Het videofilmpje van de moord op Marchano Pocorni in een bardancing in Paramaribo-Noord, onthult achteraf gezien meer dan de politie blijkbaar met de gemeenschap had willen delen. De politie gaf de schokkende beelden van de veiligheidscamera’s van de club al binnen enkele uren vrij in een boodschap waarin aan de gemeenschap werd gevraagd te helpen uitkijken naar de moordenaars. Nu, een maand nadat de beelden circuleren, blijkt de film meer informatie te bevatten, dan aanvankelijk gedacht. Het gaat om informatie waarover de politie liever zwijgt.  De West confronteerde de PR-afdeling van het Korps Politie Suriname (KPS) met enkele aandachtspunten op de beelden, maar het hoofd van de afdeling, inspecteur Humprey Naarden, kon of mocht na afstemming met de top van het korps, geen commentaar geven. “We kunnen niets daarover zeggen”, zei hij tegen de redactie. De politiezegsman zei enkel dat de samenwerking tussen de Surinaamse en de Nederlandse vervolging en opsporing in deze zaak heel vlot verloopt. Op nadrukkelijke vragen over de video, dat het verzoek van de politie aan de gemeenschap specifiek gericht is op de herkenning en het achterhalen van de schuilplaats van de twee schutters, werd niet ingegaan.

“De rest is voor de politie zelf”, zei Naarden.
Wie de beelden analyseert, of tenminste een paar keer kritisch bekijkt, komt zonder meer tot de conclusie dat er zowel voor, tijdens en na de liquidatie, meer te zien is dat van cruciaal belang kan zijn voor het onderzoek en het identificeren van het netwerk achter de liquidatie. Verschillende posts van de politiebeelden zijn bij elkaar al meer dan een half miljoen keer bekeken.
Ondertussen zijn er nog geen arrestaties verricht in deze zaak. Of de politie al verdachten in het vizier heeft? Naarden ontwijkt ook die vraag. Andere bronnen melden dat Nederlandse politie- en jusitiemensen in Suriname worden verwacht om de Surinaamse autoriteiten te ondersteunen in het onderzoek. Het is niet uitgesloten dat de eerste leden van die delegatie deze week al in Paramaribo zijn aangekomen.

LIQUIDATIE POCORNI
Het is overigens niet vreemd dat de Nederlandse politie bij het onderzoek is betrokken. Het KPS heeft bij het onderzoek naar de liquidatie van Pocorni informatie uitgewisseld met collega’s in de buurlanden Brazilië, Guyana en Frans-Guyana en met Nederland met het verzoek om de KPS bij te staan bij het onderzoek. Het kon niet anders, want in Nederland waar hij de afgelopen jaren heeft gewoond, was hij geen kleintje.
Vorig najaar hadden twee schutters al geprobeerd Pocorni dood te schieten in café De Zon in de Pretoriusstraat (Nederland). De vriendin van Pocorni is mede-eigenaar van De Zon. Pocorni en zijn vriend Benito P. bleven ongedeerd, maar een 32-jarige klant kreeg een kogel door zijn hoofd en een 48-jarige man werd in zijn been geraakt.

MEER DAN 20 DODEN
Pocorni was bij de Nederlandse justitie vooral bekend als inbreker en overvaller, voordat hij op 18 oktober 2012, volgens de recherche samen met Rida Bennajem, de Amsterdamse Marokkaan Najeb Bouhbouh doodschoot voor Hotel Crowne Plaza in Antwerpen. Die moord vormde een katalysator in de onderwereldvete waarin inmiddels meer dan twintig Amsterdamse criminelen zijn vermoord.

De vermoorde Bouhbouh was een goede vriend en zakenpartner van beroepscrimineel Gwenette Martha (zelf op 22 mei vorig jaar geliquideerd in Amstelveen, Nederland).
Pocorni viel kort na de liquidatie van Bouhbouh, op doordat hij ineens veel geld uitgaf. Hij kocht auto’s, waaronder een Mercedes A-klasse, en dure cadeaus voor zijn vriendin, zoals een Cartierhorloge van meer dan 1000 euro en een Louis Vuittontas van een slordige 650 euro. In een afgeluisterd telefoongesprek beloofde hij “een echte Estelle Cruijff van haar te zullen maken”, en “Hé, jij gaat de vrouw worden van een echte topcrimineel.”

DUUR LEVEN
Dat hij door het smijten met geld ‘een miljonair’ leek, vond Pocorni zelf niet zo handig, maar hij ging zich wel ‘helemaal de man voelen’. Bij een inval in de woning in West waar de familie Pocorni woonde, werden forse geldbedragen gevonden in een kast, in coupures van 500 euro.
Dat Pocorni inderdaad een van de moordenaars was van Bouhbouh, kon justitie niet bewijzen. Wel werd hij vanwege zijn uitgaven veroordeeld tot een bescheiden celstraf.
Na zijn vrijlating was hij voorlopig wel uit handen van de justitie, maar de onderwereld had nog een zure appel met hem te schillen. Om de hitte van de Nederlandse grond onder zijn voeten te ontlopen, pakte Pocorni zijn biezen en streek neer in Suriname, waar hij een onopvallend leventje begon. Het tegenkamp spoorde hem overzees op en de andere gangsters die het op hem hadden gemund, kregen al gauw door, dat hij zijn passie voor het nachtleven niet had verloren.
Hij werd uiteindelijk gespot en met een regen van kogels doorzeefd, terwijl hij in een geanimeerd gesprek was met een andere man. Het is nog niet goed duidelijk wie de schutters en eventueel andere verdachten zijn, maar de politie heeft beloofd dat de onderste steen in deze zaak naar boven zal worden gehaald.

200 KILO COCAÏNE
Volgens misdaadonderzoekers en verschillende publicaties in Nederland, is de liquiedatieoorlog allemaal begonnen om de vermissing van een lading van 200 kilogram cocaïne, vermoedelijk uit Zuid-Amerika. De drugs arriveerden conform het plan in de haven van Rotterdam, maar bereikte de afnemers nooit. Achteraf is gebleken dat het spul door de politie was onderschept. De onderschepping is niet meteen bekend gemaakt, mogelijk om meer verdachten in beeld te kunnen brengen. Toen de leverancier van de drugs zijn geld maar niet kreeg, vroeg hij opheldering bij de afnemers in Nederland. Die zorgden voor verrassing met het nieuws dat ze nog niks hadden gekregen. Er ontstond een vertrouwenscrisis tussen de twee organisaties en de leverancier zweerde dood aan de afnemers. Die vroegen om uitstel van executie met de belofte het fijne van de zaak te onderzoeken. En ze hadden resultaat: “De drugs waren gestolen door de stromannen die de lading uit de haven moesten smokkelen.” De leverancier eiste dat die de ‘ripdeal’ met hun leven moesten bekopen. Gebeurde dat niet, dan zouden de afnemers boeten voor de lading. En zo werd de jacht geopend op Bouhbouh. Pocorni zou, volgens de Nederlandse justitie, bereid zijn gevonden om het karwei te klaren, en de gangsterbaas werd doodgeschoten, totaal onterecht, aangezien hij niets wist van de vermissing van de drugs.
Zijn bende liet hem niet gratis gaan, ze namen wraak. En zo volgden de wraakacties elkaar over en weer op. Volgens dit scenario, is Pocorni de laatste in de reeks van mensen die moesten worden vermoord als vergelding voor de liquidatie van Bouhbouh.
Of met zijn dood de bloedige drugsoorlog die in Nederland is begonnen, ten einde is, zal de tijd wel leren.