Minister Steven Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken in Suriname (AWJ), heeft de afgelopen week in De Nationale Assemblee bevestigd, dat de regering het pand waarin Hotel Babylon aan de Lalla Rookhweg is gevestigd, heeft gekocht. Hierin zal het directoraat Arbeid van AWJ worden gehuisvest. Het pand is compleet met alle inboedel gekocht voor een totaalbedrag van 3.2 miljoen euro. De noodzaak hiertoe was er volgens de bewindsman, omdat het ministerie geconfronteerd werd met een verhoging van de huur van het pand aan de Eddy Bruma-straat en wel van 180.000 SRD naar 1.5 miljoen SRD per maand.

De bouw van een pand is dus in principe, dus niet het probleem. Het is altijd ten voordele van de staat, als een ministerie gevestigd is in zijn eigen gebouw. Maar de vraag is: waarom men heeft gekozen voor Babylon? Deze vraagt rijst, omdat de vorige regering een aanbod voor de overname van dit pand, ook al had geweigerd. Toen werd het zelfs tegen een veel lager bedrag aangeboden. Nu de vraag: wat is er dan veranderd aan het pand? Zijn er renovaties gepleegd? Tot zover, niet wat het oog kan zien. Maar wat gaat de overheid doen met het hotel en de inboedel? Nu moet er weer geld in gepompt worden om het te maken tot een kantoorruimte. Maar ook het feit, dat het pand voorzien is van een zwembad, maakt het in feite niet geschikt als kantoorruimte. Tenzij men andere plannen heeft. Geruchten gaan dat het pand toebehoorde aan een goede vriend en sponsor van de VHP. Iemand moest dus verdienen, zoals de vele projecten van deze regering bekend staan. De samenleving verdient meer uitleg over deze kwestie en het is jammer om te zien hoe onze volksvertegenwoordigers het allemaal voor zoete koek nemen.