Op de hoek van de Anton Dragtenweg en Kasoedjieweg nabij de bushalte, wordt de berg vuilnis steeds groter. Een rek voor het plaatsen petflessen wordt misbruikt voor het storten  van huisvuil, hetgeen zorgt voor stank en ongedierte.

De verloedering en teloorgang van de Toren van Financiën neemt geen keer. Het stilstaand uurwerk, de volledig verdwenen koperen beplating en nu het verdwijnen van zelfs de beplating van de bekroning op de koepel, vormen een trieste metafoor van onderwaardering voor ons cultureel en bestuurlijk erfgoed.

In Suriname zijn de negatieve gevolgen van de politieke inmenging in parastatale bedrijven een alom bekend probleem, dat aanhoudend tot inefficiëntie en stagnatie leidt. Met elke nieuwe regering, vindt er een wisseling van de wacht plaats: nieuwe, politiek aangestuurde benoemingen worden gedaan in de top van staatsbedrijven, wat het begin markeert van een nieuwe, maar vaak inefficiënte koers.

Als je 44 jaar lang alleenheerser bent geweest over eerst de groene en later de paarse horde, en door omstandigheden allen bekend, niet langer op je troon kan plaatsnemen, is het niet verwonderlijk dat de horigen, die jaren achtereen het dichtst bij het vuur hebben gezeten, zeker van mening zijn in aanmerking te moeten komen plaats te nemen op de troon.

De recente ontwikkelingen in Suriname zijn zowel divers als uitlopend, en geven een verontrustend beeld van het huidige bestuur en de staat van het land. Terwijl sommige positieve signalen, zoals de verbetering van de kredietwaardigheid door Moody’s en de presentatie van de FID op 1 oktober, door de autoriteiten worden gepresenteerd als successen, blijven de fundamentele sociale problemen onopgelost.

Het protest en de stakingen van medewerkers van het Psychiatrisch Centrum Suriname (PCS), hebben de aandacht gevestigd op het ontstaan van een zorgwekkend patroon, namelijk dat cruciale zorg- en onderwijsprofessionals herhaaldelijk in opstand moeten komen, voordat de overheid hun belangen serieus in overweging neemt.

Het besluit van Suriname om geen nieuwe leningen te verbinden aan toekomstige olie-inkomsten, is naar onze mening op het eerste gezicht zeer verstandig. Wij denken dat dit besluit van de minister van Financiën, Stanley Raghoebarsing, gebaseerd is op het vermijden van voorverkoop of leningen om de toekomstige inkomsten niet te belasten en het getuigt van terughoudendheid.  Aan de andere kant kan deze strategie risico’s met zich meebrengen in een volatiele olie-industrie en een onvoorspelbare wereldeconomie.

De Stuurgroep State-Owned Enterprises heeft over 163 entiteiten een advies uitgebracht. Het eerste dat opvalt, is hoe weinig het volk door de jaren heen door verschillende regeringen geïnformeerd is over waar de staat allemaal betrokken bij is. Terwijl het International Consortium of Investigative Journalists (ICIJ) en de BBC omstandig rapporteren over de verdenkingen van witwassen tegen Kaloti, is de Surinaamse staat actief belanghebbend bij Suriname Kaloti Mint House.

Na alle feestgejubel van een principeakkoord eerder dit jaar tussen de EBS- werknemers en de directie heerst er weer ontevredenheid. De bond meent dat afspraken niet nagekomen zijn en de directie wil de terugkeer van de uitlandige Leo Brunswijk afwachten, alvorens inhoudelijk op het een en ander in te gaan. De vrede die door moeder Brunswijk geïnspireerd werd, lijkt ten einde te komen.

De president van de Republiek Suriname heeft via Facebook zijn verantwoordelijkheid genomen en de samenleving geïnformeerd over spanningen binnen de coalitie en wat hij noemt ‘wrijving’ tussen de ABOP en de PL. De oorsprong is volgens hem een CLAD-onderzoek rond BiZa. Volgens hem zou Bronto Somohardjo op eigen verzoek ontslagen zijn en is er discussie ontstaan over wie diens opvolger zou moeten voordragen.

In aanloop naar de algemene verkiezingen van 2025, wordt de steeds dieper wordende kloof tussen de politieke partijen ABOP en PL steeds duidelijker en is een verontrustende ontwikkeling voor hun achterban en een deel van de samenleving. Waar samenwerking oorspronkelijk de strategie was om politieke invloed te versterken, heeft de interne verdeeldheid geleid tot een openlijke strijd die het partijbelang overstijgt en eerder de persoonlijke agenda’s van partijleiders etaleert.

Met minder dan zes maanden te gaan, tot de algemene vrije en geheime verkiezingen van 25 mei 2025 in Suriname, schijnen fundamentele voorbereidingen verre van voltooid te zijn. De tijd dringt, en hoewel alles in kannen en kruiken zou moeten zijn om soepele verkiezingen te kunnen garanderen, kampt ons land nog steeds met diverse technische en organisatorische problemen. Het uitblijven van zeer essentiële stappen roept kritische vragen op over de mate van voorbereiding en de verantwoordelijkheid van de betrokken instanties.

Ten tijde van het bezoek aan Santo Boma door Ronnie Brunswijk, waarbij hij veroordeelde medeplegers van de 8 Decembermoorden bezocht, was hij in functie als waarnemend president van de republiek Suriname. Op het moment van het bezoek, was de hoofddader en veroordeelde actief voortvluchtig en actief schuldig aan de misdrijven van obstructie en ontvluchting van Justitie.

De Nationale Assemblee (DNA) is in veel opzichten een onvoltooid instituut. Van de huisvesting tot de nieuwbouw en van de bevoegdheden tot de plaats binnen ons staatsbestel, is er sprake van groeipijnen. Omdat de formele leiding in handen is van een ABOP-functionaris en de laatste tijd er steeds meer sprake lijkt van een regering binnen een regering, krijgen de VHP-president en VHP-ministers steeds moeizamer de wetgevingsagenda op gang die wel internationaal toegezegd is door de staat Suriname.

Het is duidelijk dat de kritiek op SWM niet enkel gaat om technische tekortkomingen, maar ook om fundamentele kwesties als rechtvaardigheid en transparantie in de dienstverlening. De voortdurende klachten uit verschillende wijken – variërend van lage waterdruk tot ondrinkbaar, sterk naar chloor ruikend water – suggereren een structureel probleem dat voorbijgaat aan incidentele storingen.

De meer dan honderd leningen uit het tijdperk van ex-governor en gewezen minister Gillmore Hoefdraad, waren controversieel en die zijn wij van Keerpunt, niet vergeten. In de periode 2010-2020 is er grofweg gestolen, geroofd, en de partij achter die paarse regering denkt dat zij wederom weer huis kan houden na 25 mei 2025. Wij hebben daarover breedvoerig publicaties en rechtspraak ter beschikking, die ons standpunt staven. Eveneens is dit ook weer duidelijk geweest in de periode van de regeringsoverdracht in 2020, toen hard-drives ‘moeilijk vindbaar’ waren op het ministerie van Financiën.

Bijna vijf jaar voor vijf verdachten verliepen verschillend en vertonen een divers pad aan keuzes, waar het de strafzaken rondom Financiën en de Centrale Bank van Suriname 2019-2020 betreft. De machtige kosmopoliet en officieuze tweede man van het land, Hoefdraad, koos het hazenpad, maar bleef jarenlang via zijn advocaat, vocaal over zijn onschuld.

Het onderhoud van historische monumenten kost handen vol geld en eist een voortdurende zorg. De kleinste reparaties moeten gelijk verricht worden. Slechts weinigen beseffen dit en daarom valt het verval binnen ons cultuureel erfgoed  steeds nadrukkelijker op. De overheid is de grootste boosdoener want die onderhoudt haar monumentale panden zeer slecht.

De afgelopen week maakte de politie een aanvang met het wegslepen van totaal verkeerd geparkeerde voertuigen aan de Mr. Dr. J.C. de Mirandastraat. Asocialeautobestuurders vaak genoeg in dienst van de overheid, parkeren dagelijks hun auto’s op de meest absurde plaatsen en belemmeren de doorgang van het verkeer.

In aanloop naar de verkiezingen van mei 2025 lijken politieke leiders plotseling oor en oog te hebben voor de binnenlandbewoners, in dezen de inheemse- en de Marron-gemeenschap van ons land. Maar zodra de stembussen gesloten zijn, verdwijnt deze aandacht vaak even snel als ze gekomen is. Dit is reeds jaren zo en daarom is, nog geen verandering gekomen.

De recente golf van geweld in Suriname, waarbij criminelen een helikopter en politieagenten hebben beschoten in Grankreek en ook goudzoekersdorpen worden aangevallen, heeft velen erg verontrust. In Paramaribo is de situatie niet veel beter; bewoners voelen zich steeds onveiliger.