Voor de staatkundige onafhankelijkheid van Suriname in 1975, waren er internationaal slechts weinigen, die wisten waar dit land in geografische zin te vinden was. Zelfs in het moederland aan de Noordzee, waren er ook tallozen die nooit van Suriname gehoord hadden. Een wat oudere dame wist ons eens te vertellen, dat Suriname deel van het voormalige Oost-Indië uitmaakte. Van de handelingen die de handlangers van de West-Indische Compagnie in ons land gedurende de slavernij hadden uitgehaald, was behalve in met name de pakhuizen in Amsterdam en het Nederlandse bankwezen, slechts heel weinig bekend. Maar zo langzamerhand komt heel veel naar buiten en weten vooral in Nederland, heel veel personen meer over Suriname. De Nederlanders van Surinaamse komaf, hebben er wel voor gezorgd, dat Suriname bekender is geworden. Of we werkelijk geliefd zijn bij de doorsnee Nederlander, blijft een open vraag. Er is wel een bepaalde mate van tolerantie tegenover Surinamers in Nederland te bemerken.

Maar Suriname heeft er na 1975 zeker behoefte aan meer bekendheid te genieten op het Internationale forum. Elk land streeft ernaar  een positief visitekaartje aan de buitenwacht te kunnen tonen, en daar is Suriname natuurlijk geen uitzondering op. Onze huidige regering doet uit haar verantwoordelijkheid en verkregen mandaat in 2020, haar best ons in positiever zin op de wereldkaart te plaatsen en zo dus ook investeerders aan te trekken. Echter is het zo, dat er in ons midden ernstige stoorzenders werkzaam zijn, die niet bezig zijn met het algemeen belang en dat van Suriname, maar wel in het eigen misdadig belang. We praten dan over de lieden die zich voortdurend bezig houden met activiteiten, die inherent zijn aan de grensoverschrijdende misdaad, oftewel de drugshandel op grote schaal en het voortdurend witwassen van gelden, verkregen uit hun criminele activiteiten. Deze lieden maken dat Suriname vrijwel aanhoudend een zeer negatief etiket opgeplakt krijgt. Door deze lieden worden we internationaal op een ergelijke wijze besmeurd en Suriname afgeschilderd als een van de grootste narcostaten in het Caribisch gebied. Het afgelopen weekend werd bekend, dat in Hong Kong (China) 225 kilo cocaïne is ondergeschept tussen schroot dat in Suriname werd was ingeladen. Er zijn volgens de Chinese autoriteiten al verschillende aanhoudingen verricht. De verdachten behoren vrijwel zeker tot een georganiseerde bende met vertakkingen in Suriname. Zo kan je de naam van een land als Suriname natuurlijk ook naar de verdoemenis brengen en daar zijn we hard en aanhoudend mee bezig. Wat voor ons al geruime tijd heel duidelijk is, is dat een deel van de regering wel tracht de drugshandel te bestrijden, maar dat er elementen zijn in en buiten de regering, die er baat bij hebben dat deze verderfelijke handel, niet adequaat kan worden aangepakt, omdat deze lui er zwaar baat bij hebben. De drugslijnen lopen dwars door vrijwel alle politieke partijen en de infiltratie van criminelen binnen de politiek, heeft in de afgelopen decennia, zeer verontrustende vormen aangenomen. Er moet in samenwerking met het buitenland, nog heel veel gebeuren om uiteindelijk te voorkomen dat we hier Ecuadoraanse toestanden krijgen. Zoals de zaak er thans voor staat, hebben we in het buitenland zeker geen goede naam en daar dient zeker verandering in te worden gebracht, willen we niet totaal afglijden naar een onhoudbare toestand, waar niks en niemand meer veilig is.