Ingezonden

De huidige politieke cultuur wordt onder meer in standgehouden door de conventionele wijze van kandideren voor de algemene verkiezingen (DNA en districts- en ressortraden). Beïnvloed door kapitaal en exclusieve loyaliteit aan de politieke leiders, worden personen door de traditionele politieke partijen gekandideerd. Deze politieke leiders worden vervolgens bewierookt. Hierdoor wordt het accent door de achterban niet gelegd op de antecedenten, betrouwbaarheid en beginselen van de politieke partijen, maar meer op de emotionele band met de politieke leiders, van welke aard deze dan ook moge zijn. Deze attitude kan gekwalificeerd worden als stamhoofdig denken of als een vorm van satanisme.Take your pick!

Corruptie en Dictatuur

De gekandideerde loyalisten, alsook sponsoren en adviseurs, verwachten bij het verkrijgen van regeermacht een vorm van terugbetaling, al dan niet vooraf beloofd door de leiding van de desbetreffende politieke partijen.Deze werkwijze heeft uiteraard niets uit te staan met het dienen van het algemeen belang. Aldus wordt de basis gelegd voor corruptie. Terecht vindt het merendeel van de kiezers dat corruptie altijd zal bestaan en dat geen enkele politieke partij deze zal uitroeien. Bovendien wordt meestal alleen overlegd met enkele van deze loyalisten, die allerlei scenario’s bedenken om de rest het gevoel te geven betrokken te zijn bij de besluitvorming. Met andere woorden, corruptie en dictatuur zijn ingebed in de conventionele wijze van kandideren. You can fool all the people some of the time, but you cannot fool all the people all the time. Met de beste wil van de wereld kunnen deze politieke partijen geen corruptievrij beleid en optimale beleving van de democratie garanderen, om maar niet te spreken van volksbedrog.

Politieke Cultuur

Deze werkwijze en politieke cultuur hebbende Surinaamse burgers niet gestimuleerd om zelf verantwoordelijkheid te nemen en te dragen voor de sociaaleconomische ontwikkeling van ons land. Decennialang hebben politieke leiders ook steeds de slavernij, de immigratie en/of Nederland als schuldige(n) aangewezen ter compensatie van hun eigen tekortkomingen. Om in dit kader de politieke druk van werkgevers te doorbreken en de morele druk van ouders op hun kinderen, met het doel zelf te kandideren voor de algemene verkiezingen is daarom geen sinecure. In elk geval biedt de Progressief-Verheffende Partij (PVP – Eerst het Volk, dan de Rest) de passieve, overgrote meerderheid van de kiezers deze kans. Hopelijk zal in 2015 de wind uit een andere hoek gaan waaien en een constructieve politieke cultuur doen ontstaan: Gun en geef jezelf, en in het bijzonder de jongerenen achtergestelde groepen,een eerlijke kans. Happy New Year!

Dr. Roy Bhikharie, PhD
Voorzitter PVP (www.pvp.sr)