Overal in Suriname pronken billboards met de boodschap, dat de inflatie is gedaald van 61 procent naar 11 procent. Maar wie naar de prijzen in de winkels kijkt, ziet iets heel anders: die blijven juist stijgen. Hoe kan dat? Is het een politieke truc? Een fout in de cijfers? Nee, het antwoord schuilt in wat inflatie écht betekent en hoe die wordt gemeten.

Wat deed de president van het Hof samen met Santokhi bij Bouterse thuis? Van der San komt deze week met de onthulling dat Iwan Rasoelbaks (toen nog waarnemend president van het Hof), bij Bouterse thuis is geweest om een coalitie tussen de NDP en de VHP te helpen smeden.

Ramadan is in beginsel alleen voor moslims en moslima’s; alleen zij kunnen conform de Islamitische regels vasten. Logischerwijze is dan ook het  Eid al-Fitr (viering van het einde van de maand Ramadan)  c.q. Eid – gebed voor degenen die hebben gevast tijdens de maand Ramadan.

‘De Surinaamse politieke actor, met name de kiezer, is aan het experimenteren.  Ongeveer 50.000, bijna 1 op de 5 uitgebrachte stemmen in 2020, waren van mensen die slim hebben gestemd, dat wil zeggen niet-traditioneel/etnisch.  Het “slim setmmen”was een geslaagde breuk met de traditie, een experiment dat aantoonde dat kiezers dingen gedaan kunnen krijgen in de politieke arena. Dat smaakt velen naar meer. 

Mijn presentatie voor de VES paneldiscussie “Bauxiet ontginning Bakhuis” van 19 december 2024 was getiteld “de waarde van de prijs”. Een uitgebreide uitleg bij de presentatie is te vinden op https://youtu.be/QiegmfwvqHc?si=yU2aLtUTT4l3op1g. Daaropvolgend schreef ik de artikelen “Duizend Kilo” (VES Inzicht nr 57) en “Met Ongepaste Spoed” (De West, 9 januari 2025). Lezers worden verwezen naar deze publicaties voor meer uitleg van hetgeen ik hier bespreek.

Het jaar 2025 is begonnen.  Het is een jaar dat bol staat van hooggespannen verwachtingen over olie en verkiezingen.  Wat de olie betreft zijn er velen die hopen dat die de voornaamste materiële problemen van het land zal oplossen.  Anderen verwachten dat de olie zal leiden tot verergering van bestaande wantoestanden:  toenemende ongelijkheid,

Als men selectief handelt, maakt men zichzelf belachelijk. Jouw motieven worden verdacht en je wordt niet serieus genomen. Je laat een verloederde mentaliteit zien. Wie handelt nu selectief? Oordeel zelf.

In de afgelopen weken heb ik een paar keer presentaties bijgewoond van Robert Ameerali, voormalig vice-president en zakenman, die een rekenmodel heeft ontwikkeld voor het maken van prognoses over de zetelverdeling bij de komende verkiezingen. Uitgaande van aannames over aantallen stemmen  worden de zetelverdelingen berekend en met computer en projector direct zichtbaar gemaakt op het scherm. 

President Chandrikapersad Santokhi heeft onlangs een belofte gedaan die de aandacht van velen heeft getrokken: elke Surinamer zou USD 750 ontvangen wanneer de inkomsten uit olie- en gasexploratie beginnen binnen te stromen. Hoewel dit op het eerste gezicht een aantrekkelijke toezegging lijkt, zijn er fundamentele problemen met deze belofte die niet over het hoofd gezien kunnen worden.

Ondanks het feit dat de grondwet van de Verenigde Staten van Amerika wel een systeem van Democratie, Rechtsstaat en Trias Politica ademt, wijst de praktijk bijna het tegenovergestelde uit. De door Kamala Harris gepredikte Rule of Law en Good Governance, bewijzen juist Rule of Politics en Poor Governance te zijn. Onder andere namen kan parlementaire controle geen dictatuur voorkomen. Zelfs de presidentsverkiezingen zijn ondemocratisch. Het Amerikaanse systeem moet daarom op de schop.

De overheid staat op het punt om een enorme blunder te begaan om staatsbedrijven te liquideren of te verkopen op basis van een paar A4’tjes, die het niveau van een opstel van een middelbare scholier niet eens kan overschrijden. Het is onbegrijpelijk dat het document, dat geen rapport genoemd kan worden, niet eens bekend is bij het parlement en waarschijnlijk ook niet bij kabinetsleden en waarin geen onderbouwingen en analyses te vinden zijn kan en zal leiden tot ‘verkwanseling’ van ongeveer 160 staatsbedrijven.

De NDP heeft afgelopen 4 jaren steeds geweigerd uit te leggen wat zij fout hebben gedaan tijdens het besturen, niet tijdens hun campagne of hun interne OCER-perikelen want daar zijn wij niet in geïnteresseerd, dat zijn hun interne zaken.

Door Diletta Doretti, Wereldbank Resident Vertegenwoordiger voor Suriname en Guyana, en Adriana la Valley, Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank Vertegenwoordiger voor Suriname. Terwijl Suriname zich herstelt na een langdurige economische crisis, blijft armoede een dringend probleem. Hoewel het land vooruitgang heeft geboekt, leeft nog altijd 17,5% van de bevolking in armoede, waarvan 1,1% in extreme armoede. De recente herdenking van Wereldarmoededag herinnert ons aan de wereldwijde missie van de Wereldbank: “een wereld vrij van armoede op een leefbare planeet.”

Recentelijk heeft Staatsolie, zonder parlementaire goedkeuring, een Final Investment Decision (FID) overeenkomst gesloten met het Franse TotalEnergies. De FID markeert het officiële groene licht voor een grootschalig project in de olie- en gasindustrie. Hoewel dit op het eerste gezicht veelbelovend lijkt voor de economische ontwikkeling van Suriname, roept het tegelijkertijd ernstige vragen op over transparantie, mogelijke corruptie en de daadwerkelijke voordelen voor het land.

Dat er openheid naar en verantwoording aan het parlement moet zijn, mag niet eens ter discussie staan. Dus die discussie is niet nodig. Het is goed dat het parlement haar verantwoordelijkheid serieus neemt en dus controle uitoefent op de regering en daarmee op de bezittingen van het land. Maar het vreemde wat wij nu zien, is dat iedereen in Suriname plotseling aan het hyperventileren is over transparantie en controle nu een FID is getekend. Waarom nu? Waarom niet eerder? Omdat er NU een FID is getekend?