De regering zit overduidelijk met de aanhoudende looneisen van haar werknemers in haar maag en weet met haar niet stijgende inkomsten, niet goed hoe ze aan de voormelde eisen zal moeten of kunnen voldoen. Lenen van nog meer geld lokaal of in het buitenland, is niet goed meer mogelijk en ze neemt dus haar toevlucht tot nog meer belastingverhogende maatregelen. Een van die maatregelen die diep zal snijden in de portemonnee van alle bezitters van voertuigen, komt al in de maand januari van het komende jaar met de introductie van de Rij- en voertuigen belasting. Maar zelfs deze hernieuwde invoering van een fiscale klem, zal de inkomsten van staat niet significant genoeg aanvullen om deze regering de gewenste financiële ademruimte te bieden. En te midden van deze tekorten, komen er steeds meer bonden uit de ambtenarij met looneisen die er niet om liegen. En dan kan een regering die op zwart zaad zit natuurlijk wel overleg plegen met de vertegenwoordigers van werkers die meer geld willen, maar waar moet het dan uiteindelijk vandaan komen? Op allerhande manieren wordt er dan gepraat en komen er beloften die voor de werkers hoopgevend zijn, maar naar gelang de weken en maanden verstrijken, wordt duidelijk dat de penningen niet of niet op tijd worden uitbetaald. Een vertragingstactiek wordt dan in dit geval door de werkgever in de publieke sector toegepast. Maar de looneisen blijven overeind, omdat bij iedereen het water thans aan de lippen staat en natuurlijk nemen de spanningen binnen het arbeidsveld toe. Neem nou die politiebond die in overleg is getreden met de overheid voor meer loon ten bate van de leden. Die hebben ook recht op een betere beloning en wensen geen genoegen te nemen met de 25 procent die al is toegekend aan andere ambtenaren. Als de overheid die met haar rug tegen de muur staat, ertoe overgaat meer dan 25 procent aan deze groep ambtenaren te honoreren, is het hek van de dam. Andere loontrekkers binnen de ambtenarij zullen dit zien als bevoorrechting van de politie en gelijk met nieuwe salariseisen op de proppen komen en dat dient de minister van Financiën en ook de vicepresident, goed te begrijpen. Ook meneer Valies van de ALS/BvL, zal gelijk met de vuist op tafel slaan en meer geld voor zijn leden komen eisen en dan start natuurlijk de arbeidsonrust gelijk in alle hevigheid. Als politieambtenaren meer geld wensen, is dat zonder meer terecht, echter moet men wel rekening houden met het financiële vermogen van de overheid op dit moment en geen zaken eisen die niet realiseerbaar zijn. Door meer dan 25 procent te eisen van de overheid, is de bond bezig een tijdbom onder het kabinet te plaatsen en werkt ze zeker arbeidsonrust in de hand. Het is dan ook te hopen, dat men ernstig rekening houdt met de realiteit en eisen stelt die misschien wel echt te verwezenlijken zijn. Veel meer geld voor loongroepen in omloop brengen, zal ook zeker een inflatoir effect binnen de economie sorteren.