee, heeft het ministerie enkele alternatieve oplossingen gepresenteerd. Na het herstel van de huidige dam en de aanleg van een nooddam, is de aanleg van een waterdoorlatende, houten dam de derde oplossing.

NABOOTSING MANGROVE
Met de constructie van Naipal als een soort waterdoorlatende houten dam, worden mangrovewortels nagebootst, waardoor er slib wordt vastgehouden. Er worden twee rijen van palen aangelegd met een tussenafstand. De ruimte tussen de rijen wordt gevuld met takken, zodat er een soort muur ontstaat. Deze remt de snelheid van het binnenstromende zeewater af, waardoor het water iets rustiger terugstroomt en sedimenten, ofwel slib- en zanddeeltjes, achterblijven.

Uiteindelijk moet er een modderbank ontstaan, die zal worden beplant met mangrove. Afzetting van voldoende sediment voor de terugkeer van mangroven, zal naar schatting zes tot twaalf maanden in beslag nemen.
De professor zal met behulp van zijn team regelmatig metingen gaan verrichten om de vorderingen in kaart te brengen. Hij heeft hoge verwachtingen van de mogelijkheden van toepassing van deze techniek in Suriname.
Naipal: “Het gebruik van soortgelijke dammen heeft in Indonesië en Nederland al goede resultaten opgeleverd. Gezien de aanwezigheid van veel sediment in ons zeewater, denk ik dat het hier ook zal aanslaan.”
John Goedschalk, executive director van Conservation International Suriname, heeft geloof in een oplossing door toepassing van de methode van Naipal. Ook hij denkt dat met het herstel van de mangroven, overstromingen als gevolg van zeespiegelstijging minder snel zullen voorkomen. Het grootste deel van de lokale gemeenschap zal profiteren van deze bescherming, met inbegrip van lokale boeren, imkers, het bedevaartsoord en de crematieplaatsen.