Binnen kiesdistrict Saramacca heeft de NDP geruime tijd heel veel onrust gehad. Binnen de structuren was er zoveel onrust dat zaken uit de hand dreigden te lopen. De namen van Clifton Koorndijk, Badrissein Sital, en districtscommissaris Arun Ramdhani waren veelvuldig in het nieuws. Sital haalde de partij door het slijk door aan te geven hoe corrupt men wel niet allemaal was binnen de paarse organisatie. Ook zou het één en al een gevecht zijn om macht. De ruzie binnen Saramacca was zo hoog opgelopen, dat voorzitter Desi Bouterse, Jules Wijdenbosch ernaar toe dirigeerde om zaken op te lossen. Er moest een verzoening komen. Wat bleek, de afgelopen weken was het vrij rustig. Niemand die nog wat zei via de media. En dan komt het nieuws deze week naar buiten. Gebleken is dat enkele partijtoppers, waaronder een paar klinkende namen, grote lappen grond hebben aangevraagd. Het gaat om grond tussen de 5 en 11 hectare. Is dit de reden waarom er zogenaamd geen ruzie meer is in deze afdeling van de partij? Als de personen nu goed in de watten gelegd worden met enkele hectares dan is er ‘aardig’ ingespeeld om de verhitte gemoederen tot bedaren te brengen. Het meest voor de hand liggende middel binnen het politieke veld. Waar er onvrede is, gewoon inkomen met een geschenk. Wed-den dat er geen ruzie meer oplaait in Sara-macca voor wat de paarse partij betreft. In december 2014 zijn de aanvragen ingediend, en zelfs de veelbesproken districtscommissaris Arun Ramdhani, zou bij de groep aanvragers horen. Men zal dan leuk gillen dat elke Surinamer recht heeft op een stuk grond, maar wanneer je een bevoorrechte positie hebt, dien je rekening te houden met bepaalde handelingen. Je kunt het zeker niet maken om zulke lappen grond aan te vragen. Het is ook opvallend dat na een fikse ruzie die jaren heeft geduurd, het mo-gelijk met dit model is opgelost. Wij vragen ons af of men nog principes heeft, of dat men alleen nog gaat voor het persoonlijke belang.