Verschillende nieuwsmedia maakten er afgelopen week gewag van, dat er nog steeds illegale houtkap plaatsvindt in het beschermde gebied bij de Fredberg. De milieuactivist Erlan Sleur, vindt het een zeer trieste zaak, dat elk teken van waarschuwing van de Stichting voor Bosbeheer en Bostoezicht (SBB), genegeerd wordt. Illegale houtkappers storen zich niet aan het verbod en slaan hun slag. ‘’De regels zijn duidelijk, maar men is gewoon brutaal. Autoriteiten die juist maatregelen zouden moeten treffen, werken in sommige gevallen mee. Wanneer ik als milieuactivist dan over zaken blijf praten, hang ik de ‘clown’ dan uit. Het is een donkey show als we aan de bel trekken”, zegt Sleur tegenover de krant.
In het beschermde gebied bij de Fredberg zijn momenteel bijkans 60 bomen gekapt en naar de weg gesleept.
Mensen die op de weg naar het gebied wonen, zouden hieraan hebben meegewerkt. ‘’Het is een zeer zorgwekkende zaak, omdat beschermde dieren zoals de rotshaan en apen, in het gebied voorkomen’’, zegt Sleur. Door bomen te kappen, wordt de habitat van deze dieren volgens Sleur, zwaar verstoord. Sleur vindt dat de autoriteiten acties moeten ondernemen. Het moet aldus Sleur, in geen geval zo zijn dat de daders gemakkelijk wegkomen met hun activiteiten. “De president moet paal en perk hieraan stellen, c.q. SBB en JusPol. Betrokken organisaties moeten dringende maatregelen treffen.”
Het steeds waarschuwen tegen zullen activiteiten is volgens Sleur, dweilen met een open kraan. ‘’Dezelfde organisaties die maatregelen tegen deze activiteiten zouden moeten treffen, geven vergunningen en concessies uit. Blijkbaar verhindert het om zwaar op te treden, wanneer zulke dingen plaatsvinden.” Er moest volgen hem, al geruime tijd aan de bel getrokken worden. ‘’Zelfs de hulp van de procureur-generaal moest ingeroepen worden”, benadrukt Sleur. Hij zegt dat de SBB probeert illegale activiteiten in de sector tegen te gaan, maar dat verloopt moeizaam doordat er veldwerkers zijn die hulp verlenen aan mensen die illegale activiteiten uitvoeren. ‘’Het zijn vaak inside acties. Het toezicht in het veld is niet voldoende. Het lijkt momenteel erop, dat men niet meer weet, hoe te werk te gaan. Degenen die zouden moeten beschermen, weten zelf ook niet waarvoor ze het doen.”
-door Orsilia Dinge-