Als een bliksemslag bij heldere hemel sloeg de mededeling in. De gehele top van de douane mag thuis gaan zitten met behoud van salaris, maar wel zonder verdere privileges. Op last van de minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad, mochten het diensthoofd Iwan Wekker, zijn waarnemer Jerry Tammenga, adjunct-inspecteur Partricia Herfst en vier leden van de Douane Recherché, thuis duimen gaan zitten draaien. Tot op heden is het voor de verwijderde douaneambtenaren niet duidelijk wat ze hebben misdaan of waar ze collectief in de fout zouden zijn gegaan. De enorm teruggelopen inkomsten uit de invoerrechten en accijnzen, worden vermoedelijk de weggezuiverde douanechefs aangerekend en als reden gebruikt ze op een zijspoor te zetten. Het is naar de mening van Keerpunt, zeer onwaarschijnlijk dat de hele top van de douane zich schuldig zou hebben gemaakt aan oneigenlijke handelingen waarbij de staat inkomsten zou hebben misgelopen. Kenmerkend voor deze regering is ambtenaren te muteren en vaak totaal ten onrechte. Het begon allemaal in 2010 bij het aantreden van de regering Bouterse I . Op vrijwel alle ministeries deed zich toen een koppensnellerij voor. Mensen die jaren achtereen naar eer en geweten de staat onder verschillende regeringen hadden gediend, moesten plotsklaps het veld ruimen. Vaak op zeer onbeschofte wijze werd aan hooggeplaatste ambtenaren hun congé gegeven. Het was voor velen oprotten geblazen met behoud van salaris natuurlijk, want iemand verwijderen onder het mom van gewijzigde beleidsinzichten, sloeg en slaat door de vaagheid van deze ongefundeerde stelling als een tang op een varken . Veranderde beleidsinzichten heeft namelijk alles te maken met rancune en misplaatst wantrouwen. Mensen die niet als paars kunnen worden geïdentificeerd, moesten en moeten verdwijnen in de ogen van de huidige machthebbers. In het geval van de douanetop, zijn wij ervan overtuigd dat Hoefdraad gefrustreerd is geraakt vanwege de tegenvallende inkomsten uit de indirecte belastingen en daarom een zondebok moest zien te vinden. Hoefdraad heeft de grote fout gemaakt de invoerrechten op bepaalde goederen zo zwaar te verhogen, dat hij enorme smokkel van die goederen in hand heeft gewerkt. Neem nou die heffing op sigaretten die zo zwaar is geworden, dat de meeste Surinamers thans smokkelwaar kopen en die smokkel waar heeft de gehele markt overgenomen. En dus vangt de overheid nog maar heel weinig aan invoerrechten op sigaretten en bepaalde alcoholische dranken. Hoefdraad heeft zichzelf en de importeur behoorlijke schade berokkend. Dat heeft dus alles te maken met verkeerd gestelde beleidsinzichten vanuit het ministerie van Financiën en daarvoor kan je de douanetop natuurlijk niet verantwoordelijk stellen. Hoefdraad moet naar onze mening te allen tijde rekening houden met de zwaar teruggelopen koopkracht van elke Surinamer. Als je de hoge prijzen niet kan betalen, zoek je automatisch naar een betaalbaar alternatief en dat vind je bijvoorbeeld in de gesmokkelde sigaret. Wat deze regering wel heeft bereikt met haar koppensnellerij, is achteruitgang binnen het overheidsapparaat. Omdat ze volstrekt onbevoegde mensen heeft geplekt in bepaalde cruciale functies die er een grandioze puinhoop van hebben gemaakt en nog steeds maken. Politieke loyalisten die tegelijkertijd gerant hebben gestaan en nog steeds staan voor beunhazerij en stilstand in de ontwikkeling van ons land. Mensen die hun werk goed doen en jouw zogeheten ontwikkelingsproces op geen enkele wijze verstoren, dien je niet te muteren. Ze kennen hun werk en frustreren de verdere ontwikkeling van het land op geen enkele wijze. De huidige directeur der belastingen, voelde zich na het aantreden van het eerste kabinet Bouterse I op een gegeven moment toch ook overbodig en vreesde ook slachtoffer te worden van de zogeheten gewijzigde beleidsinzichten en stapte op. Nu heeft men Roy May teruggehaald, omdat men heeft ingezien dat de man van grote waarde is voor het gehele belastingstelsel in de republiek. Er zijn grove fouten gemaakt voor wat betreft het wegjagen van ambtenaren in de afgelopen zeven jaar en daarom zit op veel plekken de zaak thans muurvast en tiert de corruptie welig. Ook bij het Nationaal Leger is het een grote rotzooi en heerst er enorme onvrede. Vooral wat betreft de medische zorg van militairen en hun gezinnen is de onvrede bijna niet te beschrijven. Het zal ons dan ook niet verbazen als we binnenkort ook vernemen dat daar mutaties hebben plaatsgevonden en bepaalde officieren en onder hen gestelden, thuis mogen gaan zitten duimen draaien.