Reeds tijdens de regering Venetiaan III, werden er in India Chetak helikopters besteld die dienst zouden gaan doen bij de Luchtmacht. Het heeft ruim vier jaar geduurd alvorens de onderdelen van de hefschroefvliegtuigen hier arriveerden. Thans worden de heli’s van de Luchtmacht van het Nationaal Leger (NL)  te Zorg en Hoop in elkaar gezet. De piloten van de Luchtmacht reisden, naar wij vernemen, geruime tijd geleden naar India voor een opleiding. Ze hebben heel lang werkloos gezeten op de basis van de Doekhieweg, maar het vliegend materieel kwam maar niet. Op Defensie kon men zogenaamd de stukken van dit helikopterproject met India niet vinden. De indruk ontstond dan ook dat men liever geen vliegmaterieel uit India binnen wenste te halen. Thans lopen technici en piloten van de Luchtmacht mee met de specialisten uit India. De Suriaamse piloten van de Luchtmacht, mogen nog niet zelfstandig vliegen, zo verneemt Keerpunt uit goede bron. Onder leiding van de Indiase instructeurs, zal er eerst boven Surinaams grondgebied worden gevlogen. Volgens de minister van Defensie, is het de bedoeling dat de helikopters als basis Zorg en Hoop krijgen en dat er uiteindelijk één in Nickerie en een ander in Albina gestationeerd zullen worden. Voordat de helikopters naar het oosten en westen van het land verplaatst zullen worden, moeten er eerst tankfaciliteiten aangelegd worden. Zover zijn we nog lang niet, verneemt Keerpunt. Ook in dit geval werken we van achteren naar voren. Ook is het niet duidelijk waar het landingsplatform voor de helikopter in Albina zal worden geplaatst. In de omgeving van de Akontu Velanti Kazerne, is er geen ruimte, wel een voetbalveld. We nemen niet aan dat het voetbalveld zal worden ingenomen en er een heli-platform zal worden aangelegd. Ook rijst naar onze mening de vraag waar de stukken voor het heliproject, onder het bestuur van Latour, op Defensie waren. Hoe kunnen zulke belangrijke documenten jarenlang zoek zijn geweest? Je zou allicht de indruk kunnen krijgen dat men bezig was met een of andere fromu en dat die, om voor ons onbekende reden, geen voortgang heeft kunnen vinden. Overigens kan de regering Bouterse zeker niet met tevredenheid terugkijken naar haar beleid(?) gevoerd op defensie. Van meet af aan werd er gesproken over het weder invoeren van de dienstplicht, terwijl men wist dat daar geen middelen voor waren. In de afgelopen vijf jaar is er dan ook maar weinig van de grond gekomen. Het leger heeft eerder stilstand in zijn verdere ontwikkeling meegemaakt en werd stiefmoederlijk behandeld. Bij het binnenhalen van nieuwe lichtingen, was het vooortdurend de vraag hoe de nieuwe mensen binnen de lichting van een redelijke Persoonlijke Standaard Uitrusting (PSU), zouden kunnen worden voorzien. Ook de relaties met buitenlandse militaire organisaties, kwamen in het geding. De militaire samenwerking met landen als de VS en Nederland kwamen op losse schroevente staan. Het is dan ook niet vreemd dat door het slechte beleid en de povere leiding bij het NL de onvrede binnen de grootste gewapende macht, aanmerkelijk is toegenomen. Ook bij het transport van dit onderdeel, was er sprake van verwaarlozing en afbraak. Bij de Marine nam de onvrede zienderogen toe en was het duidelijk dat er voor dat onderdeel geen geld was. Manschappen van de marine werden ingezet om dienst te doen bij de zogenaamde `kustwacht’, die nog steeds opereert binnen een vereist wettelijk kader. En bij de marine moest men het met oude rommel doen. Daar was de klaagzang dan ook duidelijk hoorbaar. Bij de Militaire Politie werd het op een gegeven moment ook bijltjesdag, door het verwijderen van de gehele top. Eerst moest de overste Lie Fo Sjoe, verdwijnen en daarna moest Ristie thuis gaan zitten, omdat hij aangaf geen onderzoek te kunnen plegen naar een brandkasdiefstal in de woning van de niet-militair, zijnde Abrahams. Kort daarna moest zijn assistent, vermoedelijk om gewijzigde beleidsinzichten, ook het veld ruimen en werden oud-gedienden c.q. gepensioneerden, weer naar de MP-brigade gehaald om er leiding te geven.  Allemaal van die rancuneuze maatregelen, genomen vanuit Defensie en het kabinet van de president die veel kwaad bloed hebben gezet bij militairen, die slechts hun werk willen doen en niet met politieke fromu’s bezig zijn geweest. Ook binnen het NL zijn er thans velen die hopen dat er na 25 mei dusdanige veranderingen zullen worden aangebracht om het Nationaal Leger weer op het juiste en professionele spoor te brengen.