Wie een recente editie van het avondblad DE WEST gelezen heeft is een artikel tegengekomen over onze monetaire reserve. In het artikel wordt aangegeven dat de monetaire reserve drastisch zou zijn gedaald.
Inmiddels blijkt uit diverse financiële bronnen dat zowel de monetaire reserve, die bestaat uit goud, de deviezenreserve als de IMF tegoeden dramatisch zijn afgenomen. Binnen de monetaire reserve neemt de deviezenreserve (US dollars, euro’s en andere valuta) de voornaamste plaats in. Met de deviezenreserve betalen wij de dagelijkse importen en andere internationale verplichtingen. Als importland halen wij door de beperkt ontwikkelde industrie bijna al onze goederen vanaf een tandenborstel tot en met een tractor, of auto uit het buitenland. En hiervoor hebben wij dus deviezen nodig.
Nu blijkt dat op dit moment de monetaire autoriteiten het voor ons geheim hebben gehouden dat onze deviezenreserve eigenlijk op is. Wat blijkt er namelijk aan de hand te zijn. De monetaire autoriteiten:
– hebben onlangs US$. 150 miljoen middels een swap van de locale banken geleend. Deze dollars zullen op korte termijn aan de banken moeten worden terugbetaald, omdat zij dat nodig hebben om aan hun eigen verplichtingen te voldoen;
– zijn zover gegaan dat zij bij een aantal buitenlandse bedrijven deviezenclaims hebben gecreëerd die ook binnenkort moeten worden gehonoreerd;
– hebben ook korte termijn leningen geplaatst bij een aantal buitenlandse en binnenlandse bedrijven.
Het blijkt nu dat de monetaire autoriteiten de laatste dagen haastig bezig zijn om bij een Italiaanse bank en een bank uit Trinidad & Tobago geld te lenen om het deviezentekort aan te vullen. Daarbij blijkt dat men onze nationale trots Staatsolie, wil verpanden.
De financiële situatie van de overheid is de afgelopen weken duidelijk in een crisis beland. In de eerste plaats is het publiekgeheim dat er dagelijks uit de media blijkt dat de overheid haar betalingsverplichtingen ten opzichte van bedrijven en aan anderen niet nakomt. Nu blijkt dat ook de deviezenreserve in een crisis is beland.
De gevolgen van deze situatie doet ons denken aan de jaren negentig toen er sprake was van een soortgelijke situatie. Die situatie be-tekende onacceptabele hoge prijzen in de winkels, schaarste aan deviezen en hoge koersen, pensioenen en andere vaste inkomens zijn toen verdampt, schaarste aan medicamenten en er heerste grote onzekerheden over de dag van morgen. In die situatie wilde de toenmalige regering Staatsolie zelfs verkopen. Door het verzet van de burgers toen, is dit voorkomen.
Volk van Suriname laat ons dit niet weer overkomen. Het monetaire en deviezenbeleid is al jaren niet transparant en is nu in een vrije val beland. De monetaire autoriteiten moeten in deze situatie gedwongen worden om De Nationale Assemblée en het volk in te lichten over het door hen gevoerde beleid en de consequenties daarvan.

Ingezonden: John van Coblijn