In postkoloniale literatuur is er bijzondere aandacht voor de kritische bestudering van de gevolgen van de westerse kolonisatie op de wereld zoals deze blijken uit allerhande literaire teksten. Tevens gaat het om aspecten waarbij gekoloniseerde volkeren zich vrijmaken van westerse stereotypen en waardeschalen en hun plaats zoeken en opeisen als historische subjecten met een authentieke eigen culturele traditie. Dit kwam woensdagavond naar voren tijdens de lezing ‘Van Koloniale naar Postkoloniale naar Wereldliteratuur’ die hoogleraar dr. Wim Rutgers verzorgde voor het Institute for Graduate Studies & Research (IGSR). Rutgers verzorgt momenteel colleges aan de Masteropleiding Nederlandse Taal en Cultuur van het IGSR, is professor aan de Universiteit van Aruba en verzorgt colleges ‘Boekbedrijf: literatuur in de Surinaamse context’. De professor ging tijdens zijn lezing in op de onderwerpen ‘Begripsbepaling’, ‘Fasen van lokale literatuur’, ‘Post-koloniaal’, ‘Het concept wereldliteratuur’, ‘Nederlands en wereldliteratuur’ en ‘Schrijven en lezen’. Hij haalde voorts aan dat aan een honderdtal auteurs uit 54 landen werd verzocht een lijst op te stellen van werken die zij de beste en belangwekkendste vonden uit de wereldliteratuur. Onder de genoemde auteurs waren: Salman Rushdie, John Irving, Ben Okri, Carlos Fuentes en Paul Auster. De bekende Chileense schrijfster, Isabel Allende, leverde haar lijst echter blanco in, omdat ze dit soort overzichten onzinnig vond. Rutgers is overigens een literatuurgeschiedschrijver, werkzaam op het gebied van de literatuur van Aruba, de Nederlandse Antillen en Suriname. Hij verhuisde naar Suriname, waar hij werkte als leraar Nederlands op het Al-gemeen Pedagogisch Instituut en het Instituut voor de Opleiding van Leraren in Paramaribo. In 1975 trok hij naar Aruba, waar hij als leraar werkte aan het Collegio Arubano, het Instituto Pedagogico Arubano en de Universidad di Aruba.