Personen die voor hun medische zorg afhankelijk zijn van het Staatsziekenfonds, SZF, hebben momenteel alles behalve een veilig gevoel en moeten maar hopen niet ziek te worden. Het SZF blijft namelijk veel te vaak in gebreke bij het op tijd voldoen van zijn betalingen aan ziekenhuizen, medisch specialisten en ook apotheken. De afgelopen week vonden apothekers het welletjes en weigerden op een gegeven moment medicijnen aan personen met een SZF-recept te verstrekken. Het Staatsziekenfonds was voor de zoveelste keer in gebreke gebleven de apotheken voor geleverde diensten te betalen. Voor bepaalde medicamenten die door de arts aan een patiënt worden voorgeschreven en niet in de klapper van het SZF vermeld staan, moeten de patiënten zelf betalen. Dat geldt zeker voor bepaalde heel dure medicamenten. Dus de medische zorg vanwege het SZF is op dit stuk dus zeker niet voldoende. Mensen die een SZF-verzekering hebben en meer premie betalen, kunnen vaak op een ruimer assortiment aan geneesmiddelen rekenen. Dat het binnen de gezondheidszorg in dit land de laatste jaren bergafwaarts is gegaan, weten we allemaal. Neem nu die mensen met en BaZo-kaart van het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting. Deze mensen worden maar al te vaak geconfronteerd met de slechtste zorg en kunnen ook niet rekenen op een uitgebreide selectie aan medicijnen. In het verleden kon men een on- en minvermogenkaart betrekken bij Sociale Zaken en Volkshuisvesting en was de zorg toch aanmerkelijk beter. Dat het thans zo veel slechter gaat binnen de gezondheidszorg, heeft alles van doen met het zogeheten Sociaal Zorgstelsel dat door de regering Bouterse is doorgevoerd en dat geleid heeft tot grote wanorde binnen de gezondheidszorg. We zijn thans in een situatie beland waarbij in een Academisch Ziekenhuis een CT-scan defect is en men bepaalde operaties gedwongen moet uitstellen, omdat er gewoon onvoldoende materialen zijn in de operatiekamer om op een normale wijze de werkzaamheden te kunnen uitvoeren. Chirurgen zitten dan ook met de handen in het haar. Ook in andere ziekenhuizen kan men niet meer op een verantwoordelijke wijze werken wegens het gebrek aan materialen. Ziekenhuisdirecties klagen al jaren en moeten er steeds op wijzen, dat er een ernstige verslechtering in de medische zorg optreedt en dat we richting een ware ramp koersen als de overheid niet met meer middelen over de brug komt. Tot overmaat van ramp doet zich een hernieuwd verschijnsel van brain drain voor waarbij vooral binnen de verpleging men wegtrekt. Ziekenhuizen op de Antillen en Nederland bieden betere werkomstandigheden, verblijf en salaris aan gekwalificeerde krachten die dan ook besluiten weg te gaan, omdat de uitzichtloosheid in ons land binnen deze zorg toeneemt. Men is het zat aan het einde van de maand niet te kunnen rekenen op een tijdig uitbetaling van het loon en ook te moeten blijven werken onder zeer moeilijke omstandigheden, terwijl de prijzen in de winkels regelmatig stijgen. De regering Bouterse heeft de mond vol van grootse plannen voor de gezondheidssector en heeft recentelijk nog een nieuwe minister benoemd die met mooie plannen op de proppen is gekomen. Echter kan de goede man niet vertellen hoe hij die plannen denkt te realiseren en waar de middelen vandaan moeten komen. Met nog meer leningen de zaak draaiende houden, is ook niet de oplossing, want al dat geleende geld moet toch uiteindelijk terugbetaald worden. Het gaat niet goed in ons land en dat geldt ook zeker voor de gezondheidszorg die zienderogen achteruit holt. Hoe deze regering hieruit denkt te komen, is niet duidelijk. Met pappen en nathouden zal er zeker geen verbetering optreden,