De wrevel bij de Surinaamse gemeenschap over het niet voldoende voorhanden kunnen hebben van cash en wel onze SRD, neemt met de dag toe. Heel opvallend is dat de in omloop zijnde briefjes van SRD 50 en 100, aan het verminderen zijn en dat bepaalde bedrijven en instanties deze Surinaamse coupures hebben afgeroomd van de markt en die vasthouden, vermoedelijk voor het kopen van vreemde valuta. De jacht op SRD en vooral de hogere coupures, heeft verontrustende vormen aangenomen en frustreert het dagelijkse en normale geldverkeer dat normaliter chartaal wordt afgewikkeld. De banken hebben daar nog maar nauwelijks invloed op. De COVID-19 pandemie heeft tot gevolg, dat de banken strikte regels hebben ingesteld en dat het niet langer mogelijk is ongehinderd een bank te betreden. Het storten van grote bedragen wordt hierdoor bemoeilijkt en ook het opnemen is een stuk moeilijker en frustrerender voor de kleine en grote klant geworden. Ook de limiet die door de banken is ingesteld voor het opnemen van contant geld, zorgt voor enorme irritatie. Wat nu wel duidelijk is geworden, is dat de banken met een gebrek aan SRD in contanten zitten, omdat de grote ondernemingen die dagelijks geld stortten, dat niet langer met een bepaalde regelmaat doen. Het verdiende geld wordt binnen de ondernemingen gehouden en gebruikt voor reguliere transacties en eventueel voor de aankoop op de informele markt van vreemde valuta. Chartaal geld, SRD en vreemde valuta, zijn een steeds groter probleem aan het worden voor bedrijven en zelfs individuen. Door het afschaffen van het gebruik van cheques per 1 augustus, worden betalingen nog verder bemoeilijkt. De banken propageren het giraal betalen steeds meer, echter is het zo dat niet een ieder de girale betalingsmogelijkheid heeft of onder de knie. Door de afgenomen stortingen bij de banken door grote en kleine bedrijven en ook individuen, zijn de banken niet langer in staat de ATM’s op de verschillende locaties in voldoende mate van chartaal geld te voorzien. Ook dit heeft geresulteerd in enorme irritatie en frustratie van rekeninghouders die toch over contant geld wensen te beschikken. De zaak lijkt wel muurvast te zitten. Sommige mensen zijn zelfs van mening, dat men bewust een grote hoeveelheid geld van de markt heeft afgeroomd, omdat men geen verdere inflatie in de hand wenst te werken. Maar daar koopt de consument die zijn aankopen grotendeels in contanten doet, niets voor. De banken verenigd in de Surinaamse Bankiers Vereniging, moeten maar aan een betere oplossing gaan werken waardoor de grote externe stortingen, wederom op een snellere manier kunnen plaatsvinden, waardoor ze ook weer en beter in staat zullen zijn de ATM opnames en lichtingen aan het loket mogelijk te maken. Zoals de zaak zich nu ontwikkelt, stevenen we regelrecht af op nog grotere problemen binnen het betalingsverkeer en komen vooral voor kleinere bedrijven die zwaar afhankelijk zijn van contante betalingen en ontvangsten, de faillissementen steeds dichterbij. Het merkwaardige is dat de banken zich grotendeels in grote zwijgzaamheid hullen en aan de cliënt geen transparante informatie verstrekken over waar de schoen wringt en hoe ze denken op korte termijn toch nog wat verlichting te brengen voor hun cliënten, die al jaren met ze samen werken en het vertrouwen in hun nog niet hebben opgezegd. Deze onhoudbare toestand mag van Keerpunt, zich niet al te lang voortslepen.