Stiekem, niet zuiver, zeer dubieus, … kortweg riekend naar corruptie. Niemand had het kunnen voorspellen: de overheid heeft in alle stilte een aanzienlijk deel van de Waterkant in grondhuur ‘geschonken’ aan de de naamloze vennootschap Cactus N.V. Het bedrijf heeft het voornemen op die plek een kolosaal winkelcentrum, een hotel en een parkeerplaats, neer te zetten. De grondhuur voor de duur van 40 jaren beslaat ongeveer 1.14 hectare, gelegen tussen het café Broki schuins aan de overkant van de Keizerstraat, en de oude veerbrug tegenover de Heiligenweg. De redactie van de krant, heeft de afgelopen periode de hand kunnen leggen op documentatie, waaronder uittreksels van de Dienst der Domeinen, het Hypotheek Kantoor en zelfs de conceptplannen. De beschikking over het stuk land schijnt in oktober 2013 te zijn uitgegeven.
Volgens het plan, zal aan landaanwinst worden gedaan en wordt de rivier vanaf de oever mogelijk een paar tientallen meters gedempt. Het winkelcentrum annex hotel, zal dan op dit complex worden neergezet. Hoewel voor dit grote project in het hart van de hoofdstad, het verkeer aanzienlijk zal worden ontwricht, ondernemers zullen worden ontheemd en eindhaltes van lijnbussen plaats moeten maken, heeft de overheid nagelaten de gemeenschap hierover te informeren. Deze belanghebbenden waren niet op de hoogte van het plan, toen Keerpunt zich deze week ter plekke oriënteerde.

Dat is nog niet alles. Het gebied dat met dit project wordt aangeroerd, valt onder supervisie van de Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname (SGES), maar die weet schijnbaar ook van niets. Anders hadden we de stem van de altijd zo krasse organisatie allang gehoord. In een eerdere fase had de stichting wel gewaarschuwd, dat het wegvagen van dit stuk geschiedenis van de binnenstad ongunstig zou zijn voor het land. Het zou zelfs erin kunnen resulteren dat Suriname zou worden geschrapt van de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Dat was een zienswijze van Stephen Fokké, directeur van SGES eind 2009, begin 2010, toen er alleen nog sprake was van een ontwerp van het Riverside Harbour Village-plan, ontworpen door een zekere architect Philip Dikland. Dikland transformeerde vanuit zijn fantasie, Waterkant in een groot modern ressort, tussen De Waag en de Heiligenweg met hotel of appartementen, een winkelcentrum en boulevard, plus een jachthaven. Het idee van de architect was gebaseerd op een verzoek van vastgoedontwikkelaars uit Suriname. Dik-land is Nederlander, maar de architect kent de binnenstad van Paramaribo als geen ander. Al bijna 30 jaren ontwerpt hij nieuwe gebouwen en houdt hij zich bezig met de restauratie van monumentale panden in Suriname. Drie jaar nadat Dikland zijn ontwerp af had, bleek dat inderdaad (wel of niet aangepast) te zijn ingediend als basis voor de aanvraag en uitgifte van het stuk land. Alles gebeurde achter gesloten deuren. Formeel heeft de overheid nog met geen woord hierover gerept. Anders had het ook niet nog eens twee jaren geduurd, voordat De West overtuigend bewijsmateriaal kon overleggen aan de gemeenschap.

WIE BEDONDERT WIE?

Merkwaardig genoeg, heeft de regering dit stuk land uitgegeven aan een privé-onderneming, maar dezelfde regering is bezig op hetzelfde stuk een eigen plan te ontwikkelen. Kunt u het nog volgen? Precies hetzelfde stuk land dat door de overheid is uitgegeven aan Cactus N.V., precies voor datzelfde stuk land, is de overheid bezig een eigen plan te ontwikkelen. Keerpunt hoopt niet dat de overheid bezig is met gesjoemel, waarbij uit de staatskas de infrastructuur in orde zal worden gemaakt voor een rijk concern dat het zelf wel kan betalen en dat al ‘gratis’ een stukje Suriname in de schoot krijgt geworpen. Horen bedrijven en andere kapitaalkrachtigen niet een stuk terrein te kopen voor hun onderneming? Zie eens hoe gemakkelijk het is voor een multi-miljoen concern om aan meer dan een hectare land te komen in het centrum van de hoofdstad. Nergens anders in de wereld zou dat zijn gebeurd. Bedondert de overheid het volk, of is Cactus het slachtoffer van de bedondering. Bedonderen de overheid en Cactus samen het volk, of bedonderen ze zichzelf? Het is in elk geval een gedonder met ze. We praten hier over een in-vestering van circa US$ 4.5 miljoen, getuige een kostenraming die al is opgemaakt, en ook al in handen is van Keerpunt.

PETRO CARIBE GELD

Dat de overheid menens is de kosten op zich te nemen, blijkt ook wanneer we u documenten laten zien dat het geld voor dit project, groot SRD 15 miljoen-plus, uit de Petro Caribe deal wordt getrokken. Begrijpt u waarom de boeren in Nickerie al zolang haken en ogen voelen aan de Petro Caribe Deal, maar dat niemand kon begrijpen hoe de financiën lopen? En waarom de overheid niet gewoon open kaart kan spelen over deze deal met Venezuela?
This is just the beginning. De beerput staat nog maar op een kier. Wie de stank kan verdragen, moet Keerpunt blijven volgen. Let u ook op, dat als iemand zich stiekem in de beerput is gaan verschuilen en het deksel ervan af wordt gehaald, dan kan het nogal gaan sputteren. De viezigheid die vrijkomt kan ook wel spatten op de kleding van anderen, met of zonder opzet. Keerpunt volgt de ontwikkelingen, u toch ook?