Bij de oprichting van de politieke partij Baasa halverwege 2014 door dissidenten van Paul Abena’s Seeka, vertaalden de initiatiefnemers in een toelichting het begrip `baasa’ uit de Ndjuka-taal als `omhelzing’ of `brasa’ in Sranantongo in de zin van eenheid, samenwerking en nog meer woorden met een soortgelijke lading. De partij zit met een bestuur, voert een campagne en zoekt politieke vrienden, maakt vijanden, en vindt uiteindelijk een partner in de NDP. Vergeleken met de piepkleine Baasa is de NDP een oversized corpulente partner, een dikkerd. Baasa zou het nooit koud hebben onder de oksels van deze paarse partner. Echter, de geschiedenis leert dat de liefde van de NDP nooit compleet is, en verre is van de Sranan romantische `Brasa nanga Bosi’. Baasa kan dus wel wat warmte krijgen in de kelders van OCER, maar de felbegeerde paarse bosi zal altijd ontbreken, om maar niet te spreken van verdere politieke intimiteit. Het is maar de vraag wat de NDP te zoeken heeft bij Baasa. De partij meent veel aanhangers te hebben in Marowijne, Sipaliwini en Brokopondo. Keerpunt gelooft daar niets van. Baasa zou dat nog moeten bewijzen. Baasa is sinds haar oprichting nog niet in staat geweest een partijvergadering van volume op te zetten, laat staan een massameeting. Bluffen mag natuurlijk wel in de politiek, maar wie nog geen wapenfeiten heeft, moet wel op zijn tellen passen bij het bluffen. Baasa is ondertussen nog niet in staat geweest om een handjevol aanhangers te omhelzen, maar grijpt al verward naar de Nationale Democratische Partij van president Desiré Bouterse voor een samenwerking. Baasa verspreidt al te graag het bericht dat onderhandelingsteams van de twee partijen ver gevorderd zijn en dat ze bij de komende verkiezingen samen zullen werken. Dat noemt Keerpunt “Groot Dromen’. Niet dat Keerpunt onder de indruk is van de handel en wandel van de NDP, maar die partij maakt thans nu eenmaal de dienst uit in Suriname. Wie schopt Baasa? Als je niet eens genoeg mensen kan omhelzen voor een paar kernen, hoe zal het Baasa lukken om duizenden of tienduizenden stemmen te vinden?  Gelukkig heeft partijleidertje Nico Prisierie zich gerealiseerd, dat Baasa nooit een zetel zal halen en wellicht niet de infra-structuur heeft om zelfs mee te doen aan de verkiezingen. Dat is de meest voor de hand liggende reden, om aansluiting te zoeken bij de NDP. Het getuigt echter van vrijpostigheid door te beweren de drie zetels in Marowijne te coupen en hiermede ABOP in dat district te verdringen. Ondertussen zwijgt de NDP natuurlijk. Die heeft namelijk ook geen voordelen bij de Baasa-ploeg. Maar als de partij de NDP toch geen nadelen bezorgt, dan maar verwelkomen in OCER. Dat is ook de opvatting van de NDP jegens PDO van Waldi Nain. In beide gevallen gaat het om partijtjes, die louter zijn opgericht met de bedoeling partnerschappen te sluiten bij grotere partijen, met redelijke tot goede kansen parlementszetels binnen te halen. Sommige van die partijen vinden het niet raadzaam partijen te accommoderen die geen toegevoegde waarde vertegenwoordigen in een combinatie. De NDP heeft echter niet zoveel keus meer, nadat alle vroegere partners (op PALU na) de paarse partij de rug hebben toegekeerd. Het was dus voorspelbaar dat alleen de NDP plaats zou hebben voor deze partijen. De NDP zou zich net als de overige partijen bij wie Baasa aansluiting zocht, moeten afvragen: ‘Beste Nico, let me see your motion!’