Justitia Pietas Fides MMDCCLXXXII

– Politieke polikliniek. De NDP zal zich neerleggen bij de verkiezingsuitslag die op de maandagmiddag mag worden voorgehouden, door Jerry Miranda van het hoofdstembureau in Paramaribo Suriname. Opvatting van de lumineuze Winston Lackin. Of het “V7 – machtseskadron” ook daarmee instemt, zal waarschijnlijk op de maandagavond of dinsdagochtend bekend worden gemaakt. In ieder geval is het nog nooit zo rommelig en chaotisch toegegaan in een verkiezing die binnen Suriname werd gehouden. Nunca, jamais, niemals…, never! Het schaamrood klimt de rationele Surinamer om de oren, als men naar de foto’s en filmbeelden kijkt die werden gemaakt geprint, uitgezonden of op YouTube gezet. De vraag blijft staan of men nog eens vijf jaren verder moet, met nog zo een organisatie die de naam “Bouterse Regering” wil dragen. Misschien…, dat DwT’s columnist Zeggen het op de maandagmorgen allemaal het duidelijkste zegt. Je kunt winnen als die malloot Sepp Blatter, maar het is bij de eigen zinvoller introspectie toch wel beter om nu echt thuis te blijven en gedegen geletterde mensen het stuur te doen overnemen. Want het allermooiste moet eigenlijk nog komen, in meer nog de financieel-monetaire sferen. Overmakingen naar en van meest heftige investeerders in het land, richtingvervolgend hun hoofdkwartier of banken, worden plotsklaps niet meer gehonoreerd. Alarmbellen worden oorverdovend geslagen en niet beantwoord. Met betrekking tot de schuldenverrekeningen van de staat, van huis uit en verder af…, nog maar eventjes te zwijgen. De Rechterlijke Macht krijgt het razend druk om schuldvorderingen op de overheid, bij vonnis te richten. Op hetzelfde moment, staan de meer nog minimaal geschoolde inflatieprovocateurs en verspillers van het volksvermogen, met verduurzaamde spikes aan de startblokken. Over de vorming Ao. 2015 van een nieuw regeringsavontuur, kan men simultaan daarbij ook alleen maar denken, aan een Catch 22 – matrix. Links om of rechtsom…, het is heel gewoon om het even en knap te gaan beven. Kijken of de verkiezingsbeloften en oraties inhoudelijk stand zullen houden…! Of dat ook bij het sterker wordend en te detecteren verkiezingsverraad, vooraf te gaan door afleidingsmanoeuvres (…), de jichtzuurte in de broze knieën schiet en men doorzakt in de door een NDP-regering gecreëerde modderlawine. Iedereen praat over “V7” en/of de saamhorigheid stand weet te houden. Niemand praat nog duidelijk over het verraad dat de NDP al direct in de avonden van 25 en 26 Mei 2015 glad inzette. Of de onvoorwaardelijke drang van Carl Breeveld, zich met gespreide benen in de gelederen van Steve Meye te voegen. Catch 22? Op niveau! Lees maar even ter strak benodigde heroriëntaties mee! Hoeveel ambtenaren te verzorgen bij afgenomen inkomsten? Opschuiver Hoogie is inmiddels bijna op de allerjuiste plek beland om straks geheel verduisterd, te worden opgewacht en nog maar weinig eerbaar te worden aangesproken/-duid…! Het is geheel om het even. In ieder geval mag de NPS op waarneming van het een en ’t ander, geheel vrijblijvend nagaan, welke zuipschuit(-en) al weken achtereen –ondanks het nodige aan waarschuwing(-en)– de keukengeheimen van de organisatie op straat wist(en) te mieteren en vrijdomgelegenheid gaven/verschaften aan de politiek geduide vijand om die prangende informaties naar huis en ter analyses mee te nemen. Niet zo moeilijk, te determineren ofwel te indentificeren! ‘Catch 22 en dan ook nog met gespreide klavieren te veroorzaken? Lees toch ook maar effekes mee, indien het verstand het allemaal nog toelaat. “Een Catch-22 is een paradoxale situatie waarin het onmogelijk is om een gewenste uitkomst te bereiken doordat de ‘regels’…, dat vanwege tegenstrijdigheden niet toelaten”. Oorsprong, van de logisch geachte redenering? Antwoord: – Catch-22 was de debuutroman van de Amerikaanse auteur Joseph Heller. Toen het werk in 1961 verscheen was de Tweede Wereldoorlog, de setting van de roman, al lang voorbij, maar Heller had dan ook tien jaar aan Catch-22 gewerkt. Doordat het kunstwerk juist in de jaren zestig verscheen en sterk kritisch stond tegenover het oorlogsbedrijf, werd het populair onder de opkomende anti-Vietnambeweging. Het boek speelt zich grotendeels af op het bestaande eiland “Pianosa”. Een aantal elementen in de roman lijkt ongeloofwaardig en heeft het effect ‘de absurditeit’ van de oorlog ‘an sich’ te tonen. Zo is Yossarian, aanvankelijk de centrale figuur in het boek. Naar eigen zeggen een Assyriër. Later blijkt echter die ‘nationaliteit’ een pose te zijn. Maar inmiddels vervult de naam andere personages met afgrijzen. Eén hunner huivert bijvoorbeeld bij de gedachte, aan de “vele s’en” die het woord (…), volgens hem bevat. Een officier draagt de vreemde naam ‘Major Major Major’, maar hij krijgt dan promotie en is voortaan ‘Major Major Major Major’. Al even absurd, zijn de regels (?) waarnaar de boektitel verwijst. Catch 22! Die regels betreffen de wens van iedere verstandige piloot, het boekinhoudelijke speelt namelijk binnen de luchtmacht, om ‘de dienst’ te verlaten. Eén regel houdt nu in, dat dit mogelijk is: ‘…ieder die niet goed bij zijn verstand is, mag naar huis…!’. Daartegenover staat de volgende regel…, de eigenlijke “Catch-22”: ‘…iedereen die naar huis wil, is blijkbaar erg verstandig en komt dus niet in aanmerking voor ontslag uit de dienst…!’.
“…There was only one catch and that was Catch-22, which specified that a concern for one’s safety in the face of dangers that were real and immediate was the process of a rational mind…”.
Vrij vertaald: “Er was slechts één ‘maar’, en dat was Catch-22, die luidde (…), dat wie zich bij werkelijk en onmiddellijk gevaar bekommert om zijn eigen veiligheid…, blijk geeft van een rationele geest…”. Het absurde van oorlogvoeren wordt door deze en vele andere elementen onderstreept. De kritiek blijft daartoe echter niet beperkt, maar geldt het hele (kapitalistische-) systeem. Exponent is het personage Milo Minderbinder. Die weet de hand te leggen op ‘handelswaar’ die hij met ‘winst’ verkoopt…, totdat hij een handelsimperium heeft opgebouwd, dat zich tot buiten het leger uitstrekt. Niet alleen drijft hij handel met ‘de tegenstander’ (…), na verloop van tijd strekt zijn invloed zich uit over het hele Middellandse Zeegebied, waar men gestationeerd is. Milo gaat zelfs zover, dat hij tegen betaling door de vijand (…), ook de eigen troepen bombardeert. Wie betaalt…, die bepaalt. De mores van het verhaal: ‘Een Catch-22…’, is een paradoxale situatie waarin het onmogelijk is om een gewenste uitkomst te bereiken, doordat de ‘regels’, vanwege tegenstrijdigheden dat nou juist niet toelaten. De term “Catch 22”, is afkomstig uit de roman onder de titel Catch-22 van de Joods-Amerikaanse schrijver Joseph Heller, waarin een algemene situatie wordt beschreven waarbinnen ‘een individu’ twee acties dient te verwezenlijken. Acties die wederzijds afhankelijk zijn van de andere actie. “De actie…”, die als eerste dient te zijn voltooid. In het boek van Heller probeert Yossarian, een luchtmachtdiender, onder gevaarlijke gevechtsmissies uit te komen door zichzelf krankzinnig te laten verklaren. De behandelend arts vindt het echter heel verstandig, dat Yossarian onder de missies probeert uit te komen, door zichzelf krankzinnig te laten verklaren en acht daarmee bewezen(…), dat Yossarian niet krankzinnig is…, maar juist heel verstandig. De arts verklaart hem volledig gezond…, wat tot gevolg heeft, dat Yossarian gevaarlijke gevechtsmissies moet blijven vliegen. Een ander voorbeeld van deze virtuele, tikkeltje absurdistische situatie, komt naar voren…, bij het ‘zoeken’ van een baan. Een Catch-22-situatie ontstaat, als men zonder werkervaring geen baan kan krijgen, maar men zonder baan geen werkervaring kan opdoen. In de Nederlandse taal wordt dit ook vaak “het kip-en-eiprobleem” genoemd. Een Catch-22-situatie, lijkt op ‘een vicieuze cirkel’ en een ‘virtueuze cirkel’. Bij een “Catch-22-situatie”, is er echter sprake van een ‘status quo’, terwijl er bij een vicieuze cirkel een neerwaartse spiraal is en bij een virtueuze cirkel een opwaartse spiraal. ‘Pick your choice…!’.

– Benauwend. De kopgewrichten in ochtendbladen? “Tigri Barba pakt AC zetel in Paramaribo”. En dan: “Ik ben geen racist, ik ben Surinamer…”. Vervolgens “Groepsbelangen en partijbelangen zijn altijd ondergeschikt…”, bij Sharman. “Hoofdstembureau klaar voor Openbare zitting…”. Het Volk van Suriname al minstens tien dagen lang. En dan als klap op de vuurpijl: “V7 wacht op beslissing NDP…”. Om gedegen en in stijl af te sluiten, met Von Zeggen, in: “Desi en Sepp II”. ‘…en de vraag of Desi het voorbeeld van zijn collega-president volgt…’. Om de terminologie van Desi extrapolerend voort te zetten: ‘…time always tells everything in time…’. Soms, inderdaad met de weinig zaligmakende hulp van een derdegetroffene. ‘Platini-styling, so bun…’.

– Regio. Wapengekletter in de omgeving…? Inderdaad, laat Guyana dezer dagen de hoektanden aan Venezuela zien, nu Caracas ‘ouvertures’ –in het olierijke maritieme gebied ten noorden van Georgetown– uitvoert en provocatiegeachte “presidentiële besluitdecreten” lijkt los te laten dan wel uit te vaardigen, welke op gebiedsannexatie- en naastingdocumenten beginnen te lijken. Uitkijken, dat ‘zijne excellentie’ Nicolas Maduro niet het voorbeeld van ‘een lijpe Henkie’ volgt en uit overmoed een gezochte reden vindt om tot de gewapende aanval over te gaan en het ‘nationaal gevoelen’ van een gemangeld Venezolaans volk nog even misdaadgeoriënteerde wending te geven. Deed de zielenpoot Galtieri van Argentinië, in nadagen van het militair dodelijk gebleken gedoe, ook op dit machogeïnfecteerde continent. Totdat de “Iron Lady”, Maggi Thatcher, hem en zijn ontspoorde makkers –in 1982– een zeer dure les kwam voorlezen. Zien wat de bewaker en buurtmanager van vrede/veiligheid/stabiliteit op het westelijk halfrond, tijdig wil en nog kan/mag doen. Remember: ‘ARA General Belgrano’. “ARA General Belgrano”, was een lichte kruiser van de Argentijnse marine die in dienst was van 1951 tot en met 1982, toen het schip getorpedeerd werd door de Britse onderzeeboot HMS Conqueror tijdens de Falklandoorlog. Hierbij kwamen 323 zeelieden om het leven. Dit was bijna de helft van het totale aantal Argentijnse slachtoffers tijdens de Falkland-/Malvinasoorlog. http://en.wikipedia.org/wiki/ARA_General_Belgrano

Justitia Pietas Fides MMDCCLXXXII

More
articles