Ontevredenheid en de daaruit voortvloeiende dyugu dyugu, is het resultaat van het toelaten van boromangs in de gelederen van politieke partijen en de plaatsing van deze indringers op kiezerslijsten. De afgelopen weken, hebben we kunnen zien dat bepaalde mensen er alles aan doen om onder de pannen te komen bij bepaalde politieke partijen en of combinaties. De NDP gaat dan wel alleen de verkiezingen van 25 mei in, maar heeft er toch, naar onze mening, uit puur opportunistische wijze voor gekozen Hooghart en Lachmon in haar gelederen op te nemen. Lachmon als oud-lid van Nieuw Suriname en Hooghart als ondersteuner van de NDP in de afgelopen vijf jaar en het rustig houden van de leden van de CLO. Bouta en zijn NDP rekenen namelijk op de verdere steun van Hooghart, mocht deze partij de verkiezingen winnen en haar regeermacht behouden. Als Hoogie zijn leidinggevende positie binnen de CLO verliest, zal hij zien hoe snel de liefde van Bouta voor hem bekoelt. Lachmon is erbij gehaald, omdat men binnen de NDP denkt dat hij een voordeel qua stemmen zal kunnen opleveren. Wat de zaak echter behoorlijk gecompliceerd maakt, is dat de onvrede binnen de NDP er alleen maar groter op geworden is, omdat velen van mening zijn dat de stonfutu’s van de partij terzijde worden geschoven ter wille van de boromangs. Mensen die al vanaf 1987 voor de partij gezwoegd hebben en mee hebben gewerkt aan haar groei, daar wordt helemaal niet of in zeer geringe mate, naar gekeken. Ontmoediging om wederom de schouders onder het propagandawerk te zetten, zit er bij velen diep in. Geen wonder dat Bouta in Ocer de oproep deed de gelederen wederom te sluiten en voor het grote werk te gaan. Of de op-roep echt veel zal opleveren, is nog maar de vraag. Bouta is ook degene die enige tijd geleden stelde dat de grootste vijand van de NDP, de NDP zelf is. Men voelt zich overduidelijk in de steek gelaten en steekt dat dan ook niet onder stoelen of banken. We denken daarbij aan Pahlad,Cheung, Van Samson, Sital en de jongeman uit Nickerie die steun bij Somo ging zoeken. Als topfiguren zo uit de school klappen, hoe zal het dan wel niet zijn met mensen uit de lagere echelons. Men heeft heus wel gezien wie er echt beter van zijn geworden in de afgelopen vijf jaar en wie niet. Het zijn in de meeste gevallen de mensen die het hardst hebben geploeterd voor de partij die na de verkiezingszege niet meer werden gezien. Thans komt de grootste teleurstelling en dat in de vorm van de toelating en accommodering van boromangs die o zo gaarne willen gaan voor een goed betaalde DNA-zetel inclusief pensioen na vijf jaar. Die Misiedjan was toch ook geen NDP”er? De man behoorde toch tot ABOP? Hij werd echter door Brunswijk uitgekotst. Om met ABOP te vervolgen, kunnen wij gerust stellen dat men daar ook niet tevreden is na de toetreding van die Monorath, die velen ernstig heeft teleurgesteld. Wat wel gesteld mag worden, is dat de jurist een aanmerkelijke bijdrage zou kunnen leveren aan het karige kader binnen ABOP. Ook voor Monorath zal een `bala’ plaats moeten maken op de kiezerslijst en dat zal zeker bijten als zwavelzuur binnen de gelederen van deze uit overwegend Marrons bestaande partij. Principes worden bij deze volksraadpleging totaal overboord gekegeld. Het gaat om posities en daaruit voortvloeiende het maken van nyan. De kiezer heeft naderhand het nakijken. Schandelijk gewoon dat er zeer weinig zijn die echt voor land en volk willen komen werken. De voorzitter van ABOP heeft duidelijk lak aan de onvrede en doet alles af met “gelul’’ en “flauwekul.” De man is echt geen democraat en wenst dat een ieder naar zijn pijpen danst. Heeft nog nooit anders geweten en treedt ook dienovereenkomstig op. Wie niet naar de leider van ABOP wenst te luisteren, moet maar oprotten of wordt bedreigd, vraag het maar aan de leiding van de BEP toen die in 2010 niet warm liep om binnen A-Combinatie met de NDP in zee te gaan. Brunswijk moet maar uitkijken dat hij geen stemmen verliest door het binnenhalen van een Monorath. Ook Monorath moet rekening houden met stemverlies, omdat niet al zijn aanhang gecharmeerd is van een Brunswijk en zijn getoonde attitude in de afgelopen jaren. De kiezer zal bij deze verkiezingen heel duidelijk aangeven waar ze nu wel of geen waardering voor heeft en aangeven wie hij of zij het regeermandaat voor de komende vijf jaar wenst toe te vertrouwen.