Bij beleidsmakers is een ambivalente houding manifest, niettegenstaande het feit dat zij al geruime tijd kennis dragen van de hoge concentraties van kwik in vissen en de alarmerend torenhoge uitstoot van kwikdampen in de binnenstad van Paramaribo. Erlan Sleur, milieuactivist en voorzitter van de stichting Protect Our Biodiversity in Suriname (ProBios), waarschuwt tijdens een gesprek met De West over de sluipende gezondheidsramp die Suriname te wachten staat en die bovendien van ongekende omvang zal zijn. Sleur hekelde vandaag in de marge van de presentatie ‘Kwik! Vernietiging van mens en natuur”, die in het kader van het 15-jarig jubileum van de Suriname Conservation Foundation gegeven werd, de lakse en omslachtige houding bij overheidsfunctionarissen en niet-gouvernementele organistaties.
Onderzoeksresultaten over kwikconcentraties tonen aan dat de situatie in zowel de kustvlakte als het binnenland alsmaar erger wordt. De universiteitsdocent ir. Dennis Wip, die vanmorgen dieper in ging op de mate van kwikvervuiling in onze binnenstad, wees er op dat de overheid in plaats van het kwikgebruik aan banden te leggen, juist goudzoekers en goudsmederijen heeft gedoogd en geaccommodeerd. Wip benadrukte dat in Paramaribo per capita zes keer zoveel kwikdampconcentraties worden gemeten als in de meest vervuilde Chinese metropool.
Op de vraag van assembleelid Carl Breeveld of er ook een kwik onderzoek is verricht nabij het veelbesproken goudbedrijf dat zich in Paramaribo Noord trachtte te vestigen, wat ook drie maanden lang het geval is geweest, zei de wetenschapper. “De waarden die ik daar gemeten heb liggen vrij laag”. Hij voegde en echter wel aan toe dat de meter meteen een 4000 keer hogere waarde aansloeg toen de onderzoekers de deur van het pand openden. Wip benadrukte dat de gezondheidsrisico’s waaraan stedelingen worden blootgesteld enorm zijn en somde meerdere gevlogen op bij geregelde langetermijnblootstelling aan kwikdampen, zoals: huidirritatie, vruchtbaarheidsstoornissen, tandvleesaandoeningen, ongecontroleerde bewegingen en accumulatie van kwik in de hersenen en andere lichaamsorganen. Vooral kwikophoping in de nieren is funest, wat dat laatste aangaat is het overigens erg opvallend dat de laatste jaren ontzettend veel Surinamers moeten dialyseren.
ACCUMULATIE KWIK IN BODEM EN WATER
Gebleken is dat de kwikconcentraties in met name grote roofvissen erg hoog zijn in Suriname. De consumptie hiervan zou dan ook beperkt moeten worden. Hiervoor waarschuwde dr. Paul Ouboter van de Nationale Zoölogische Collectie Suriname bij zijn presentatie over de onderzoeksresultaten over de accumulatie van kwik in de bodem en het water in ons tropisch regenbos. Bij bewoners van verschillende Marrondorpen is onderzoek verricht naar de ophoging van kwik in hun lichamen, waarbij door de bank genomen met name de situatie in het slecht bereikbare Poesoegroenoe alarmerend is. Ruim 80% van de ondervraagden in Brownsberg gaven aan geen viseters te zijn, het beeld was daar dan ook gunstiger.
MINAMATAVERDRAG
Het Nationaal Instituut voor Milieu en Ontwikkeling in Suriname (Nimos) is samen met relevante belanghebbenden druk doende om er naar toe te werken dat Suriname het Minamata Verdrag ratificeert. Het Minamata Verdrag is een mondiaal wettelijk bindend instrument om de risico’s van kwik op de menselijke gezondheid en het milieu aan te pakken en is zo genoemd uit eerbied voor de slachtoffers van kwikvergiftiging door industriële vervuiling van de Minamata-baai in Japan. Het doel van deze conventie is het beschermen van de menselijke gezondheid en het milieu tegen antropogene uitstoot van kwik en kwikverbindingen. Er is een Suriname Mercury Road Map naar het Minamataverdrag, mr. Gina Griffith, jurist bij Nimos, ging vanmorgen hier breedvoerig op in.
