Die vraag mag zeker gesteld worden, gezien de import van twee 20 voet vrachtcontainers met geld die op donderdagavond het erf van de Centrale Bank van Suriname zijn binnengebracht en wel via de poort aan de Waterkant. Onder groot vertoon en zwaar bewapende begeleiding van de bankbewaking, werden de containers in de avonduren naar de moederbank gebracht. Economen en monetair economen, hebben de laatste maanden er juist op gehamerd de hoeveelheid aan SRD’s op de lokale markt af te romen om zo de vraag naar vreemde valuta te doen afnemen. Verdui-delijkt werd dat met minder SRD’s in de hand, de bestedingen ook minder zijn en natuurlijk de consumptie ook. Hierdoor zal de import van goederen wat afnemen en zal de vraag naar dollars ook verminderen en de wisselkoersen zullen dan ook minder onder druk komen te staan. Het grote probleem is, dat de overheid enorme binnenlandse en buitenlandse schulden heeft die toch betaald moeten worden. Ze heeft al voor 600 miljoen SRD bij lokale banken geleend om aan haar maandelijkse verplichtingen te kunnen voldoen en je kan natuurlijk niet blijven lenen als je weet dat je niet of nauwelijks kan terugbetalen. Dus grijpen we zo, vlak voor de verkiezingen, maar naar de inflatoire financiering van de overheidstekorten. Men heeft al behoorlijke hoeveelheden muntgeld in circulatie gebracht en wel na 2010. Dat is ook een zuiver voorbeeld van monetaire financiering. Overigens is het ook zo dat ook in het bankwezen men het er over eens is dat er monetaire financiering heeft plaatsgevonden onder Hoefdraad en Rusland. Wat men thans zeer vermoedelijk zal gaan doen, is de overheidstekorten betalen met geld dat niet of zeer onvoldoende gedekt is door vreemde valuta of goud. Dat heeft natuurlijk weer tot gevolg dat de waarde van de SRD zal depreciëren ten opzichte van de dollar en de euro. Thans is dat al het geval, omdat de Centrale Bank van Suriname niet langer in staat is de officiële koers van de SRD ten opzichte van de dollar en de euro te verdedigen. Simpelweg omdat ze niet voldoende dollars en euro’s meer in haar deviezenvoorraad heeft. De dollar wordt thans al verhandeld ruim boven de SRD 3.60,- terwijl de officiële koers van de Centrale Bank SRD 3.35,- voor een dollar bedraagt. Er is dus weer een parallelmarkt ontstaan en daar kan zelfs de regering Bouterse en de Centrale Bank van Suriname niet meer omheen. We zijn thans weer terug in de situatie van de jaren tachtig en de begin jaren negentig. Ook tijdens het NDP-regiem onder leiding van Wijdenbosch, geraakte de Surinaamse gulden zeer ontwaard. Pas onder governor Telting kwam de zaak weer op spoor. Thans heeft het er alles van dat alles weer de verkeerde kant op gaat. Wat op donderdagavond omstreeks kwart voor acht is gebeurd, is exact hetzelfde wat onder Goedschalk is gebeurd kort voor de verkiezingen van 2000. Toen kwamen ook de containers met Surinaamse guldens binnen om de ambtenaren te kunnen betalen en ook hun vakantiegeld met ongedekt geld te kunnen uitkeren. Dat geld werd destijds bij het Engelse bedrijf Thomas de la Rue, gedrukt en niet betaald. Telting moest, nadat hij de bank overnam, de rekening bij Thomas de la Rue voldoen. Ook de rekening bij Enschede in Nederland voor het drukken van Surinaamse guldens, werd niet door Goedschalk voldaan. De nieuwe Surinaamse munt, de SRD, werd in 2004 in Canada gedrukt en ook betaald door Telting die bezig was alles wat kapot gemaakt was onder Wijdenbosch en Goedschalk, te herstellen. Dat het vertrouwen thans helemaal weg is, is glashelder. De bezitters van vreemde valuta houden hun geld vast of verhandelen het voor veel hogere koersen. En er is niemand bij de Centrale Bank die durft te beweren dat er niets aan de hand is en dat de koers van de SRD ten opzichte van de dollar en de euro met een gangbare ingreep weer omlaag gebracht kan worden. Wat men wel doet, is de SRD verder ondermijnen door kleine bedragen aan dollars en euro’s te verkopen bij de kas van de moederbank om zogenaamd huurders een helpende hand te bieden. Weer zo een populistische ingreep zo kort voor een algemene vrije en geheime verkiezing voor volksvertegenwoordigende lichamen. In plaats van iedereen erop te wijzen dat slechts de luchtvaartmaatschappijen die hier opereren, een ontheffing hebben met tarieven in vreemde valuta en die ook mogen ontvangen. Maar daar beginnen we natuurlijk niet aan, want partijgenoten, vrienden en sympathisanten van de regering, verhuren ook panden in vreemde valuta aan de overheid en natuurlijk ook aan derden. Dus gaan we maar rustig door de SRD te ondergraven. Door verkeerde bestedingen, geldverspilling en het kiezen van verkeerde prioriteiten rondom het gevoerde financiële wanbeleid en zware corruptie, hebben we thans te maken met een situatie waarbij de overheid bankroet is. Ze heeft niet willen sparen toen het geld bij bakken binnenkwam uit de aardolie- en goudsector. Men heeft maar verspild en thans zien we de resultaten van een dergelijk desastreus beleid. En dan maar vanuit Financiën beweren dat er niets aan de hand is. Die meneer op de Centrale Bank van Suriname, moet ons maar komen vertellen waar die twee containers vol geld voor zijn en hoe hij thans denkt de op hol geslagen wisselkoersen weer onder controle te krijgen, zo kort voor de verkiezingen. Zegt hij niets of vertelt hij ons weer de halve waarheid, dan weten we allemaal wel hoe laat het is en wat ons verder te wachten staat.