Hoewel in Suriname sinds 1 januari 2020 de Wet op de Jaarrekening van kracht is, wordt deze wet niet naar behoren nageleefd, omdat de publicatie van de jaarverslagen van verschillende overheidsinstellingen nog altijd op zich laten wachten. Deze wet werd in het leven geroepen om transparantie en toegang tot de markt te bevorderen, de ordening in en de betrouwbaarheid van financiële verslaggeving te waarborgen, en ook om belemmeringen in de bestaande juridische infrastructuur tegen te gaan.

De Centrale Bank van Suriname (CBvS, de Bank) heeft in juni 2022 het Jaarverslag 2019 gepubliceerd, waarin de algemene, financiële en economische ontwikkelingen, alsook het door de Bank gevoerde beleid in het verslagjaar, uiteen zijn gezet. Het streven van de Bank was om de jaarverslagen over 2020 en 2021 ook nog voor eind 2022 uit te geven, waardoor de Bank haar achterstand volledig zou hebben ingelopen.  Het is inmiddels juli 2023, een jaar nadat het jaarverslag over 2019 werd gepubliceerd, maar tot op heden hebben wij geen jaarverslagen over 2020 en 2021 zien langskomen. Wij vragen ons af waarom het zo lang duurt en waarom de overige jaarverslagen tot nu toe niet zijn gepubliceerd. Bij de voorgaande jaarverslagen van de moederbank, heeft de accountant van BDO Assurance N.V. zich van oordeel onthouden. Wij zijn van mening dat het essentieel is voor een goed functionerende economie dat de overheid, overheidsbedrijven en private ondernemingen tijdig goede jaarverslagen publiceren. Tot nu toe zijn zij in gebreke gebleven om hun jaarverslagen te publiceren. Van bepaalde parastatalen is in de afgelopen jaren gewoon geen jaarverslag gepubliceerd. Keerpunt heeft het dan in het bijzonder over de jaarverslagen van de Stichting Staatsziekenfonds (SZF), het Algemeen Pensioenfonds (APF), de Surinaamse Postspaarbank (SPSB), de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM) enz. Dit geeft dan toch aan dat de overheid verre van transparant is, want de meeste overheidsbedrijven en private ondernemingen publiceren tot op heden geen jaarverslagen. Wanneer deze wel worden gepubliceerd, is het dikwijls te laat of voldoen deze niet aan verslagleggingsvereisten. Mede daarom wordt Suriname niet serieus genomen door buitenlandse ondernemers en investeerders. Die doen liever zaken met andere landen die hun zaken wel op orde hebben.