Er hangt momenteel een totaal verziekte sfeer boven ons land. En dat heeft allemaal te maken met de opeenvolgende gebeurtenissen die als uitermate verontrustend kunnen worden aangemerkt. Behalve dat we vanaf 2014 zijn beland in een economische crisis die nog zeker geen verbetering laat zien, worden wij geconfronteerd met een toenemende onveiligheid die ook toont dat de instituten die ons moeten beschermen, zwaar zijn aangetast en dusdanig verzwakt waardoor ze óf onvermogend zijn tegen de misdaad op te treden, óf dat ze deels zwaar zijn geïnfiltreerd en daarom moedwillig hun werkzaamheden niet naar behoren uitvoeren. Deze week hebben we kunnen zien hoe een politiekorps totaal verkeerd stappen heeft ondernomen om een drugszaak volgens het boekje aan te pakken en af te ronden. De steken die het heeft laten vallen, hebben de onrust binnen de samenleving alleen maar vergroot. Hoe kan een leiding van een opsporingsorgaan verklaren dat het niet eenvoudig is ‘’grote boys ‘’ in de kraag te vatten, verhoren en eventueel in te sluiten? Dat wil zeggen dat je als politieambtenaar in een dusdanig hoge functie zo zwaar afhankelijk van de duistere informele sector en de grensoverschrijdende misdaad bent gemaakt, dat je niet langer correct kan functioneren en de bevolking op adequate wijze de verwachtbare bescherming kan bieden. Als we nu ook allemaal weten dat de buitenlandse drugsbestrijdingsdiensten, controlesystemen en gespecialiseerde diensten vanaf het aantreden van de regering Bouterse in 2010, werden afgezwakt of gedwongen te vertrekken, dan moet het duidelijk zijn, dat zeer invloedrijke en machtige personen binnen het overheidsapparaat hier achter zaten en zitten. Als we ons ook nog realiseren dat de Drugs Enforcement Administration, DEA, de liaisons van Frankrijk, Nederland en Brazilië die op de ambassades waren gevestigd ter bestrijding van de drugscriminaliteit, het hier voor gezien hielden, dan weten we allemaal hoe laat het is en dat er vrij baan is gegeven aan de misdaad. Men is vanwege de overheid daarenboven stelselmatig bezig geweest binnen de opsporingsunits eerlijke drugsbestrijders uit te schakelen door middel van overplaatsingen naar onbelangrijke posten. Door de aanpak vanwege de politie in de drugsaffaire Oemrawsingh en de 2.344,50 kilo cocaïne in de Dr. Jules Sedney haven, is het onbehagen in het land bij de gewone burger die zich nu totaal onbeschermd mag achten, fors toegenomen. Men kan je als burger nu gewoon wederrechtelijk van je vrijheid beroven en liquideren, zoals dat de gewoonste zaak is geworden in landen als Columbia, Venezuela, Mexico en Brazilië. De daders gaan dan in de meeste gevallen bij dit soort criminaliteit vrijuit, omdat het besmette politieapparaat aldaar door terugfluiting of corruptie, niet ingrijpt. Wij moeten er niet vreemd van opkijken als er binnenkort een rapport uitkomt waarin Suriname zal worden aangemerkt als ernstig doorvoerland van drugs en waar corruptie in alle geledingen van de maatschappij is doorgedrongen. Het kan daarom niet zo doorgaan met de nu geïnstitutionaliseerde misdaad, die zijn invloed al zeer nadrukkelijk heeft getoond binnen voorname schakelposities van het overheidsapparaat. Er moet met harde hand worden ingegrepen en langer talmen zal voor dit land verdere funeste gevolgen hebben. Doet men wederom niets vanwege de enorme financiële c.q. deviezenbelangen die hier spelen, dan zal Suriname voor een ieder onleefbaar worden.