De ernstige gewapende overvallen, waarbij gebruik wordt gemaakt van vuurwapens, blijven maar doorgaan en deze regering is er zeker niet in geslaagd de doorsnee burger een veiliger gevoel te geven. We hebben in de afgelopen jaren Faya-Blo en Tigri Barba gehad en toch is er niets veranderd. Het is zelfs zo dat er een ernstige verruwing van de criminaliteit heeft plaatsgevonden. We wonen nog steeds achter het diefijzer en er is zelfs sprake van nog meer diefijzer en razor-wire op de schuttingen rond huizen en bedrijven. Roven en stelen is in en het heeft er veel van dat het een trend geworden is. Ook de gewelddadigheid bij jeugdigen moet de alarmbellen bij de overheid doen rinkelen. De afgelopen week werd een jongeman doodgestoken bij de Hermitage Mall en te Zanderij werd een winkelier in de buik geschoten bij een gewapende roofoverval. Straatrovers zijn ook regelmatig actief en we hebben zo de indruk dat dit soort criminaliteit niet eens meer het politiebulletin haalt. Alles wat los en vast zit, wordt gestolen en de politie heeft lang niet genoeg mogelijkheden om de zaak adequaat te kunnen bestrijden. En als we de berichten mogen geloven, heerst er ook nog grote onvrede binnen de korpsleiding en dan met name over benoemingen. Een van die benoemingen kan gerust als dubieus worden gezien en geeft zeker de indruk dat malafiden de ruimte krijgen door te stoten in zeer hoge functies. Het is dan ook zeer begrijpelijk dat een commissaris van politie er onlangs de brui aan gaf. Je kunt toch onmogelijk als rechtgeaard en fatsoenlijk burger van dit land plaats nemen aan dezelfde tafel als geteisem? En zo gaan we maar door in de richting van de totale maffia-staat, waarbij de illegaliteit, gestoken in uniform of driedelig pak, de overhand neemt en ook nog wordt gesanctioneerd. Suriname quo vadis? En dan te bedenken, dat er vanuit het buitenland steeds vaker meldingen worden gedaan van grootschalige drugsvangsten en dat het spul van hieruit werd verzonden. Recentelijk nog een grote vangst van cocaïne in dozen oplosbare siroop, bij ons `stroop’ geheten. We doen maar en houden er nauwelijks rekening mee, dat als wij niet in staat zijn de grensoverschrijdende misdaad een halt toe te roepen het zelfs zo is dat die zich institutionaliseert, waardoor onze nationale soevereiniteit uiteindelijk in groot gevaar wordt gebracht. Met andere woorden: als wij niet kunnen opruimen, zal men het voor ons komen doen en zullen we het weer voor enige tijd niet zelf voor het zeggen hebben.