Steeds worden wij in Suriname geconfronteerd met enorme schandalen, denk maar aan de SLM-fraude, de kwestie grondroof te Sabaku Village en Kronenburg, de EBS-fraude, overtreding van onderhandse gunningen bij LVV en nog zoveel andere.

Er zijn diverse commissies ingesteld om deze zaken te onderzoeken, maar over de bevindingen van de commissies hoor je niets.

Het lijkt erop dat deze schandalen verdwijnen in een doofpot, want niemand praat er meer uitgebreid over en indien je de kans krijgt om met iemand binnen de regering te praten, dan krijg je een politiek correct antwoord.  Het is een bekend patroon dat zich helaas steeds verder ontwikkelt: de ‘doofpot’.

Bij het laatste schandaal op het ministerie van Financiën – de reçu-fraude – zijn de ontvreemde gelden gelukkig teruggestort, maar of alle fraudeurs ook zijn gestraft en hoe het nieuwe beleid om herhaling te voorkomen eruit moet zien, blijft onduidelijk.

Er zijn dan wel een aantal mensen aangehouden en in verzekering gesteld, maar we vragen ons af of eenieder dezelfde prijs betaalt voor zijn ‘participatie’, want los van de aanhouding en bekentenis van de verdachten, ontbreekt transparantie over de gebeurtenissen en hoe het netwerk er daadwerkelijk uitzag. Het niet oplossen van deze kwesties geeft ons de indruk dat de regering het aanpakken van corruptie niet serieus neemt en zelf haar eigen beleidsdocumenten vertrapt.

Wat ons wel een beetje hoop geeft, is dat de president onlangs heeft aangekondigd, dat de Anti-corruptiewet in 2023 volledig in werking zal treden.

Al is het nog steeds niet duidelijk, welk obstakel zo groot was dat deze daadkrachtige regering de inwerkingtreding van deze wet niet binnen enkele maanden, maar pas na drie jaar kan realiseren.

Nu wachten wij de volledige werking van de Anti-corruptiewet af en het krachtige signaal dat hiervan moet uitgaan. Maar tot die tijd krijgen wij de indruk dat alle cases die een beetje ‘stinken’, toch ergens in die groeiende doofpot zullen verdwijnen.

Deze denkwijze heeft niets te maken met een pessimistische kijk op zaken, maar is meer een voorzichtige verwachting van wat komen gaat.

Wanneer de wet werkelijk in werking treedt, zullen wij dan juist aangenaam verrast zijn met de uitkomsten.

Tot die tijd wachten wij af en hopen we ooit te mogen meemaken, dat ons mooie land minder zal bestaan uit dieven, profiteurs en graaiers, die zich vaak verschuilen in de politiek.