De regering Bouterse heeft getoond niet met geld om te kunnen gaan, althans op dusdanige wijze verkeerde prioriteiten bij de bestedingen te stellen, dat ze thans in de grootste financiële problemen verkeert. Op allerlei fronten staat ze in het krijt bij honderden personen en instanties. Ze is gewoon niet in staat haar schulden te betalen. De subsidies aan ziekenhuizen kan ze niet langer ophoesten en er zijn daardoor enorme problemen binnen de gezondheidszorg ontstaan. Kort na haar aantreden maakte ze bekend dat ze voor de minder draagkrachtigen in de samenleving babyvoeding zou subsidiëren. Daar is inmiddels ook al de klad in gekomen. De afgelopen week werd gemeld dat moeders in het binnenland niet langer kunnen beschikken over gesubsidieerde babyvoeding (Nutrilon). Moeders in het binnenland die niet voldoende borstvoeding hebben of geen mogelijkheid hebben hun baby’s op tijd te voeden, hebben dus al enige tijd een enorm probleem. Vanuit de overheid wordt geadviseerd zoveel mogelijk borstvoeding te geven. Er wordt daarbij verzwegen dat de gesubsidieerde regeling grotendeels is weggevallen en dat hoofdzakelijk door gebrek aan geld. Overal worden personen en instanties benadeeld door steeds hetzelfde argument dat er geen geld is. Grootschalige verkwisting is daar één van de hoofdoorzaken van. Een andere oorzaak is het aanzienlijk terugvallen van overheidsinkomsten door de la-gere wereldmarktprijzen voor goud en aardolie. Als er mensen aan het financiële roer van de Staat hadden gestaan, zoals André Telting en Humhprey Hildenberg, die een zeer prudent beleid hebben gevoerd, dan waren we thans niet in de problemen geraakt en was er zeker een noodfonds gecreëerd om in tijden van neergang de verliezen te kunnen opvangen. Maar daar hebben deze regeerders nimmer van gehoord, ze wisten alleen maar te verkwisten en niet te sparen. Thans hebben we de poppen aan het dansen en is er gebrek aan verschillende voorzieningen. De kinderen wier moeders goed in de slappe was zitten, zullen niets merken van de schaarste aan goedkope babyvoeding, maar de arme moeders in stad en binnenland, krijgen thans de rekening gepresenteerd van financieel wanbeleid. Men moet echter geen zaken verdraaien of gewoon glashard liegen. Men moet de mensen van het achterland ook gewoon vertellen dat er geen geld meer is voor subsidie van babyvoeding. Maar ja, als je dat doet, dan kan je het risico lopen dat er niet langer op je gestemd wordt. En dat willen we zeker niet , dus liegen we er maar op los.